آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی که عمر با برکتش را در راه ترویج مکتب اهل بیت(ع) و اسلام سیاسی و آرمان‌های انقلاب اسلامی ملت بزرگ ایران سپری کرد، به دیار باقی شتافت و دوستداران و جامعه اسلامی و انقلابی را با رفتنش که گریزناپذیر است، در غم و اندوه فرو برد.
این عالم متقی و پرهیزکار، این فیلسوف گرانقدر و متفکر ارزشمند صاحب سبک، به معنای دقیق کلمه از ارادتمندان مخلص و یاران صدیق حضرت امام خمینی(قدس‌الله نفسه الزکیه) و حضرت امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) بود.
این عالم مبارز خستگی‌ناپذیر، بصیرتی نافذ و بیانی صریح در دفاع از اسلام ناب محمدی(ص) و افشای توطئه‌های دشمنان علیه انقلاب اسلامی و نظام ولایی داشت. او به درستی فتنه‌ها، انحراف‌ها، التقاط‌ها و تحریف‌های زمان خود را به‌هنگام می‌شناخت و براساس تکلیف شرعی، با بهره‌گیری از توان بالای علمی، به صورت مستدل و منطقی، با فتنه‌گران و منحرفان و گروه‌های دارای افکار التقاطی مبارزه می‌کرد.
خطابه‌ها، بیانات، مناظره‌ها و آثار قلمی فراوان برجای مانده از این عالم انقلابی ولایتمدار، همگی یک واقعیت را آشکار می‌کند که او، «مرد میدان دفاع عالمانه از مبانی، اصول و آرمان‌های انقلاب اسلامی» بود.
بصیرت، زمان‌شناسی، مبارزه منطقی و بهنگام با مکاتب وارداتی غربی و شرقی، شناسایی و رویارویی عالمانه و صادقانه با جریان‌های انحرافی و صاحبان تفکرهای التقاطی، علامه مصباح‌یزدی را از دیگران به صورت جدی متمایز کرده بود. او از این نظر، وجوه مشترک فراوان با شهید استاد مطهری(رضوان‌الله تعالی علیه) داشت.
براساس همین اشتراکات و وجوه مشابه بین ایشان و شهید مطهری، رهبر معظم انقلاب در وصفش فرمودند:
«امروز بحمدالله نظام اسلامی ما مفتخر است که شخصیت‌های برجسته علمی و معنوی در آن حضور دارند؛ مثل همین شخصیت عزیز و عظیم، جناب آقای مصباح. من ایشان را نزدیک به چهل سال است که می‌شناسم و به ایشان ارادت قلبی دارم؛ فقیه، فیلسوف، متفکر و صاحب نظر در مسائل اساسی اسلام. اگر خدای متعال به نسل کنونی ما این توفیق را نداد که از شخصیت‌هایی مثل مرحوم علامه طباطبایی یا مرحوم شهید مطهری استفاده کند، بحمدالله این شخصیت عزیز و عظیم، خلأ آن عزیزان را در زمان ما پر می‌کنند.»
مرحوم آیت‌الله مصباح‌یزدی در دوران عمر با برکت جمهوری اسلامی، همواره نسبت به تحولات و رویدادهای سیاسی کشور، دارای مواضع شفاف، صریح و تأثیرگذار بود. با پدیدآیی جریان اصلاحات وآغاز یک دوره جدید از التقاط، تحریف و انحراف در مسیر انقلاب اسلامی، او با حضور در چندین نماز جمعه تهران به عنوان سخنران قبل از خطبه‌ها، با بیانی صریح مبانی نظام ولایی را بر اساس آیات الهی، احادیث و عقل و منطق تبیین کرد و نسبت به بروز و ظهور اندیشه‌ها و جریان‌های التقاطی که به دنبال سکولاریزه کردن کشور و حکومت بودند، هشدار داد.
رویکرد روشنگری و بصیرت‌افزایی وی سبب شد تا علامه مصباح آماج هجمه‌های سنگین قرار گیرد. در دوران فتنه سال 1388، او از مردان اصلی میدان مبارزه با فتنه بزرگ آمریکایی‌ـ صهیونیستی بود. به صورت خستگی‌ناپذیر با سفر به استان‌های مختلف و در دیدارهای مختلف با اقشار گوناگون، و به ویژه جوانان و دانشجویان، به تبیین حقایق می‌پرداخت.
آیت‌الله مصباح اهداف راهبردی فتنه‌گران را به درستی تشخیص داد و روشنگری کرد. ایشان در یکی از جلسات، از فتنه 88 به عنوان یک «فتنه شیطانی» یاد کرده و هدف فتنه‌گران را این چنین شرح می‌دهد:
«ما در این زمان مواجه هستیم با یک فتنه عظیم شیطانی، برای اینکه ما را از رهبری الهی و آن حقی که خدا برای رهبری دینی بر مردم قرار داده است؛ جدا کنند… . آنچه روح انقلاب اسلامی، آنچه مشخصه این حکومت است و در همه عالم، این حکومت به نام حکومت ولایت فقیه شناخته می‌شود، می‌خواستند این را بگیرند؛ اگر بشود آن را حذف کنند، اگر نه، لااقل با تغییر قانون اساسی و این حرف‌ها، ولایت فقیه را تضعیف کنند، کم رنگ بشود، ولایت فقیه نقشی نداشته باشد، مسئله این بود.»
این نقشه روشنگرانه علامه مصباح تا آخرین لحظات عمر پربرکت ادامه داشت. وقتی جریان انحراف در دولت دهم پدید آمد، ایشان بدون ملاحظات قبلی، با این تفکر انحرافی نیز مبارزه کرد. برای ایشان، حق و اسلام و ولایت شاخص اصلی در حرکت و پیشبرد امور بود. آیت‌الله مصباح به گونه‌ای در راه تحقق حاکمیت دینی و گسترش معارف اسلامی و ساخت جامعه اسلامی مجاهدت کرد که رهبر معظم انقلاب در پیام‌شان به مناسبت رحلت این عالم ربانی، او را چنین توصیف کردند:
«ایشان متفکری برجسته، مدیری شایسته، دارای زبانی گویایی در اظهار حق و پای با استقامتی در صراط مستقیم بودند.» بر همین اساس می‌توان او را ایستاده و ثابت قدم در برابر فتنه‌ها و تحریف‌ها دانست. روحش قرین رحمت واسعه الهی باد.
این عالم متقی و پرهیزکار، این فیلسوف گرانقدر و متفکر ارزشمند صاحب سبک، به معنای دقیق کلمه از ارادتمندان مخلص و یاران صدیق حضرت امام خمینی(قدس‌الله نفسه الزکیه) و حضرت امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی) بود. 
