یادداشت: «جنتلمنهای پشت میز مذاکره همان تروریستهای فرودگاه بغداد هستند.» این عبارت یکی از مهمترین فرازهای سخنان رهبر معظم انقلاب در خطبههای نماز آخرین جمعه دی ماه است؛ جملهای که نه تنها توصیفی دقیق از واقعیت آمریکاییها و ژست مذاکره مقامات کاخ سفید است، بلکه میتوان از آن به منزله نقشه راه دستگاه دیپلماسی کشور و آینده سیاست خارجی یاد کرد. رهبر معظم انقلاب سالها پیش این موضوع را هنگام مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و آمریکا به صراحت گفته بودند و هشدار داده بودند که دیپلمات ما هنگام مذاکره «فراموش نكند كه طرفش كیست؛ فراموش نكند كه مشغول چه كاری است؛ این شرط اصلی است؛ بفهمند كه دارند چهكار میكنند، بدانند كه با چه كسی مواجهند، با چه كسی طرفند، آماج حمله طرف آنها كجای مسئله است؛ این را توجّه داشته باشند.» اما متأسفانه نتیجه آن مذاکرات امروز پیش روی ماست! آمریکاییها از برجام خارج شدند بدون آنکه تاوانی بپردازند و تحریمهایی به مراتب سختتر و گستردهتر علیه ایران وضع کردند، تا جایی که در روزهای اخیر ترامپ فرمان تحریم تمام اقتصاد ایران را امضا کرده است و فراتر از آن اروپاییها نیز پس از دو سال لفاظی و بازی با کلمات، حالا اعلام کردهاند مکانیسم ماشه را فعال خواهند کرد و پرونده هستهای ایران را یک بار دیگر به شورای امنیت سازمان ملل خواهند برد. فراموشکاری و نسیان از این مسئله مهم که مذاکرهکنندگان کت و شلواری در حقیقت همان تروریستها و تحریمکنندگان ملت ایران هستند، همانهایی هستند که دولت قانونی دکتر مصدق را ساقط کردند، همانهایی هستند که از صدام در حمله به ایران عزیز حمایت صد درصدی کردند، همانهایی هستند که قحطی بزرگ را در بحبوحه جنگ جهانی بر ایران تحمیل کردند و...، شرایط امروز را رقم زده است و عمیقاً باید از تکرار این تجربه تلخ تاریخی و فراموش کردن این مسئله جلوگیری کنیم. راه پیش روی ما، راه کسب قدرت با اتکا بر توان داخلی و دیپلماسی هوشمندانه و فعالی است که باید بر اساس درسهای تاریخی ملت ایران طراحی شود.