برنامه دفاع موشکی ایران اسلامی حالا پس از برنامه هستهای و به موازات نفوذ منطقهای جمهوری اسلامی ایران مورد توجه آمریکاییهاست و اروپاییها انجام حداقلی تعهداتشان در برجام و اجرای آن در یک سازوکار ناقص خود را مشروط به مذاکرات درباره توان موشکی ایران کردهاند[...]
یادداشت: برنامه
دفاع موشکی ایران اسلامی حالا پس از برنامه هستهای و به موازات نفوذ
منطقهای جمهوری اسلامی ایران مورد توجه آمریکاییهاست و اروپاییها انجام
حداقلی تعهداتشان در برجام و اجرای آن در یک سازوکار ناقص خود را مشروط به
مذاکرات درباره توان موشکی ایران کردهاند؛ اما چرا آمریکاییها و در پی
آنها کشورهای اروپایی نسبت به برنامه موشکی ایران حساس هستند؟ پاسخ این
پرسش را میتوان در یادداشت «سباستین رولین» کارشناس ارشد دانشگاه جرج تاون
مشاهده کرد. او مینویسد: «اگرچه تمام ناوهای آمریکایی به سیستمهای ضد
هوایی مجهز هستند؛ اما با این حال، موشکهای کوتاهبرد سپاه در خلیجفارس
توانایی تهدید آمریکا را دارند. علاوه بر این، استفاده همزمان از تعداد
بالایی از این موشکها آن هم از زوایای مختلف میتواند کار ناوهای آمریکایی
را یکسره کند. با این شرایط میتوان گفت ناوهای آمریکایی کاملاً در تیررس
موشکهای ایرانی هستند و موشک فاتح [که با تازگی رونمایی شده است] میتواند
تهدیدی جدی برای آمریکا بوده و ناوهای این کشور را به قعر خلیجفارس
بفرستد.» واضح است وقتی سران کاخ سفید و همپیمانان اروپایی میبینند که
مزیت و برتری خود را در برابر ایران از دست دادهاند و نمیتوانند با
تهدیدهای نظامی منافع خود را تأمین کنند و مواضع تهران را تغییر دهند! و
مهمتر اینکه، میدانند آنها هیچ نقشی در پیشرفت ایران نداشته و عملاً
نمیتوانند هیچ کنترلی در زمینه پیشرفت ایران داشته باشند! تنها راه باقی
مانده برایشان مذاکره و سیاستهای فریبکارانه و تحریمهای ظالمانه علیه
ایران است. آنها این خیال را در سر میپرورانند که میتوانند در کنار این
ابزارها و کمک برخیها در داخل! نظام اسلامی را متوقف کنند. رؤیایی که
البته هرگز محقق نخواهد شد.