آنهایی که در این چند سالِ مبارزه و جنگ به هر دلیلی از ادای این تکلیف بزرگ طفره رفتند و خودشان و جان و مال و فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کرده‌اند مطمئن باشند که از معامله با خدا طفره رفته‌اند، و خسارت و زیان و ضرر بزرگی کرده‌اند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبه حق خواهند کشید. که من مجدداً به همه مردم و مسئولین عرض می‌کنم که حساب اینگونه افراد را از حساب مجاهدان در راه خدا جدا سازند؛ و نگذارند این مدعیان بی‌هنر امروز و قاعدین کوته نظر دیروز به صحنه‌ها برگردند.
حسین مرعشی، عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی، در گفت‌وگوی ویدئویی با اعتمادآنلاین در پاسخ به این سوال که: «چرا هیچ‌وقت جبهه نرفتید؟» اعلام داشته است: «من از جنگ می‌ترسیدم!» وی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار که می پرسد «چرا حزب کارگزاران هیچ شهیدی ندارد؟» نیز چنین می گوید: «اگر دوستان زیاد ناراحت هستند، می‌توانیم آقای کرباسچی را بکشیم و اعلام شهادت کنیم.»
این پاسخ هر چند صادقانه می نمایاند، اما حکایت از سابقه بخشی از مسئولینی دارد که پس از پایان جنگ در مسند قدرت نشسته اند و برای انقلاب و ملت تصمیم می گیرند! اینکه چنین افرادی تا چه اندازه صلاحیت تصدی مسئولیت در نظام اسلامی را دارد، موضوع محل مناقشه ای است که باید در جای خود بررسی گردد! اما در این میان ناخواسته این تعابیر حضرت روح الله (ره) در اذهان تداعی میگردد، آنگاه که در پیامی - که به پیام پذیرش قطعنامه مشهور گردید - چنین فرمودند:
«خوشا به حال شما ملت! خوشا به حال شما زنان و مردان! خوشا به حال جانبازان و اسرا و مفقودین و خانواده‌های معظم شهدا! و بدا به حال من که هنوز مانده‌ام و جام زهرآلود قبول قطعنامه را سر کشیده‌ام، و در برابر عظمت و فداکاری این ملت بزرگ احساس شرمساری می‌کنم. و بدا به حال آنانی که در این قافله نبودند! بدا به حال آنهایی که از کنار این معرکه بزرگِ جنگ و شهادت و امتحان عظیم الهی تا به حال ساکت و بی‌تفاوت و یا انتقاد کننده و پرخاشگر گذشتند!
آری، دیروز روز امتحان الهی بود که گذشت. و فردا امتحان دیگری است که پیش می‌آید. و همه ما نیز روز محاسبه بزرگتری را در پیش رو داریم. آنهایی که در این چند سالِ مبارزه و جنگ به هر دلیلی از ادای این تکلیف بزرگ طفره رفتند و خودشان و جان و مال و فرزندانشان و دیگران را از آتش حادثه دور کرده‌اند مطمئن باشند که از معامله با خدا طفره رفته‌اند، و خسارت و زیان و ضرر بزرگی کرده‌اند که حسرت آن را در روز واپسین و در محاسبه حق خواهند کشید. که من مجدداً به همه مردم و مسئولین عرض می‌کنم که حساب اینگونه افراد را از حساب مجاهدان در راه خدا جدا سازند؛ و نگذارند این مدعیان بی‌هنر امروز و قاعدین کوته نظر دیروز به صحنه‌ها برگردند.
من در میان شما باشم و یا نباشم به همه شما وصیت و سفارش می‌کنم که نگذارید انقلاب به دست نااهلان و نامحرمان بیفتد. نگذارید پیشکسوتانِ شهادت و خون در پیچ و خم زندگی روزمره خود به فراموشی سپرده شوند.»
(صحیفه امام، ج 21، ص 93، 29/4/1367)
