تابستان داغِ تل آویو؛ چرا فلاشه ها شورش کردند؟

پایگاه بصیرت / گروه بین الملل / مهدی نوری

اسرائیل به عنوان یک رژیم جعلی با مشکلات و تضادهای داخلی زیادی مواجه شده که بسیاری از کارشناسان را به این نتیجه رسانده است که فروپاشی این رژیم درونی خواهد بود. بررسی مشکلات داخلی رژیم صهیونیستی نشان دهنده وضعیت رو به بحران در این رژیم است. نگاهی به مهم ترین مشکلات داخلی آن به خوبی این وضعیت را ترسیم می کند.
چالش های داخلی رژیم صهیونیستی
تل آویو در شرایط فعلی با مشکلات امنیتی- سیاسی و اقتصادی روبه رو است. بحران مشروعیت در سرزمین های اشغالی به دنبال فساد مقامات صهیونیستی باعث شده است که حتی نهادهای اطلاعاتی غربی نیز نسبت به بقای اسرائیل با دیده شک و تردید نگاه کنند. یکی از مهمترین مشکلات و چالش های کنونی در جامعه صهیونیستی «تبعیض قومی-طبقاتی» است. تفاوت بین یهودیان غربی تبار یا اشکنازی‌ها (آن دسته از یهودیان که خود یا اجدادشان از اروپا، آمریکای شمالی و فدراسیون روسیه به فلسطین مهاجرت کرده‌اند) با یهودیان سفاردی یا شرقی‌تبار (یهودیانی که اشکنازی نیستند و معمولاً از کشورهایی مانند مراکش، ایران، عراق و غیره به اراضی اشغالی مهاجرت کرده‌اند) تا حدی است که معمولاً پست‌ها و مناصب حساس حکومتی به اشکنازی‌ها می‌رسد به طوری که از 10 رییس جمهور تاریخ 60 ساله این رژیم 8 تن از این نژاد بوده‌اند. اما در میان شرقی تبارها نیز سطح یکسانی از برخورداری وجود ندارد و اوضاع رنگین پوستان به مراتب بدتر از سایر یهودیان است. علی رغم این که سیاه پوستان در رژیم صهیونیستی هم دین و هم کیش سایر یهودیان هستند اما آن ها نه تنها به عنوان یهودی در رژیم صهیونیستی پذیرفته نشده‌اند بلکه آشکارا از نفی بلد و تبعید سیاه پوستان به کشوری دیگر در جامعه رژیم صهیونیستی سخن گفته و در کنست در این باره بحث می شود. یهودیان اتیوپیایی تبار یا فالاشه ها از این گروه هستند که با نوعی آپارتاید مواجه هستند. برخی از تحلیل‌گران معتقدند که شکاف میان سفاردی‌ها و اشکنازی‌ها بیشتر اقتصادی است تا ایدئولوژیک. به همین دلیل، قابل پر کردن است. اما عده‌ای دیگر معتقدند که این نابرابری نهادینه‌شده است. از نظر اقتصادی نیز سیاست‌های کلی به‌گونه‌ای طراحی شده است که منجر به تقویت بنیان اقتصادی اشکنازی‌ها و فقر و بیکاری و ناامیدی سفاردی‌ها می‌شود. نتیجه‌ این سیاست‌ها، ایجاد دو طبقه‌ فرادست و فرودست در میان جامعه‌ یهودیان است.
مهاجرت معکوس نیز چالش دیگری برای رژیم اسرائیل است. اساس شکل‌گیری رژیم صهیونیستی بر تشویق یهودیان به مهاجرت از سراسر جهان به فلسطین بود. با وجود آنکه صهیونیست‌ها موفق شدند جمعیت زیادی را در رژیم جعلی خود گرد هم بیاورند، اما امروزه این رژیم با پدیده‌ای به نام «مهاجرت معکوس» مواجه شده است. براساس گزارش‌های رسمی این رژیم، در حال حاضر حدود ۷۵۰ الی ۸۵۰ هزار یهودی با تابعیت اسرائیلی در خارج از (فلسطین اشغالی) زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۱۴ میلادی شبکه‌ تلویزیونی «العاشره» رژیم صهیونیستی نیز نتایج یک نظرسنجی در مورد مهاجرت معکوس در اسرائیل را منتشر کرد. بنا بر این نظرسنجی، بیشتر از نیم‌میلیون نفر به‌دلیل شرایط بد معیشتی، آماده‌ ترک سرزمین های اشغالی هستند و 50 درصد از ساکنان سرزمین‌های اشغالی به فکر آماده کردن شرایط برای خروج از این رژیم هستند. این شبکه همچنین اعلام کرد که تاکنون 800 هزار نفر به‌صورت دائمی و همیشگی اسرائیل را ترک کرده‌اند.
