کشتی تایتانیک ۲۲۲۳ مسافر و خدمه داشته که از این تعداد فقط ۷۱۱ نفر زنده مانده اند. بیشتر افرادی که زنده ماندند هم از بین زن ها و بچه ها بودند و در واقع در موقع نجات جان مسافران اول از همه خانم ها و کودکان را به داخل قایق های نجات فرستادند.
رهبر معظم انقلاب امروز در دیدار با هزاران نفر ازمردم تبریز ضمن ترسیم وضعیت فعلی آمریکا، آینده این کشور را به همچون کشتی غرق شده تایتانیک که بزرگترین کشتی ساخته شده بشر تا آن موقع بود، توصیف کردند. از این رو گزارشی را درباره چگونگی غرق شدن این کشتی ارائه می گردد.
تایتانیک یکی از بزرگ ترین اشیا جهان بوده است
نه تنها کشتی تایتانیک عظیم بود، بلکه طبق مجله ی لایو ساینس بزرگ ترین شی قابل حرکت جهان بوده است که تا آن موقع بشر ساخته بوده است. این کشتی ۸۸۲ فوت طول داشت و ساخت آن ۲ سال طول کشید و طبق برآوردها هزینه ای برابر ۷٫۵ میلیارد دلار صرف ساختن آن شده است. وقتی که در لنج کناره می گرفت، قدرت و ابهت آن هر چشمی را به خود خیره می کرد.
امکانات کشتی تایتانیک در نوع خود بی مانند بوده است
همان طور که ممکن است شنیده باشید تایتانیک کشتی ای بسیار لوکس بوده است که امکانات به کار رفته در آن در آن دوران در هیچ کشتی دیگری به کار نرفته بود. از امکاناتی که در این کشتی به کار رفته بوده است، استخر آب گرم، حمام های ترکی، باشگاه، زمین اسکواش و… بوده اند علاوه بر این تایتانیک اولین کشتی بوده که می توانست آب لوله را به تمام کابین ها ببرد. در تایتانیک چندین طبقه وجود داشته، از فرست کلاس تا طبقه ی درجه سوم، با این حال حتی درجه ی سوم این کشتی هم از بسیاری از کشتی های دیگر آن دوران بهتر بوده است.
تا قبل از برخورد کشتی به کوه یخ همه چیز خوب پیش می رفت. سفر دریایی در کمال آرامش انجام می شد و همه چیز طبق برنامه بود و مسافران کشتی هم از سفرشان لذت می بردند تا جایی که حتی یکی از ناخداها گفته است که دریا مثل یک شیشه بود. البته که این شرایط آرام خیلی طول نکشید، تایتانیک به یک کوه یخ در اقیانوس آتلانتیک برخورد کرد و کمی بعد در ساعت ۲:۲۰ صبح در روز ۱۵ آپریل کاملا در اقیانوس غرق شد.
اگر چه بر سر راه کشتی کوه یخ وجود داشته و تصادف کشتی با آن سبب وقوع آن تراژدی تاریخی شد با این حال ظاهرا صخره ای که کشتی با آن برخورد کرده آنقدرها هم عظیم نبوده و برخورد خیلی شدیدی اتفاق نیفتاده است. یکی از بزرگ ترین دلایلی که باعث شد تا کشتی غرق شود، این بود که خدمه و پرسنل آن فکر می کردند که کشتی «غیر قابل غرق شدن» است.
یکی از مسافران فرست کلس این کشتی که از تراژدی کشتی تایتانیک جان سالم به در برده بود گفته بود: «در حال رفتن به اتاقم یعنی اتاق A11 بودم که اولین دست انداز اتفاق افتاد، همین که به اتاقم وارد شدم، دومین دست انداز و بعد هم سومی… درست شبیه به هل دادن بود و اصلا چیز ترسناکی نبود… بعد از آن به روی عرشه ی کشتی رفتم و یک کوه خاکستری رنگ یخی در جلوی کشتی دیدم که قطعات آن در حال ریختن به داخل عرشه بود. ما تکه های یخ را برداشتیم و شروع به برف بازی کردیم و فکر کردیم که چیز خاصی نیست و حتی از آفیسر هم پرسیدیم که آیا چیز خاصی است یا نه و او گفت نه اصلا. فقط به یک کوه کوچک برخورد کرده ایم.»
در واقع مشکل این بود که خدمه کشتی این کوه را دست کم گرفته بودند و از طرف دیگر کشتی از سر تیزش به آن جا برخورد کرده بود.
حادثه تایتانیک یکی از تلخ ترین حوادث اتفاق افتاده در تاریخ بوده است، کشتی تایتانیک ۲۲۲۳ مسافر و خدمه داشته که از این تعداد فقط ۷۱۱ نفر زنده مانده اند. بیشتر افرادی که زنده ماندند هم از بین زن ها و بچه ها بودند و در واقع در موقع نجات جان مسافران اول از همه خانم ها و کودکان را به داخل قایق های نجات فرستادند. ۴۶ درصد خانم هایی که در قسمت درجه سوم بودند نجات پیدا کردند و تقریبا بیشتر خانم هایی که در فرست کلس کشتی تایتانیک بودند هم زنده ماندند.
تمام قایق های نجاتی که در کشتی تایتانیک وجود داشتند، پر نشدنداگر قبلا کمی در باره ی حادثه ی کشتی تایتانیک مطالعه کرده باشید می دانید که زمانی که کشتی در آب های یخی اقیانوس آتلانتیک در حال غرق شدن بود، افرادی که توانستد زنده بمانند از طریق قایق های نجات کوچک فرار کردند. با این حال می خوانیم که از تمام قایق های نجات برای جان مسافران استفاده نشده بوده است، به نظر شما دلیل این موضوع چیست و چرا باید در حالی که مسافران در حال دست و پنجه نرم کردن با مرگ بوده اند، قایق ها خالی می مانده اند؟ محققان برای این سوال، دلایل زیادی دارند: در واقع بعد از اینکه کشتی به کوه یخی برخورد کرد، مسافران از این که بخواهند راحتی و بزرگی کشتی تایتانیک را رها کنند و سوار بر قایق های نجات آن هم در اقیانوس پهناور آتلانتیک شوند، واهمه داشتند.
افرادی که سوار بر کشتی های نجات شدند، بوسیله ی کشتی ای به نام RMS Carpathia که در همان نزدیکی بود، در روز ۱۸ آپریل سال ۱۹۱۲ به نیویورک رسیدند.
واقعه ی غرق شدن کشتی فورا گزارش نشدبعد از اینکه کشتی غرق شد، آن هایی که در خشکی بودند خیلی هنوز از مقیاس حادثه ی رخ داده با خبر نبودند و بعد از چندین روز که اصل ماجرا را فهمیدند عمیقا افسرده و غمگین شدند.