انتشار عکس توقیف کشتی انگلیسی توسط سربازان وطن با تیتر پرابهام «ائتلاف برای صلح»، این نگاه را به مخاطب القا می‌کند که انگار جمهوری اسلامی مقصر اصلی در التهاب آفرینی خلیج فارس است. اگر نگوییم انتخاب این عکس خبری به همراه تیتر یاد شده، اقدام بر علیه منافع ملی و زیر سوال بردن دستاورد‌های حیاتی کشور است، حداقل باید گفت یک خطا و اشتباه فاحش رسانه‌ای است که باید با آن برخورد قانونی صورت گیرد.
روزنامه همدلی تیتر یک امروز خود را به یادداشت سید محمد خاتمی که در روزنامه گاردین انگلیسی منتشر شده، اختصاص داده است و با تمجید فراوان از وی و بازگویی بخش‌هایی از این یادداشت با آب و تاب فراوان، حد اعلایی از سینه چاکی برای جبهه طراح دو قطبی جنگ و صلح در کشور را نمایش داده است و مدعی شده تنها راه برون رفت از وضعیت جنگی! بازگشت به عقل گرایی با تشکیل "ائتلاف برای صلح" است.
هر چند در نقد شعار دو قطبی جنگ و صلحی که برای چندمین بار از زبان خاتمی بیرون می‌آید، سخن بسیار است، اما در اشاره کوتاه بر نتایج اجرایی سازی این شعار در کشور باید گفت؛ نتیجه این شعار در دولت خاتمی، کشور را به اندازه‌ای منفعل ساخت که عن قریب احتمال حمله نظامی امریکا به کشور می‌رفت. در دولت کنونی نیز این شعار به قدری در بین افکار عمومی و در رسانه‌های داخلی طرفدار دولت بزرگ جلوه کرد که از آن بوی انفعال و دست بستگی جمهوری اسلامی بیرون می‌آمد، به طوری که برداشت ترامپ از وضعیت کشور این شد که اگر از برجام خارج شود، ایران قادر نخواهد بود هیچ اقدام رو به جلویی از خود نشان دهد و یا اگر ناو هواپیمابر خود را به سمت خلیج فارس روانه کند و تحرکات تحرکات نمایشی خود در جنوب خلیج فارس را افزایش دهد، ایران مجبور به عقب نشینی و دادن امتیاز‌های بیشتر، با قبول برجام‌های بعدی خواهد شد.
در پاسخ به ادعای خوش خیالانه آقای خاتمی و هم تیمی‌های او باید گفت، اگر واقعاً به دنبال صلح هستید و قصد ندارید از این باریکه برای ایجاد توهم جنگ در جامعه و در نتیجه آن جلب آرای اجتماعی به نفع خود استفاده نمایید، لااقل ابتدا نیم نگاهی به رفتار‌های طرف مقابل و نوع نگرش او نسبت به ایران بیندازید، آیا این همه سینه چاکی که شما برای دفاع از صلح و گفتگو و مذاکره می‌کنید، طرف مقابل وقعی به این خواست شما می‌نهد؟ آیا ادعای رسیدن به صلح با دولتی که فقط زبان زور می‌فهمد و ابایی از زورگویی علنی حتی بر ضد دولت‌های دوست خود را نیز ندارد، امر معقولی است؟ آیا سکوت در زمان حمله دشمن به منافع و امنیت ملی کشور و در مقابل، فریاد و جنجال رسانه‌ای با کلید واژه‌های دلهره آوری همچون؛ جنگ طلبی، ماجراجویی، تنش آفرینی و ... در زمان اقدام متقابل خودی و دفاع معقول برای حفظ تمامیت ارضی و منافع ملی، امر معقولی است؟ آیا دیپلماسی صلح در اندیشه شما اینگونه معنی می‌شود که گوشه رینگ بنشینی و با هر ضربه حریف، به او بخندی و دستت را به سمتش دراز کنی؟...
و، اما در خصوص روزنامه همدلی باید گفت؛ انتشار عکس توقیف کشتی انگلیسی توسط سربازان وطن با تیتر پرابهام «ائتلاف برای صلح»، این نگاه را به مخاطب القا می‌کند که انگار جمهوری اسلامی مقصر اصلی در التهاب آفرینی خلیج فارس است. اگر نگوییم انتخاب این عکس خبری به همراه تیتر یاد شده، اقدام بر علیه منافع ملی و زیر سوال بردن دستاورد‌های حیاتی کشور است، حداقل باید گفت یک خطا و اشتباه فاحش رسانه‌ای است که باید با آن برخورد قانونی صورت گیرد. اگر همدلی به دنبال تقویت امنیت ملی و ادعای دفاع از آرمان‌های ایران را دارد، به جای استفاده از عکس توقیف نفتکش انگلیسی که بنا به گفته دکتر ولایتی، "نقطه عطف در تاریخ مبارزات مسلمانان بود" و حافظه بشری به یاد ندارد که ایران اینگونه با صلابت در مقابل خباثت دشمنان خود ظاهر گشته و جواب متخاصم را با اقدام متقابل و متوازن بدهد، عکس راهزنی دریایی انگلیسی‌ها را در صفحه اول خود تیتر می‌کرد که بدون هیچ توجیه قانونی، کشتی حامل نفت ایرانی را در آبراه بین المللی متوقف کرده است.
اکبر کریمی