فساد نیز معضل دیگر اسرائیل است. فساد در جسم و جان کابینه اسرائیل گسترش پیدا کرده و به‌سرعت در تمامی بخش‌های آن ریشه دوانده است. مقامات صهیونیستی با انواع مختلف فساد مواجه هستند و این مسئله تبدیل به یکی از عوامل تضعیف اسرائیل شده است. «بنیامین نتانیاهو»، «ایهود باراک»، «آریل شارون» و «ایهود اولمرت» از جمله  نخست وزیرانی هستند که به سبب فساد مالی توسط پلیس این رژیم بازجویی شدند. این درحالی است که موشه کاتساو، رئیس پیشین رژیم صهیونیستی نیز به دلیل فساد اخلاقی روانه زندان شد. «دیوید بن گوریون»، اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی هم متهم به حمایت از فساد مالی پسرش «عاموس» شده بود. نخست وزیرانی که پس از بن گوریون قدرت را به دست گرفتند، از جمله «اسحاق رابین» و «مناخیم بگین» نیز با اتهام فساد مالی روبرو شدند. روزنامه اسرائیلی «هاآرتص» اخیرا در گزارشی نوشت: نَه فقط نخست وزیران رژیم اسرائیل بلکه بسیاری از اعضای کنست (پارلمان) و وزیران کابینه این رژیم نیز به سبب فساد اقتصادی و اخلاقی بازجویی شده‌اند. این روزنامه صهیونیستی اذعان کرد: فساد با بدنۀ سیاسی رژیم اسرائیل درآمیخته است. هم اکنون نیز «بنیامین نتانیاهو»، نخست وزیر کنونی رژیم صهیونیستی با چند پرونده فساد مالی روبه‌ رو است.
خروش یهودیان اتیوپیایی تبار علیه تل آویو
به یهودیان اتیوپیایی تبار در اسرائیل فالاشه گفته می شود. این گروه خود را از نسل بنی‌اسرائیل می‌دانند اما نظریات مختلفی درباره منشأ و اجداد آن ها توسط پژوهشگران مختلف بیان شده است. آنان خود را از نسل بلقیس ملکه سبا می‌دانند و به این اعتبار، نسل خود را به حضرت داوود می‌رسانند. قرار نگرفتن این گروه از یهودیان تحت هیچکدام از تقسیمات سنتی در یهودیت از جمله اشکنازی و سفاردی موجب شده است قاطبه یهودیان آنها را به عنوان یهودی قبول نداشته باشند. از سال ۱۹۵۰ میلادی تاکنون 150 هزار نفر نفر از آنان خاک اتیوپی را ترک کرده و به سرزمین‌های اشغالی فلسطین مهاجرت کرده‌اند ولی برخلاف وعده مسئولان آژانس یهود که آنان را از اتیوپی به فلسطین اشغالی کوچانده اند از وضعیت اقتصادی و اجتماعی بسیار ضعیفی در اسراییل برخوردارند و همواره مورد تبعیض قرار می گیرند. پلیس این رژیم در چند مورد بدون دلیل خاصی به فالاشه ها شلیک و آن ها را به قتل رسانده است.
در این راستا کشته شدن یک یهودی اتیوپیایی تبار توسط پلیس اسرائیل باعث شروع موج جدید اعتراضات    شهرک نشینان ناراضی و به ویژه آفریقایی تبارها علیه رژیم صهیونیستی شده است. اواخر روز یکشنبه 9 تیرماه، یک افسر اسرائیلی به ضرب گلوله «سولومون تقا» جوان 19 ساله با اصالت اتیوپیایی را کشت. در واکنش به این اقدام، معترضان به خیابان ها ریختند. خیابان‌های شهرهای فلسطین اشغالی از جمله تل‌آویو، وادی‌الخلیل و حیفا شامگاه دوشنبه، سه‌شنبه، چهارشنبه و پنج شنبه شاهد تظاهرات و اعتراضات گسترده چند هزار مهاجر آفریقایی به خشونت و نژادپرستی پلیس رژیم صهیونیستی علیه اتباع آفریقایی بود. این تظاهرات به قدری شدید و گسترده بود که تا کنون حداقل ۲۰۰ معترض و ۱۱۰ نیروی پلیس رژیم صهیونیستی مجروح شده، چند خودرو به آتش کشیده یا تخریب شده، چندین خیابان اصلی در تل‌آویو و حیفا مسدود شده و دست‌کم ۱۳۵ نفر از معترضان نیز بازداشت شدند. معترضان با پرتاب سنگ، بمب‌های دستی و آتش‌ زدن لاستیک‌ خشم خودشان را ابراز کردند.  معترضان تاکید کرده اند:« تظاهرات فعلی  با موارد قبلی فرق دارد. بار قبل، ما جا پای والدین خود گذاشته و از دستور آنها برای احترام‌گذاشتن تبعیت کردیم. اما متوجه شدیم که این روش فایده‌ای ندارد و ما تصمیم گرفتیم که به زور متوسل شویم. جوانان اتیوپیایی به خیابان‌ها آمده‌اند زیرا به حکومتی که قرار است جنایت‌های پلیس را بررسی کند اما هیچوقت هیچکدام از افسران را محاکمه نمی‌کند، اعتماد ندارند».
