حدود و ثغور فعالیت سیاسی سپاه چگونه است؟

سپاه به اقتضای پاسداری از انقلاب اسلامی در حوزه‌ها و عرصه‌های مختلف باید حضور پیدا کند؛ لذا یک سازمان صرفاً نظامی نیست، برخلاف تصور برخی که تلقی‌شان این است که سپاه صرفاً یک مجموعه نظامی است، مانند ارتش. در قانون اساسی و اساسنامه سپاه که مصوب مجلس شورای اسلامی است و تدابیر حضرت امام راحل(ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی(مدظله‌العالی) هم می‌بینیم که انتظار پاسداری از انقلاب اسلامی مطرح شده و معنای آن، این است که در هر عرصه‌ای و هر میدانی اگر انقلاب تهدید شود سپاه باید حضور پیدا کند. حالا اگر این تهدید نظامی بود، سپاه در عرصه نظامی، حضور پیدا می‌کند، اگر تهدید امنیتی بود در عرصه امنیت و همین طور در عرصه فرهنگ، اقتصاد و مسائل اجتماعی و سیاسی.  
البته، فعالیت سیاسی سپاه جناحی نیست. سپاه حزب سیاسی هم نیست و فعالیت حزبی و جناحی در سپاه هم ممنوع است. اما سپاه باید مباحث سیاسی را خوب بفهمد و جریان‌ها را خوب بشناسد و دارای بینش سیاسی قوی و بصیرت سیاسی بالا باشد و رفتارش را در راستای دفاع و پاسداری از انقلاب در حوزه‌های سیاسی و آنجایی که بحث حفظ انقلاب و حفظ نظام اسلامی مطرح است، تنظیم کند.
الآن هم می‌بینیم که کسانی که رفتار سیاسی سپاه را مورد نقد قرار می‌دهند، عمدتاً افرادی هستند که با اساس انقلاب اسلامی و نظام مشکل دارند و سپاه را مانعی بر سر راه خودشان ارزیابی می‌کنند. حالا در این میان یک‌سری کدهایی از امام راحل(ره) و رهبر معظم انقلاب می‌آورند که حرف ما هم هست که دقیق ابتدای این بحث توضیح دادم و کار دفاع سیاسی از انقلاب از سوی سپاه را با تفسیر خود طور دیگری تلقی می‌کنند. در حالی که سپاه در سیاست منطقه ممنوعه دارد. منطقه‌ای که در آن کار حزبی و ورود مصداقی در انتخابات در حمایت از یک فرد یا گروه شود. اما منطقه مجاز کار سیاسی سپاه، پاسداری از انقلاب است، آنجایی که یک نوع خطری با ماهیت سیاسی انقلاب را تهدید می‌کند، برای نمونه فتنه سال 88 که در حوزه سیاسی بود و نظام را تهدید می‌کرد؛ چرا که با سو‌ءاستفاده از انتخابات، جریان‌هایی با حمایت‌های بیرونی و با پیوند با خارج از کشور تحت عنوان انقلاب مخملی قصد براندازی داشتند که سپاه پاسداران خنثی‌کننده این انقلاب مخملی به کمک مردم بود و این اتفاق افتاد.