مکر امریکا کارساز شد؛ صدام به ایران حمله کرد

وقوع انقلاب اسلامی ایران در سال 1357
شاه تحت تأثیر عوامل خارجی مانند اعتراضات محافل حقوق بشری و افکار عمومی جهانی در صدد ایجاد فضای باز سیاسی بود. از دی 1356 تظاهرات خیابانی گسترش پیدا می کند و در پی آن ارتشبد نصیری از ریاست ساواک عزل می شود.
اعتصابات عمومی در کنار تظاهرات مردمی باعث شد تاریخ شاهنشاهی لغو گردد و حزب رستاخیز منحل شود و تمامی زندانیان سیاسی آزاد شوند. آمریکایی ها برای جلوگیری از سقوط شاه حاضر به دادن امتیاز به ملّیون می شوند و بختیار را به عنوان نخست وزیر به قدرت می رسانند، اما واقعیت این است که اکثریت ملت ایران در آن مقطع پشتیبان ملی مذهبی هایی چون بختیار نبودند بلکه دنباله رو امام (ره) و یاران ایشان بودند که با اعتماد به نصرت الهی و پشتیبانی ملت دست به مبارزه زده بودند و از حیطه اقتدار دولتی و امتیازات حکومتی به دور بودند و این مایه حقانیت آنان بود.
این ها به زبان قابل فهم اکثریت عظیم مردم صحبت می کردند. علما و روحانیون نشان دادند که اسلام شیعی در ایران کاراکتری انقلابی، موعودگرا، شهادت طلب و عدالت محور دارد. کربلا برای همیشه در تاریخ باقیست و جمله خون بر شمشیر پیروز است شعار هر دوره ای برای مبارزه با ظلم و جور و ستم است.
در پی تشدید مبارزات انقلابیون و احساس خطر امریکا از شکسته شدن پایه های قدرت محمدرضا شاه، ژنرال هایزر وارد تهران می شود تا از قوه ارتش شاهنشاهی برای حفظ بقای رژیم استفاده کند. تلاش او برای هماهنگی ارتش برای کودتا با شکست مواجه می شود، چون بدنه ارتش با درایت امام (ره) به انقلاب پیوسته بود. رهبر انقلاب در 12 بهمن وارد ایران می شود و انقلاب اسلامی در 22بهمن 1357 به پیروزی می رسد.
انقلاب اسلامی با اصل استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی به پیروزی می رسد. آرمان بزرگ انقلاب از بین بردن وابستگی کشور به بیگانگان و تأمین حقوق ملت در چارچوب قوانین و ارزش های اسلامی بود. در این انقلاب سه عامل بسیار موثر بودند: 1- ایمان به اسلام 2- وحدت ملت 3- رهبری قاطع امام خمینی (ره)
انقلاب اسلامی برای برقراری آزادی و رفع محرومیت توده های مردم در ایران به وقوع پیوست. این انقلاب به عنوان جدیدترین حرکت انقلابی در صحنه سیاست بین المللی ظاهر شد و توانست افسانه مشروعیت سیاسی یک انقلاب را کسب کند. انقلاب اسلامی حرکتی به سمت احیاء مجدد معنویت و گرایش به سمت خدای متعال و احیای اسلام ناب محمدی بود. گفتمان انقلاب اسلامی باعث احیای حرکت های اسلامی در منطقه می شود و این نگرانی به وجود می آید که با حرکت انقلاب در مسیر خود تمامی معادلات حاکم بر جامعه جهانی دستخوش تغییر قرار گیرد.
با پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، سلطه آمریکا در این کشور پایان می یابد و ایران با آمریکا سرشاخ میشود. رویکرد آمریکا با ایران خصمانه میشود. دولتمردان امریکا با دامن زدن به مسائل قومی و اختلافات مذهبی خواستار تجزیه ایران می شوند. تصمیم به فروپاشی از درون یا حداقل کاهش توان ملی ایران و موقعیت ژئوپلتیک و ژئو استراتژیک ایران در دستورکاخ سفید قرار می گیرد.
آغاز تهاجم سراسری ارتش بعث عراق به ایران
انقلاب اسلامی با پیروزی خود به سرعت در صدد توسعه ایده های خود بر می آید. انقلاب در جهت هویتی جدید در جهان پیش می رود و هویت تمدن اسلامی را در جهان روی چرخ شکل گیری قرار می دهد. استکبار که مسئله مذهب را در عالم حل شده می پنداشت، ناگهان مواجه با پدیده ای جدید گردیده است.
نتیجه انقلاب صنعتی منجر به روند دین زدایی و مذهب زدایی در جهان غرب شد. روز به روز بر سیاست دین زدایی در امریکا و غرب افزوده می شود. دولتمردان امریکا مسئله مذهب را در امر اداره جهان، مانعی بر سر جریان یکپارچه شدن روند مادی گرایی عالم تلقی می کردند. بر این اساس آنان با کنار زدن و منزوی کردن مذهب از جامعه بشری، اداره و مدیریت جامعه جهانی را بر عهده علم نهاده و مدیریت مذهب را تنها منحصر در تهذیب اخلاق و مسائل روحی در طرح و شکل و مراسم خاصی قرار دادند.
