یادداشت: اعتراضها و اغتشاشهای بنزینی 25 آبان 1398 درسهای مهمی برای دولتمردان داشت؛ موضوعاتی از این قبیل که یک طرح ملی به حساب میآید، بدونپیوست رسانهای و عملیات روانی، ناهماهنگی با قوا و نیروهای امنیتی، پیامدهایی به دنبال داشت. مهمترین بعد این مسئله که نقش تبدیلکننده برخی اعتراضات به اغتشاش را داشت، به شبکههای اجتماعی خارج از نظام بر میگردد. در سالهای گذشته و از اغتشاشات سال 88 تا کنون مستندات امنیتی و اطلاعاتی متعددی درباره نقش فزاینده این شبکهها و پیامرسانها در «اطلاعرسانی»، «سازماندهی» و «هدایت اعتراضات به سمت اغتشاش» به دست آمده است؛ اما پس از گذشت یک دهه از آن حوادث بار دیگر شاهد بازگشت به این مسیر هستیم. در دو روز گذشته شبکههای اجتماعی بیگانه، مانند تلگرام، توئیتر، اینستاگرام، یوتیوب و پیامرسان واتسآپ مسدود بود؛ اما شبکههای اجتماعی مانند ایتا، بله و پایگاههای خبری ایران فعالیت خود را انجام میدادند.
قطع شدن شبکههای بیگانه که با انقلاب اسلامی معاندت دارند و بارها صفحات نیروهای انقلابی را مسدود کردهاند، اولاً یک عملیات موفق سایبری بود که اشرار را در رسیدن به اهداف و مواضع تخریبی ناکام کرد. ثانیاً به مسئولان کشور بار دیگر اثبات شد تنها سلاح آمریکا برای براندازی در کشور همین شبکههای اجتماعی است و این روند در 10 سال گذشته به اثبات رسید. «هیلاری کلینتون» وزیر خارجه وقت آمریکا در کتاب خاطرات خود از نقش یکی از شبکههای اجتماعی آمریکا در آشوبهای سال ۸۸ پرده برداشته و نوشته است: «در پشت صحنه، گروه من در وزارت خارجه به طور مداوم با فعالان در ایران در ارتباط بودند و برای جلوگیری از تعطیل شدن توئیتر، بهطور فوریتی مداخله کردند؛ قطع شدن توئیتر به معنای از بین رفتن یکی از وسایل اصلی ارتباطی معترضان بود.»
در روزهای آینده بار دیگر خواهیم دید که فلان مسئول در یک هیبت حق به جانب در مسئله قطع شبکههای اجتماعی بیگانه ورود خواهد کرد و به دو قطبی فیلتر و ضد فیلتر دامن زده و نقش اپوزیسیون را در حمایت از این شبکهها میگیرد. لازم است که شورای عالی امنیت ملی ضمن سپردن مسئولیت فضای مجازی کشور به نیروهای مسلح، این عرصه امنیتی را از دست افرادی که فضا را برای ناامنی فراهم میکنند، خارج کند.