وضعیت فالاشه ها
در سال‌های گذشته، گزارش‌هایی از نژادپرستی صهیونیست‌ها علیه‌ اتیوپیایی‌های ساکن اراضی اشغالی منتشر شده است. مجله آمریکایی نیوزویک در سال 2016 طی گزارشی به وضعیت اتیوپی تبارهای یهودی که به سرزمین‌های اشغالی مهاجرت کرده‌اند پرداخت و در این گزارش به تبعیض نژادی نسبت به این افراد اشاره کرد. از جمله مواردی که در این گزارش آمده این است که در اوایل دهه 1990، مشخص شد که بانک خون اسرائیل به طور مرتب خون‌های دریافت شده از مهاجران اتیوپی را به علت ترس از آلودگی این خون‌ها به ویروس ایدز، از بین می‌برد. مقامات رژیم صهیونیستی ادعا کردند که میزان شیوع ویروس اچ آی وی در میان مهاجران اتیوپی حدود 50 برابر بیشتر از جمعیت دیگر یهودیان و ساکنان سرزمین‌های اشغالی است. در یک برنامه تلویزیونی در سال 2012 وزارت بهداشت این رژیم متهم شد که سیاست و برنامه ضدبارداری طولانی‌مدت برای زنان اتیوپی تبار در انتظار مهاجرت و پس از آن که وارد سرزمین‌های اشغالی شده‌اند به‌منظور کنترل رشد جمعیت اتیوپی تبارهای یهودی اعمال کرده است. روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز در همین خصوص طی خبری اعلام کرد وزارت بهداشت رژیم صهیونیستی، زنان یهودی آفریقایی را به هنگام ورودشان به اردوگاه مهاجرت در پایتخت اتیوپی تهدید کرده است که اگر آمپول ضدبارداری به آن‌ها تزریق نشود اجازه مهاجرت ندارند. این روزنامه در ادامه نوشت که این اقدام در راستای تداوم پاک‌سازی نژادی صورت می‌گیرد؛ ولی بدون خونریزی و کشتار.
علاوه بر این، یک اتیوپیایی برای این که بتواند وارد رژیم صهیونیستی شود و به عنوان شهروند این رژیم پذیرفته گردد باید تمام نشانه‌های اتیوپیایی بودن خود را پاک کند و تمام عادات و آداب دینی و زندگانی خود را کنار بگذارد. حتی مقامات صهیونیست اتیوپیایی‌ها را مجبور می‌کنند در بدو ورود به فلسطین اشغالی نام خود را تغییر داده و یک نام جدید به آن ها می‌دهند. این تبعیض‌ها تمامی ندارد و حتی پس از مرگ نیز یک یهودی سیاه پوست با دیگران فرق دارد و محل دفن بر اساس رنگ جنازه متفاوت است و قبرستان اتیوپیایی‌ها با نرده از قبرستان سفیدپوستان جدا می‌شود. استفاده از سیاهان برای پر کردن شهرک‌های غیرقانونی ساخته شده توسط رژیم صهیونیستی در کرانه باختری نیز نمونه دیگری از تحقیر و تبعیض علیه آنان است. رهبران صهیونیست که علی رغم مخالفت‌های بین المللی به ساخت این شهرک‌ها ادامه می‌دهند، نیازمند جمعیت‌هایی هستند که در این شهرک‌ها اسکان دهند و چه کسی بهتر از این سیاه پوستان آواره که نه از قوانین بین المللی چیزی می‌فهمند و نه خطری را که آنان را تهدید می کند، درک می‌کنند. گروهی از این اتیوپیایی‌ها از این که بالاخره در «سرزمین موعود» صاحب خانه شده اند خوشحال می‌شوند و گروهی دیگر از ترس این که در صورت مخالفت به آفریقا بازگردانده خواهند شد، مجبور به پذیرش و عدم ابراز مخالفت می‌گردند.
نتیجه
چالش های داخلی مهم ترین تهدید برای بقای رژیم اسرائیل به شمار می روند. در شرایط کنونی شورش و خروش یهودیان فالاشه در اعتراض به نژاد پرستی پلیس اسرائیل در شهرهای تل آویو و حیفا تابستان داغی را برای رژیم صهیونیستی رقم زده است. این مسئله در کنار بحران سیاسی و فروپاشی کابینه نتانیاهو و انحلال پارلمان می تواند بحران های اسرائیل را بسیار تشدید کند. از لحاظ فرهنگی جامعه اسرائیلی ناهمگون‌‎ترین جامعه در سطح جهان است. البته علل آن نیز طبیعی است. جامعه‌ای جعلی از مهاجران حدود 100 کشور از گوشه و کنار جهان که هر کدام فرهنگ و حتی زبان و نژاد خاص خود را دارند و همین زاینده مشکلات و چالش‌های اجتماعی و سیاسی متعددی است. در واقع مصنوعی بودن رژیم صهیونیستی پس از 70 سال به صورت تدریجی این رژیم را وارد نوعی هراس راهبردی کرده و حفظ بقا در سال های آینده تبدیل به مهم ترین چالش صهیونیست ها خواهد شد.