انقلاب اسلامی داعیه دار این است که دین باید به متن زندگی بشر وارد شود و عهده دار تنظیم و اداره امور جامعه شود.
با ورود انقلاب اسلامی و ایده های آن به عرصه های بین المللی و مبارزه بر علیه دو بلوک قدرتمند شرق و غرب دنیا، پرچم عدالت خواهی به دست ایران اسلامی می افتد و موازنه قدرت برای اولین بار پس از جنگ جهانی دوم به هم می خورد.
آمریکا متوجه این قضیه بود که با احیاء معنویت و اسلام، قدرت او رو به کاهش خواهد گذاشت. این چنین انقلابی باید حذف فیزیکی شود تا خیال استکبار راحت گردد. اما در این اوضاع بحرانی به یک باره در جهان خبری داغ می پیچد :
دانشجویان انقلابی پیرو خط امام سفارت آمریکا را در تهران اشغال می کنند. هیمنه آمریکا می شکند و 52 نفر از کارکنان سفارت گروگان گرفته می شوند. ابر قدرت جهان تحقیر می شود، دولت مردان امریکا کمیته بحران تشکیل می دهند، کار برای آمریکا بسیار سخت و دشوار می شود. کارتر رئیس جمهور آمریکا بلافاصله به این قضیه عکس العمل نشان می دهد و برای آزادی گروگان ها دستوراتی صادر می کند:
1- قطع ارسال تجهیزات نظامی به ایران و توقف صادرات آمریکا به ایران
2- قطع صدور روادید برای ایرانیان و بلوکه کردن تمام دارایی های ایران در بانک های ایالات متحده
3- ایجاد تحریم های سیاسی و اقتصادی بر علیه ایران
4- طراحی و اجرای عملیات آزادسازی گروگان ها از طریق طبس
5- درخواست از اروپا برای تحریم اقتصادی ایران
6- حمایت از تشدید قومیت گرایی در داخل ایران برای از هم پاشیدگی داخلی ایران
7- پشتیبانی از گروهک های ضد انقلاب برای شورش و اغتشاشات داخلی
8- حمایت از کودتاچیان نظامی در پادگان نوژه
9- انجام عملیات روانی کارشناسی شده برعلیه رهبری انقلاب و انقلابیون
10- تقویت کشورهایی که توان عملیات نظامی بر علیه ایران دارند آغاز می شود. (اعتراف برژینسکی مشاور امنیت ملی دولت کارتر)
11- ممنوعیت واردات نفت از ایران توسط شرکت های آمریکایی
البته جهت آزادی گروگان ها مذاکراتی نیز انجام می پذیرد که به بیانیه الجزایر (15 آذر 1359) معروف می شود. رئیس جمهور آمریکا طی بیانیه ای رسماً متعهد می شود که از این پس دولت آمریکا، انقلاب ایران و آزادی انتخاب مردم را می پذیرد و به شکل مستقیم یا غیر مستقیم، سیاسی یا نظامی در امور داخلی جمهوری اسلامی ایران دخالت نخواهد کرد.
با شکست آمریکا در عملیات محرمانه طبس و کودتای نوژه، برژینسکی جهت ایجاد یک غائله مرزی به منطقه و بخصوص به عراق سفر می کند. برژینسکی در سفرهای بعدی چراغ سبز به آمال های صدام که از 1975 به صورت عقده درونی در آمده بود را نشان می دهد. آمریکا به پیروزی عراق در یک عملیات برق آسا اعتماد کامل داشت، چون ارتش صدام کاملاً آماده بود. کارتر امید داشت با گرفتار شدن ایران در جنگ تحمیلی، گروگان ها آزاد شوند. صدام جنگ نیابتی را به تحریک و به نمایندگی از ایالات متحده، برای برآوردن آرزوهای متعصبانه عربی آغاز نمود. در این تصمیم گیری شاهان کشورهای عربستان سعودی، اردن و کویت هم نقش به سزایی داشتند، اما دستور اصلی را آمریکا داده بود. البته صدام از گسترش نهضت اسلامی در داخل عراق به خاطر شمار شیعیان عراقی می ترسید. انگیزه سد نفوذ اندیشه انقلاب اسلامی به کشورهای مرتجع عرب را برژینسکی و حکام عرب منطقه به صدام دادند. رژیم صدام تبلیغات خود را بر اساس اصل آنقدر دروغ بگو تا مردم باور کنند، جنگ را شروع کرد و با آغاز تهاجم، حدود 15 هزار کیلومتر مربع از خاک ایران در همان روزهای آغازین توسط ارتش عراق اشغال می شود.
خرمشهر اولین شهر بندری و استراتژیک ایران به دست ارتش عراق سقوط می کند. شهر آبادان که از جنگ جهانی مورد توجه جهان قرار داشت به محاصره دشمن در می آید. شهرهای قصرشیرین، هویزه و بستان اشغال می شود. شهرهای دزفول، اندیمشک، شوش، اهواز و شادگان در تیررس توپخانه ای متجاوزین صدام قرار می گیرد.