ارتش قهرمان ما چه بر روی زمین و چه هوا و چه بر روی دریا به خوبی جنگید. دلاور مردانی که بی محابا به قلب دشمن وارد می شدند و زهر چشم از دشمن گرفته و باز می گشتند.
شاید آن روز که خمینی کبیر گفت و مردم در راهپیمایی هایشان شعار «به گفته خمینی ارتش برادر ماست» سر دادند هیچ گاه فکر آن را هم نمی کردند که ارتش برادری اش را چنین اثبات کند. هنر انقلاب اسلامی ایران همین بود که توانست ارتشی را که سرتا پا وابسته به رژیم شاه بود تبدیل به ارتشی کند که سراسر وجودش فدای اسلام و ملت باشد.
در آن روزهایی که نهال انقلاب تازه داشت جان می گرفت بدخواهان و کوردلان که چشم دیدن استقلال ملت ایران را نداشتند از هر راهی تلاش کردند که تا این استقلال را به وابستگی اش بکشانند و از این که الگوی ملت های منطقه باشد بازش بدارند، آن روزها البته تنها دشمن خارجی نبود که داشت تیشه به ریشه استقلال ملت میزد بلکه دستهایی در درون کشور نیز بودند که آن روزها می کوشید تا نظام اسلامی را تضعیف کند، همان زمان که عده ای خواستند تا با انحلال ارتش بنیه دفاعی کشور را سست کنند مردم در مقابل یاوه گویان ایستادند و ارتش به پاس این اعتماد قدرتمند تر شد. اما ارتش در فتنه ای که داخلی ها و خارجی ها به راه انداختند تنها یک راه انتخاب کرد و آن صراط مستقیم پیروی از ولایت فقیه بود. ارتش تنها نبود، چرا که سپاه و بسیج و نیروهای مردمی همه به کمکش آمدند تا بتواند در جنگ نابرابر و نا عادلانه ای قدرت های جهان بر علیه ملت ایران به راه انداخته بودند پیروز شود. صدام جنایتکار به پشتوانه اربابان غربی خود که با استقلال طلبی و آزادی خواهی ملت های آزاده جهان سر ناسازگار داشتند به مواضع جمهوری اسلامی ایران حمله کرد و اعلام کرد که به زودی تهران را به تصرف خود در خواهد آورد. اما از همان روزهای اول این ارتش بود که دلاورانه در مقابل پیشروی دشمن را گرفت و نگذاشت جلوتر بیاید. آن زمان وظیفه ای که بر دوش ارتشیان دلیر بود دفاع بود. در سایه اختلافات داخلی و غافلگیری ناشی از بی توجهی برخی از مسئولان کشور جنگ به شکلی شروع شده بود که اگر دفاع درستی صورت نمی گرفت چه بسا دشمن به مقاصدش هم می رسید. مدتی بدین منوال گذشت. ارتش دفاع کرد تا سپاه جان بگیرد و بسیج مردمی به صفوف مدافعان بپیوندد. همان زمان که بنی صدر اجازه رسیدن تجهیزات به بسیج و سپاه را نمیداد، فرماندهان دلاوری بودند که این دو نیروی تازه جان گرفته را در کنار خویش پذیرفتند و همراه با هم به مقابله با دشمن پرداختند. کمی که در مسیر دفاع پیش رفتند شروع به عملیات برای بازپس گیری مناطق غصب شده توسط دشمن شدند. هر چند که ارتش ما تازه تشکیل نشده بود، اما واقعیت آن بود که بسیاری از فرماندهان یا از کشور فرار کرده بودند و یا به دلیل خیانت به ملت اعدام شده بودند. و حالا جوانانی در راس این نیرو، با جوانانی که به تازگی وارد سپاه شده بودند شروع به طراحی نقشه های عملیات کردند. عملیاتهایی که نتیجه اش غلبه بر دشمن بود و انگشت بر دهان گذاشتن ژنرالهای جهان که انتظار چنین اتفاقی را از ناحیه جوانان ایرانی نداشتند.
ارتش قهرمان ما چه بر روی زمین و چه هوا و چه بر روی دریا به خوبی جنگید. دلاور مردانی که بی محابا به قلب دشمن وارد می شدند و زهر چشم از دشمن گرفته و باز می گشتند. به طوری که دشمن حتی در بغداد هم احساس امنیت و آرامش نداشته باشد. داستان معروفی که صدام در مصاحبه ای گفته بود چنانچه هر خلبانی بتواند با موفقیت به شعاع 50 مایلی رینگ های پدافندی این نیروگاه ها برسد، حقوق یک سال خود را به عنوان جایزه به او خواهد داد. که در کمتر از سه ساعت نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی جواب قاطع و دندان شکنی را به او میدهد و او به قدری از این واقع خشمگین می شود که فرمانده پدافند خود را به دلیل بی کفایتی زندانی می کند. البته باید گفت این سرعت عمل ارتشیان به دلیل ایمان و تقوایی بود که از صدر تا ذیل در همه آنها چونان عابدی که جز عبادت کار دیگری ندارد دیده می شد. روزهای سخت جنگ تحمیلی با جام زهری که به امام امت تحمیل شد پایان پذیرفت اما دفاع از نظام و انقلاب هیچگاه به پایان نرسید. و این یعنی ارتش همواره در کنار ملت ایران حاضر و آماده جهاد است. ارتش وفادار به ملت و رهبری هرگاه و در هر جا که خلایی را احساس کند وارد معرکه می شود و جهاد می کند. فرقی نمی کند در امور دفاع از مرزهای کشور باشد یا یاری رساندن به مناطق محروم و کمک به زلزله زدگان. ارتش در کنار ملت است و برادرانه برای ملت مبارزه می کند و امروز به ابتکار امام خمینی به نام روز ارتش نامگذاری شد و شاید بهانه ای برای یادآوری رشادت دلیر مردانی باشد که مردانه ماندند و جنگیدند و عزیز شدند.
