مهر ماه خونین

در سیر جریان انقلاب اسلامی در سال 1357، شاهد حوادث خونین و غم‌انگیزی هستیم؛ مثل به آتش کشیده شدن مسجد جامعه کرمان از سوی عوامل امنیتی رژیم شاه در 24 مهر ماه 1357 که مصادف بود با چهلم سوگوار شهدای 17 شهریور 1357 و اولین سالروز شهادت حاج آقا مصطفی خمینی. بدین مناسبت حدود 20 هزار نفر از مردم کرمان در این مسجد اجتماع کرده بودند. در حالی که یکی از روحانیون روی منبر در حال سخنرانی بود و مردم به سخنان او گوش می‌دادند، ناگهان عده‌ای مهاجم به جمعیت مستمع هجوم بردند و قسمتی از وسایل و ساختمان مسجد و قرآن‌ها و کتب ادعیه و... داخل مسجد را در آتش سوزاندند. این اقدام جنایتکارانه از سوی عوامل رژیم شاه صورت گرفت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز اقداماتی اینچنین از سوی گروهک منافقین انجام شد. این گروهک تروریستی که تمام عمر 50 ساله‌اش به ترور و آدم‌ربایی و آدم‌کشی اشتغال داشته، هنوز هم دست‌بردار نیست. ‌در مواردی گزینه‌های ترور آنها در تاریخ استنثنایی ‌است؛ مانند ترور شهید آیت‌الله حاج عطاالله اشرفی‌اصفهانی که در 23 مهر ماه 1361 هنگام اقامه نماز جمعه در حال ایراد خطبه‌های نماز جمعه و در 80 سالگی به دست این گروهک منافق تروریستی با نارنجک مورد هدف قرار گرفت؛ مردی که تمام عمرش را به درس، بحث، آموزش، ‌تعلیم و تربیت و نصیحت و پندواندرز اخلاقی گذارنده بود، با این انفجار جسم نحیفش تکه‌تکه شد. منافقین ‌در سال 1359 به منزل این عالم و مجاهد دین اسلام هجوم بردند و موفق نشدند. همچنین در اقدامی دیگر در تیر ماه سال 1360، هنگامی که این شخصیت محبوب مردم برای اقامه نماز ظهر عازم مسجد بروجردی کرمانشاه بود،‌ سه مهاجم از گروهک‌ تروریستی از داخل ماشین به سوی او شلیک کردند باز هم موفق نشدند. سپس با پرتاب نارنجک به سوی او باز هم ناکام شدند و به این چهره ادب و اخلاق آسیبی نرسید؛ یعنی در مدت کمتر از سه سال سه نوبت مورد هجوم گرفت. و در نهایت در 23 مهر ماه 1361 عوامل این گروهک به شکل انتحاری وارد عمل شدند و او را به شهادت رساندند. در این رابطه این پرسش اساسی مطرح است که چرا از ترور این مرد روحانی کهنسال دست‌بردار نبودند. در پاسخ به ذکر چند گزینه مختصر اکتفا می‌کنیم.

او شخصیتی معنوی ساده‌زیست و خدمتگزار و محبوب بود.

او از شاگردان و حاصل عمر علمایی چون آیات عظام، آقایان «حاج شیخ عبدالکریم حائری‌یزدی»، «آیت‌الله سیدمحمد تقی خانساری»، «سیدصدرالدین صدر»،‌ «حجت کوه‌کمره‌ای»، «طباطبایی بروجردی» و نمایندگی امام خمینی(ره) محسوب می‌شد.

او منصوب امام خمینی(ره) و‌ نماینده‌ ایشان در استان کرمانشاه و امام جمعه این شهر بود که حضور او در مقاومت مردم در برابر متجاوزان حزب بعث عراق تأثیر بسیاری داشت.

او از نفوذ کلام در میان توده‌های مردم برخوردار بود و در پشتیبانی از جبهه‌های جنگ در بسیج امکانات و نیروهای مردمی بسیار کارآمد به شمار می‌آمد.

در واقع او رزمنده کهن‌سال جبهه‌های جنگ و دفاع مقدس و جوینده شهادت بود و در نهایت نیز در محراب نماز،‌ عبادت و سجده به این درجه عالی رسید.