از نعل وارونه تا فهم دیرهنگام

پایگاه بصیرت

1ـ حضرتی در سودای پاستور!
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی تفصیلی با اشاره به اقدامات اخیر الیاس حضرتی نوشت: مخالفت با دولت، استعفای موقتی از فراکسیون امید و در مجموع بیان جملات و اظهاراتی علیه وزرا و حمایت از مردم که برد رسانه‌ای به خود می‌گیرند، در کنار پست و سمتی به نام قائم‌مقامی‌حزب اعتماد ملی، نشان می‌دهد که الیاس مجلس پس از چهار دوره حضورش در پارلمان، می‌خواهد بیش از همیشه جایگاه و وزن شخصی خود را به منصه ظهور بگذارد. این روزنامه افزوده است: حضرتی می‌خواهد ثابت کند که می‌تواند تعیین‌کننده باشد، جریان‌آفرینی کند و به جای آنکه فراکسیونی بیندیشد، حزبی تصمیم بگیرد و چه بسا به جای حمایت از یک نفر اصلاح‌طلب، کسی باشد که اصلاح‌طلبان از او حمایت کنند. همین مسائل است که شائبه قصد و نیت‌های انتخاباتی حضرتی، البته نه برای انتخابات 98 مجلس، بلکه برای 1400 ریاست‌جمهوری را نیز پیش می‌کشد. او فعلاً بی‌صدا و با چراغ خاموش گام برمی‌دارد؛ متفاوت‌تر از همیشه تا بشود نماینده اعتماد ملی در ریاست‌جمهوری سیزدهم.

4ـ فهم دیرهنگام  انتقادات
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم «علی تاجرنیا» نوشت: «یکی از اشتباهات دولت این است که در ارتباط با مشکلات اداره جامعه به‌ شدت نگاه به بیرون دارد. اینکه تحولات خارجی چه می‌شود، اینکه مناسبات بین مثلاً کنگره و ریاست‌جمهوری آمریکا چطور است و... نباید تمام جهت‌گیری‌های دولت را تحت تأثیر قرار دهد.» گویا اصلاح‌طلبان تازه به حرف منتقدان رسیده‌اند. تا پیش از این هرگاه منتقدان دولت تأکید می‌کردند که به جای چیدن همه تخم‌مرغ‌ها در سبد مذاکره و برجام باید به ظرفیت‌های عظیم داخلی توجه شود و اجرای دقیق اقتصاد مقاومتی مورد توجه ویژه دولت قرار گیرد، اصلاح‌طلبان به خط شده و فریاد وامصیبتا سر می‌دادند که ‌ای مردم، منتقدان دولت می‌خواهند به دور کشور دیوار بکشند و کشور را به قهقرا ببرند. اما فرجام برجام نشان داد که رویکرد نگاه به بیرون بدون توجه به فعال‌سازی ظرفیت‌های داخلی، غلط و بی‌فایده است.