(روزنامه آفتاب يزد – 1396/06/16 – شماره 4987 – صفحه 1)
حصر آزادی در بازی میان ایران و سوریه هم شکسته نشد و مستطیل سبز همچنان برای نیمی از جمعیت ایران ممنوع التصویر است. میگویند چراغی که به خانه رواست ... اما این قاعده با قوانین حاکم بر کشورمان تطابقی ندارد چرا که در اینجا زنان چشم رنگی و مو بور خارجی همراه با پرچمها و علائم کشورشان به راحتی میتوانند از دربهای فولادین ورزشگاه آزادی برای تماشای مستقیم بازی های فوتبال و والیبال عبور کنند اما دروازه آهنین آزادی همواره و بدون مرخصی در مقابل زنان ایرانی قفل است. همچون بازی ایران و سوریه که دختران کشورمان پایمردانه به سوی ورزشگاه 100 هزار نفری آزادی حرکت کردند تا شاید سهمی از صندلیهای مردانه آن داشته باشند اما همزمان با ممانعت از ورود آنها به دختران سوری اجازه عبور داده شد.
واکنشها به یک تبعیض
مشاهده صحنه عبور زنان سوری از درهای آهنین ورزشگاه آزادی و انتظار زنان ایرانی پشت همان درها برای آنکه معجزهای رخ دهد تا آنها نیز بتوانند همپای سوریها به تماشای مستقیم بازی بپردازند، خشم زنان این مرز و بوم را به عنوان نیمی از جمعیت کشورشان برانگیخت و این ناهنجاری به گونهای بود که مردان کشور از جمله روحانیون را نیز به واکنش واداشت.
شهیندخت مولاوردی دستیار ویژه رئیس جمهوری ایران در امور حقوق شهروندی این اتفاق را ناقض حقوق شهروندی دانسته و در توئیتی گفته است: «ماده ۸۹ منشور حقوق-شهروندی: حق همه شهروندان، به ویژه # زنان است که به امکانات ورزشی و آموزشی و تفریحات سالم دسترسی داشته باشند و بتوانند با حفظ فرهنگ اسلامی-ایرانی در عرصههای ورزشی ملی و بینالمللی حضور یابند.»
مسعود سلطانیفر وزیر ورزش و جوانان هم در گفتگو با صدا و سیما گفته است: «مردم به لحاظ فرهنگی در درجهای از فهم هستند که ملاحظات را رعایت کنند. در گذشته هم که خانوادهها به ورزشگاهها میرفتند مشکلاتی وجود نداشته است.»
معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده، در اینباره گفته است: «فکر نمیکنم ورود به ورزشگاهها مطالبه اصلی بانوان ایرانی باشد. یکی از مطالبات اصلی خانمهای ایرانی این است که دختران همگام با پسران بتوانند از امکانات ورزشی مناسبی برخوردار باشند. دختران ایرانی به دلیل فقدان امکان ورزش و محرومیتهایی که در نقاط مختلف کشور دارند، از مشکلات اسکلتی رنج میبرند.»
فاطمه حسینی نماینده مردم تهران بر این باور است که وزیر ورزش به عنوان رکن اصلی باید مسئله ورود زنان به ورزشگاهها را پیگیری کند تا دیگر شاهد چنین تبعیض هایی در کشور نباشیم. او از طرح سوال خود از وزیر ورزش درباره حضور زنان در ورزشگاهها خبر داد و گفت که پس از تعطیلات مجلس آن را تقدیم هیئت رئیسه خواهد کرد.
حسینی افزود: «در سوال خود از آقای سلطانیفر عنوان کردم که تاکنون جهت فراهم کردن شرایط مطابق با موازین اسلامی و در شان بانوان کشورمان جهت حضور در ورزشگاهها جهت تماشای رقابتهای ورزشی چه برنامهریزی و اقداماتی صورت گرفته است؟ در شرح سوال نیز عنوان کردم همانطور که مستحضرید متاسفانه شاهد آن هستیم که شرط حضور زنان در ورزشگاهها جهت تماشای مسابقات ورزشی داشتن تابعیت کشور تیم رقیب ایرانی است و با توجه به اینکه ممانعت از حضور زنان در ورزشگاهها در دوران تصدی وزارت جنابعالی استمرار یافته و این اقدام با اصول سوم، نهم و بیستم قانون اساسی مغایرت دارد، تاکنون جهت فراهم کردن شرایط مطابق با موازین اسلامی و در شان زنان کشورمان جهت حضور در ورزشگاهها برای تماشای رقابتهای ورزشی چه برنامهریزی و اقدامی صورت گرفته است؟» حجت الاسلام والمسلمین محمدتقی رهبر، عضو جامعه روحانیت مبارز و فعال سیاسی اصولگرا هم معتقد است: «اگر قرار است حضور زنان ایرانی در استادیوم آزادی ممنوع باشد، در مورد ملیتهای دیگر نیز باید چنین موضوعی را اعمال کنید.»
پایمردی زنان کشورم، ایران
آنچه پس از بازی ایران و سوریه همچون نمکی بود بر زخم ممانعت از حضور زنان در استادیوم آزادی، ورود برخی دختران کشور با لباسها و علائم سوری به ورزشگاه بود. آنها برای آنکه بتوانند از نزدیک شاهد رقابت تیم ملی کشورشان باشند با البسه سوری به آزادی ورود کردند. غنچه قوامی روزنامهنگار و از جمله زنانی که بعدازظهر سهشنبه از پشت میلههای آهنین به تماشای زنانی نشست که میتوانستند به ورزشگاه ورود کنند، در صفحه اینستاگرام خود چنین نوشته است: «در دو قدمی مان به زنان سوری اجازه ورود می دادند و ما را به قول خودشان کیش میکردند. اکثرمان بلیت داشتیم. فقط ما نبودیم، زنان دیگری هم اضافه شدند و عده ای از آنها با پرچم سوریه به استادیوم راه پیدا کردند. دختری از اصفهان با اتوبوس آمده بود و به مامور میگفت: «این همه راه را نیامدم که به من بگویید برو.....»
http://aftabeyazd.ir/?newsid=83714
ش.د9604139