پس از آنکه رئیس‌جمهور به جای خود اسحاق جهانگیری را همراه علی ربیعی به مجلس فرستاد و معاون اول دولت دوازدهم نیز از فرصت خود برای دفاع از وزیر تعاون استفاده نکرد[...]
یادداشت: پس
از آنکه رئیس‌جمهور به جای خود اسحاق جهانگیری را همراه علی ربیعی به مجلس
فرستاد و معاون اول دولت دوازدهم نیز از فرصت خود برای دفاع از وزیر تعاون
استفاده نکرد، روز گذشته نیز حسن روحانی ترجیح داد همراه وزیر اقتصاد خود
به مجلس نیاید و این بار هم معاون اولش را همراه با وزیر اقتصاد راهی خانه
ملت کند تا مانند آنچه درباره علی ربیعی در جلسه استیضاح رخ داده بود،
تکرار شود. اسحاق جهانگیری از فرصت دفاع از وزیر دولت استفاده نکرد و
نمایندگان رأی اعتماد خود از کرباسیان را نیز برداشتند، در حالی که
اطلاع‌رسانی دقیق درباره حضور نداشتن آقای روحانی در مجلس و همراهی نکردن
رئیس‌جمهور با وزرای کابینه‌اش در روز سخت استیضاح منتشر نشده است و جدای
از اینکه هیچ توضیحی درباره سخنرانی نکردن حمایتی و قرائت دفاعیه اسحاق
جهانگیری در صحن علنی مجلس از وزرای در معرض استیضاح و جدا شدن از دولت به
مردم داده نشده است! برداشت و نتیجه‌گیری افکار عمومی و رسانه‌ها از این
شیوه برخورد تنها این است که مجموعه دولت و در رأس آن آقای رئیس‌جمهور خود
نیز به این جمع‌بندی رسیده‌اند که عملکرد دولت، حداقل در حوزه‌های اقتصادی
قابل دفاع نیست و حاضر نیستند از اعتبار خود برای وزرای ناموفق دولت هزینه
کنند! اما با این تفاسیر و با علم به این موضوع، چگونه ممکن است دولت به
جای آنکه خود وارد عمل بشود و نیروهای ناکارآمد را تغییر دهد، این همه صبر
می‌کند تا مجلس وارد عمل بشود! صبر بی‌نتیجه‌ای که هم وجهه دولت در افکار
عمومی، اعتبار و مقبولیت آن را کاهش می‌دهد، هم تاوان عدم مدیریت و
اشتباهات مدیریتی را بر مردم تحمیل می‌کند و هم در نهایت وقت مجلس و
هزینه‌های سیاسی برگزاری جلسه استیضاح و اتفاقاتی مانند آنچه را که در جلسه
استیضاح علی ربیعی شاهدش بودیم، رقم می‌زند!
