توماس فریدمن در روزنامه نیویورک تایمز نوشت: اگر بخواهیم به سیاست خارجی رئیسجمهور ترامپ نمره بدهیم، خلاف مطلب این است که او، آمریکا را گرفتار یک چالش بزرگ کرده و آن، از نو شکلدادن به رفتارهای دو مورد از کهنترین تمدنهای جهان یعنی ایران و چین است.
به هیچوجه فکر نکنید این یک فکر خام است که بر هر دو تمدن بزرگ فشار وارد آوریم تا آنها تجدیدنظری در رفتارهایشان بکنند و بهگونهای که در شأن جایگاه رفیع تمدنیشان است عمل و رفتار کنند. این حرکت ستوده و پسندیدهای است که ترامپ آغاز کرده و تصمیم گرفته وارد یک کار عظیم و دشوار شود. اما حماقت در آن است که ترامپ قدم به این عرصه طاقت فرسا گذاشته است، بدون آنکه آرمانی مشخص داشته باشد. بدون آنکه متحدانی برای کمک به نیل به این اهداف داشته باشد. بدون آنکه یک تیم امنیت ملی قوی و منسجم داشته باشد. بدون آنکه طرحی داشته باشد تا همه اهداف متناقض سیاست خارجی رئیسجمهور را همگام و هماهنگ با هم بهپیش ببرد.
هفته گذشته ترامپ ۱۰ دقیقه با حمله به ایران فاصله داشت و از تصمیمش برای اینکار برگشت، که البته کار خردمندانهای بود. این در حالی است که ما هنوز نتوانستهایم ثبات را به عراق بازگردانیم. هنوز نتوانستهایم از باتلاق افغانستان خارج بشویم بدون آنکه آشوب و درگیریها و خونریزیهای بیشتری را پشتسرمان جا نگذاریم. ما در همین افغانستان، به همکاری ایران احتیاج داریم. البته من در یک چیز کاملاً به ترامپ ایمان دارم. او ایران را به درد آورده است. او چین را هم با اعمال تعرفه ۲۵۰ میلیارد دلاری بر صدور کالاهایش بر آمریکا بهدرد آورده ضمن آنکه جلوی صدور تولیدات بزرگترین شرکت مخابراتی چین «هوآوی» به آمریکا را هم گرفته است.
فریدمن با اشاره به اینکه نمایش دیوانگی ترامپ خوب است اما او بنبست ایجاد میکند و در آن میماند، میافزاید: ما باید با جمهوری اسلامی به یک توافق قراردادی برسیم و با چین، به یک توافق تغییر شکل و تحول بنیادین. اگر ترامپ عاقل باشد؛ باید سریعاً با ایران یک توافق محدود را امضاء کند. نظر به اینکه، حضور ما در خاورمیانه کمرنگ شده؛ بههمین دلیل رغبت چندانی هم به گرفتار جنگ با تهران نیستیم، چه برسد به اینکه بخواهیم ایران را بهطور کل «محو» کنیم.
فریدمن در ادامه مینویسد: ما خارجیها هرگز نمیتوانیم در ایران تاریخساز شویم. هر تلاشی از جانب ما برای تغییر رژیم در ایران اکنون جز به بینظمی حاصلی نخواهد داشت. ما میتوانیم اعراب را مسلح کنیم تا آنها جلوی ترکتازیهای این حکومت دینی حاکم بر تهران بایستند. یقین داریم که جمهوری اسلامی یک بازیگر بد است. اما این عربستان سعودی بود که «جمال خاشقچی» را کشت، قطعه قطعه کرد، و ظاهراً هم جسدش را در اسید جوشاند. این عربستان سعودی است که زنانی را که برای احقاق حق رانندگی مبارزه مدنی میکردند زندانی کرد. «کریم سجادپور» کارشناس مسائل خاورمیانه در موسسه کارنگی میگوید: «آمریکا دشمنان بدی در خاورمیانه دارد. اما متحدان بدی هم همانجا دارد.»