ویلیام مایر افسر ارشد روانشناسی ارتش وقت آمریکا پس از تحقیقات روی زندانیان جنگ کره، دریافت، زندانیان مذکور از امکانات رفاهی مناسبی برخوردار هستند و از طرفی زندان نیز دارای حصار سفت و محکمی نیست، ولی نه تنها میل به فرار در این زندانیان وجود ندارد، بلکه رفتار آنها با سایر زندانیان فرق دارد، اولاً اینکه آنها برخلاف دیگر زندانهای جهان رابطه خوبی با زندانبانهای خود دارند! ثانیاً آمار خودکشی در آنها زیاد بوده و یا اینکه شب میخوابند، اما صبح هرگز بیدار نمیشوند!
مایر با دقت نظر و تحقیقات گسترده دریافت که زندانبانان به زندانیانی که بدترین و فجیعترین خاطره خود را در جمع دیگر زندانیان تعریف کنند و یا اینکه از همسلولی خود خبرچینی نمایند، سیگار و دیگر مشوقهایی جایزه میدهند و یا اینکه نامههای زندانیان را باز کرده و فقط نامههایی که حاوی خبرهای بد و ناراحتکننده بود به دست صاحبانشان میرساندند و نامههای حاوی نکات خوب و مسرتبخش هرگز به زندانی نمیرسید. ویلیام مایر دریافت که در محیط زندان فقط خبرهای بد، خاطرات زشت و مشمئزکننده و جاسوسی و خبرچینی رواج دارد و علیرغم اینکه امکانات مادی خوب است، اما فشار عصبی و روحی و افسردگی ناشی از فضای سیاه به وجود آمده برای زندانیان، آنها را به خودکشی سوق داده و یا از فرط فکر و خیال دق میکنند که این شیوه شکنجه بعدها به شکنجه «خاموش موسوم» شد.
اکنون و با توجه به فشارهای اقتصادی و تورم بر روی مردم ازیکطرف و بیماری کرونا از طرف دیگر به نظر میرسد رسانههای معاند خارجی نیز عامدانه و برخی کنشگران سیاسی داخلی تحت رقابتهای سیاسی ناخواسته در حال بهرهبرداری از این تکنیک مؤثر بر علیه کشور هستند و دائماً با سیاهنمایی وقایع بزرگ و کوچک اقتصادی، اجتماعی و سیاسی روی روح و روان مردم رژه میروند و بار مشکلات را بر دوش مردم مضاعف میکنند؛ اما در این گیرودار و هیاهوی رسانههای غربی و معالأسف بعضاً داخلی، باید به تیزهوشی مقام معظم رهبری بنازیم که از هر تریبونی و با نگاه آرمانگرایانه و با تکیه بر واقعیات، ضمن بیان هنرمندانه نقاط قوت و ضعف اداره کشور، روح امید را نیز در دلوجان مردم میدمد. همانطور که معظم له بر اساس واقعیتهای کشور و ظرفیتهای موجود آن، همواره به آینده خوشبین هستند، ما نیز باید با تلاش مضاعف و مثبت اندیشی در ذهن و رفتارمان و با برجسته نمودن نقاط قوت کشورمان، این ترفند دشمنان را خنثی کنیم و فریب این عملیات روانی را نخوریم.