کلید توسعه را درست بچرخانیم!

یادداشت: بیش از 7 سال است که سیاست و اقتصاد کشورمان از سیاست خارجی و رفتار بازیگران خارجی تأثیر گرفته؛ اتفاقی که برخلاف قاعده اصلی حکمرانی است. رفتار صحیح حکمرانی آن است که سیاست خارجی تأثیر گرفته از سیاست داخلی و ظرفیت‌های بومی باشد که عمده توانمندی‌ها و ایستادگی‌ها و مقابله به مثل‌های ایران در مقابل دشمنان و رقبای خارجی خود طی دهه‌های بعد از انقلاب اسلامی، وجود این سازوکار در سیستم حکمرانی کشور بوده است. تمرکز بر قوی شدن از درون، رشد تولید و اقتصاد قوی، قدرت نظامی قوی و ویژگی‌های بومی ازاین‌دست، قدرت چانه‌زنی دستگاه دیپلماسی کشور را برای حصول منافع کشور بالا ‌می‌برد و عکس آن نیز نتیجه عکس داده و وادادگی را در پی خواهد داشت.

گزاره خبری: وزیر خارجه سوئیس که دیروز (شنبه) به کشورمان سفر کرده است، با اشاره به نقش میانجی‌گرانه کشورش بین ایران و آمریکا، تصریح کرد: «تلاش سوئیس آن است که حداقل‌های گفت‌وگوی بین دو کشور برقرار شود.» سوئیس حافظ منافع آمریکا در ایران است؛ بنابراین شنیدن سخنانی از جنس مذاکره و گفت‌وگوی فی‌مابین ایران و آمریکا از زبان «ایگناتسیو کاسیس»، وزیر امور خارجه این کشور، موضوعی است که از قبل نیز پیش‌بینی می‌شد؛ اما چرا عده‌ای در داخل با آب‌وتاب فراوان این خط رسانه‌ای، به دنبال مذاکره مجدد با آمریکا به هر طریق ممکن هستند؟!

گزاره تحلیلی: اگر نیت طرفداران مذاکره با آمریکا، پیشرفت و توسعه کشور است، باید گفت؛ تجربه نشان می‌دهد که در دنیا کشوری نیست که بدون توجه به قدرت داخلی به توسعه پایدار رسیده باشد. حتی کشورهایی که سخت‌ترین شکست را در جنگ‌های جهانی متحمل شدند، چندین دهه به توسعه و فعال‌سازی توان داخلی خود تکیه کردند که امروز توانسته‌اند به توسعه و پیشرفت اقتصادی دست یابند. اجرای تئوری توسعه وابسته در دوران سازندگی و توسعه بر اساس نگاه همزاد پندارانه و برقراری روابط دوستانه با دشمنان ملت ایران در دوره اصلاحات و در دوره کنونی نیز سیاست بستن با کدخدا که بعد از هفت سال دستاوردهای آن در کشور کاملاً مشهود است، در کنار تجربه‌های موفق تکیه بر توان داخلی در مدیریت دوران سخت جنگ تحمیلی و دوران تحریم‌ها ازجمله تجربه‌های پیش روی جمهوری اسلامی ایران است. بر اساس نتایج این تجربیات است که می‌توان گفت؛ قانون توسعه و رشد ایران باید از مسیر داخلی عبور کند و اکنون بعد از این‌همه تجربه، وقت آن رسیده است که کلید توسعه را در مسیر صحیح چرخانید. (نویسنده: اکبر معصومی)