دستور صریح قرآن است که بیگانگان را محرم اسرار خود قرار ندهیم؛ زیرا هرگز سوابق دوستى و رفاقت آن‌ها با شما مانع از آن نیست که به خاطر جدائى در مذهب و مسلک، آرزوى زحمت و زیان شما را در دل خود نپرورانند، بلکه پیوسته علاقه آن‌ها این است که شما در رنج و زحمت باشید.
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَةً مِنْ دُونِکُمْ لا یَأْلُونَکُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی صُدُورُهُمْ أَکْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَکُمُ الْآیاتِ إِنْ کُنْتُمْ تَعْقِلُونَ (آل عمران آیه ۱۱۸)
این آیه به دنبال آیاتى که مناسبات مسلمانان را با کفار تبیین کرده است، به یکى از مسائل حساس اشاره کرده و ضمن تشبیه لطیفى به مؤمنان هشدار می‌دهد: غیر از هم‌مسلکان خود براى خود، دوست و همرازى انتخاب نکنید و بیگانگان را از اسرار و رازهاى درونى خود باخبر نسازید یا ای‌ها الذین آمنوا لا تتخذوا بطانة من دونکم ...
بطانة در لغت به معنى لباس زیرین است و مقابل آن ظهارة به معنى لباس روئین هست و در اینجا کنایه از محرم اسرار است؛ و خبال در اصل به معنى از بین رفتن چیزى است. غالباً به زیان‌هایی که در عقل انسان اثر می‌گذارد، گفته می‌شود. یعنى کفار شایستگى دوستى شما را ندارند و نباید آنان دوست و محرم اسرار شما باشند. کفار در رساندن شر و فساد نسبت به مسلمانان کوتاهى نمی‌کنند (لا یالونکم خبالا). هرگز سوابق دوستى و رفاقت آن‌ها با شما مانع از آن نیست که به خاطر جدائى در مذهب و مسلک آرزوى زحمت و زیان شما را در دل خود نپرورانند، بلکه پیوسته علاقه آن‌ها این است که شما در رنج و زحمت باشید. (ودوا ما عنتم)
آن‌ها براى اینکه شما از مکنونات ضمیرشان آگاه نشوید و رازشان فاش نگردد، معمولاً در سخنان و رفتار خود مراقبت می‌کنند و با احتیاط و دقت حرف می‌زنند، ولى باوجوداین، آثار عداوت و دشمنى از لابلاى سخنان آن‌ها آشکار است و گاه به‌طور ناخودآگاه سخنانى بر زبان می‌آورند که می‌توان گفت همانند جرقه ایست از آتش پنهانى دل‌های آن‌ها و می‌توانید از آن، به ضمیر باطن آنان پى ببرید (قد بدت البغضاء من افواههم).
این آیه به دنبال آیاتى که مناسبات مسلمانان را با کفار بیان می‌کند، به یکى از مسائل حساس اشاره کرده و ضمن تشبیه لطیفى به مؤمنان هشدار می‌دهد که غیر از هم‌مسلکان خود براى خود، دوست و همرازى انتخاب نکنید و بیگانگان را از اسرار و رازهاى درونى خود باخبر نسازید.
این آیه چراغ راهی برای جامعه اسلامی است که باید سرلوحه جهان‌بینی سیاسی و اجتماعی جهان اسلام باشد؛ من‌باب نمونه، مصادیقی از اثرات اعتماد به جوامع غربی و استکباری در موضوع برجام و پرونده هسته‌ای کشورمان را از خاطر می‌گذرانیم:
۱-در ماجرای برجام، وزیر خارجه کشورمان در کمیسیون امنیت ملی مجلس اذعان می‌کنند که: «ما گول وزیر امور خارجه آمریکا را خوردیم.»
۲- عراقچی، معاون وزیر امور خارجه کشورمان و یکی از اعضای اصلی مذاکره‌کننده در موضوع برجام نیز، ماه‌ها بعد از امضای برجام و مشاهده عدم پایبندی طرف‌های غربی به تعهداتشان، معترف این نکته شد که: «ما به این نتیجه رسیدیم که مقاومت بیشتر از همکاری ثمر می‌دهد.»
۳- نمونه بارز دیگر؛ بازرسی روزانه بازرسان آژانس از سایت‌های هسته‌ای ما هست که چند ماه پیش کشف شد یکی از بازرسان حامل مواد خطرناک بوده است.
ازجمله آفات جامعه اسلامی کنونی در جهان این است که معاندین و جبهه استکبار در سرزمین‌های اسلامی پایگاه نظامی دارند و از این طریق و یا اعزام مستشاران نظامی اشراف و اطلاعات کامل به میزان و مقدار توان تهاجمی و دفاعی آن‌ها پیدا می‌کنند.
پس مسلمانان باید کیّس (به معنی زیرک و هوشیار) بوده و راز‌های جامعه اسلامی و مخصوصاً اموری که قوام و عزت جامعه اسلامی به آن بستگی دارد را از کافران و معاندین مخفی نگه دارد.
