خیابان شانزلیزه پاریس دیگر به روزهای پیش برنخواهد گشت. این تحلیلی است که رسانههای جهان از جدیدترین موج اعتراضات در پایتخت فرانسه ارائه میکنند! شواهد میدانی نیز بر این تحلیل صحه میگذارد[...]
یادداشت: خیابان
شانزلیزه پاریس دیگر به روزهای پیش برنخواهد گشت. این تحلیلی است که
رسانههای جهان از جدیدترین موج اعتراضات در پایتخت فرانسه ارائه میکنند!
شواهد میدانی نیز بر این تحلیل صحه میگذارد؛ چنانکه آتشی که جلیقهزردهای
فرانسوی در خیابان شانزلیزه به پا کردهاند، نه تنها رو به خاموشی نرفته؛
بلکه زبانههایش به دیگر پایتختهای اروپایی نیز کشیده شده است! بروکسل
اولین پایتخت اروپایی بود که پس از پاریس شاهد حضور جلیقهزردها بود!
بلژیکیها نیز خواستار تغییر سیاستهای اقتصادی بودند و علیه نخستوزیر و
نظام سرمایهداری شعار میدادند و با فاصله کوتاه از بلژیک مردم هلند هم به
خیابانها آمدند و خیابانهای لاهه، ماستریخت، نیمیخن، آلکمار، لیوواردن،
خرونینگن در پایتخت این کشور شاهد حضور معترضان و صحنه درگیری میان
نیروهای امنیتی و پلیسی با مردم معترض بود! به نظر میرسد این تازه آغاز
دومینوی اعتراضات در قاره سبز علیه حکومتهای مستقر و ساختار و سیاستهای
اقتصادی است! که البته با سرکوب امنیتی و بیتفاوتی و بیتوجهی مسئولان
اروپایی مواجه شده است؛ چنانکه مکرون که معترضان خواستار برکناری او هستند،
در واکنش به اعتراضات تنها گفته است: «طی چند روز گذشته به این نتیجه
رسیدهام که نباید روش خود را تغییر دهیم، چون درست و ضروری است.» تیری
پاول والت، سخنگوی جنبش جلیقهزردهای فرانسوی نیز به نشریه آمریکایی «تایم»
درباره نسبت رئیسجمهور فرانسه با سرنوشت جنبش جلیقهزردها گفته است:
«شرایط شبیه جنگ داخلی است. مکرون مسئولیتی بزرگ بر گردن دارد، او
میتواند شرایط را آرام کند یا بر آتش موجود بیفزاید.» تقابلی که موجب چرخش
شعارهای معترضان از ضد سیاستهای اقتصادی به ضدیت با نظام سرمایهداری شده
است و میتواند آینده سیاست در اروپا و آینده نظام سرمایهداری در این
قاره را با چالش مواجه کند؛ موضوعی که «واشنگتنپست» نیز درباره آن هشدار
میدهد و مینویسد، در کنار موج اعتراضات خیابانی، مقبولیت دولتها و
محبوبیت سیاستمداران اروپایی به پایینترین حد خود رسیده است و نظرسنجیها
از مقبولیت تنها 29 درصدی مکرون در بین فرانسویها حکایت دارد که میتواند
آینده سیاسی اروپا را دگرگون کند.