از مؤلفه‌های اصلاح‌طلبی تا فشار بر روحانی

1ـ چرایی تأکید مکرر به در پیش بودن اعتراضات خیابانی!

«مصطفی درایتی» فعال اصلاح‌طلب و عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت، در یادداشتی با بیان اینکه ریشه چالش‌های اجتماعی را باید در بحران اعتماد بین مردم و حاکمیت جست‌وجو کرد، نوشت: «این نوع بی‌اعتمادی در گذشته در شکل‌های متعدد همچون اعتراضات گسترده مدنی و صنفی نمود پیدا کرد و اگر چاره‌ای برای آن اندیشیده نشود، امکان مواجهه با حوادث غیر مترقبه و اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی دور از ذهن نیست.» پیش از نیز افرادی مانند حجاریان، ربیعی، جلایی‌پو، تاجیک و زیدآبادی از احتمال آشوب‌های خیابانی سخن گفته بودند! به نظر می‌رسد این افراد با طرح چنین ادعاهایی از یک سو به دنبال انحراف افکار عمومی از ناکارآمدی دولت هستند و از سوی دیگر تلاش می‌کنند با پیوند زدن ناکارآمدی دولت به کلیت نظام از دادن هزینه سیاسی و جناحی در قبال عملکرد دولت و مجلس اصلاح‌طلب فرار کنند. برخی نیز معتقدند اصلاح‌طلبان با طرح این مباحث و تهدید به خیابان آوردن مردم به دنبال امتیاز گرفتن از حاکمیت هستند.

2ـ موضع ثابت اروپا؛ سکوت در برابر تشدید تحریم‌ها!

چند روز از اعلام خبر تشدید تحریم‌ها از سوی مقامات آمریکایی و تمدید نشدن معافیت‌های نفتی کاخ سفید می‌گذرد و حتی پیش از آن نیز زمزمه‌هایی در این زمینه در رسانه‌های خارجی مطرح شده بود. این زمان فرصت لازم را در اختیار کشورهای دیگر قرار می‌داد تا بتوانند به‌طور صریح و شفاف نسبت به تصمیم آمریکا اعلام موضع کنند؛ اما آنچه در عمل اتفاق افتاد، سکوت معنادار طرف‌های اروپایی بود که با وجود عضویت سه کشور آلمان، فرانسه و انگلیس در جمع مذاکره‌کنندگان هسته‌ای و امضاکنندگان برجام، واکنش‌شان به این اتفاق همچون دفعات قبل تقریباً هیچ بود. گفتنی است، در این مدتی که آمریکا از برجام خارج شده کشورهای اروپایی به جز ترکیه هیچ‌کدام از ایران نفت نخریده‌اند و در حالی که دو کشور یونان و ایتالیا اجازه داشتند از ایران نفت خریداری کنند، اما این کار را انجام ندادند.

3ـ طراحی اصلاح‌طلبان برای فشار بر روحانی!

عناصر افراطی جریان اصلاحات در نشست‌های محفلی اخیر خود گفته‌اند که باید دولت روحانی را برای موضع‌گیری علیه مجمع تشخیص مصلحت نظام در بررسی FATF تحت فشار قرار داد. روحانی نباید در این باره کوتاه بیاید و به رهبر معظم انقلاب بگوید که با این وضع نمی‌توانم کشور را اداره کنم و اگر این جریان اصلاح نشود، ادامه مدیریت ریاست‌جمهوری غیر ممکن می‌شود. اگر روحانی این کار را نکند، همه کاسه و کوزه‌ها سر روحانی و اصلاح‌طلب‌ها شکسته می‌شود. در این نشست‌های محفلی همچنین مطرح شده است، ایده انتخابات آزاد حتماً پیگیری شود و دولت روحانی هم حتماً این موضوع را مطرح و پیگیری کند. در عین حال گفته شده است اصلاح‌طلبان باید از دولت روحانی به مرور فاصله بگیرند؛ اما در عین حال در حاکمیت باقی بمانند!

4ـ مؤلفه‌های اصلاح‌طلبی از زبان عضو نهضت آزادی!

«سیدامیر خرم» که تا پاییز ۹۷ عضو ارشد نهضت آزادی بود (وی به دلیل اختلافات داخلی از این حزب جدا شده است) در مصاحبه با روزنامه «همدلی» گفت: «یکی از مؤلفه‌های گفتمان اصلاح‌طلبی، «اعتقاد به جدایی نهاد دین از نهاد حکومت» است.» خرم در بخش دیگری از این مصاحبه گفت: «حذف فیلترهایی که مانع انتخاب نمایندگان واقعی مردم در ارکان حکومیت می‌شوند، یکی از مطالبات اصلاح‌طلبان است.» وی در ادامه گفت: «اگر نیروهای اصلاح‌طلب، قدر خود را بدانند و اعتماد به نفس لازم را داشته باشند، می‌توانند در قبال حضور خود در عرصه سیاست و شرکت در انتخابات‌های مختلف، از حکومت امتیاز بگیرند و در مقابل دادن امتیازِ حضور خود در این عرصه، امتیازهایی مانند حذف نظارت استصوابی را به‌طور جدی مطالبه کنند.»