پيروزي باشکوه آیتالله ابراهيم رئيسي در سيزدهمين انتخابات رياست جمهوري، نقطه عطفي در سير تحولي و تکويني انقلاب اسلامي است که ميتواند نویدبخش آيندهای روشن در دهه پنجم انقلاب اسلامي باشد. در اين ميان دستهای پنهاني دستبهکار شدهاند تا رأی ارزشمند ملت را کم اعتبار کرده و مخدوش نمايند که در این زمینه توجه به چند نکته حائز اهميت است:
1- انتخابات در شرايطي برگزار شد که بيماري کرونا، بيش از یک سال است کشور را درگير خود کرده است. طبق آماري که عليرضا وهابزاده مشاور وزير بهداشت اعلام کرده است، گروههای حساس، بيماران و سالمندان جمعيتي در حدود 10 ميليون نفر را تشکيل ميدهند که بسياري از آنها به خاطر نگراني از کرونا نتوانستند در انتخابات شرکت نمايند! بحران کرونا تنها دامنگیر ایران نشده است، بلکه روند انتخابات در جهان را مختل کرده است، بهنحویکه پس از شيوع کرونا در جهان، ۶۴ کشور انتخابات خود را به تعويق انداختند و ۳۰ کشور هم بااینوجود آن را برگزار کردند که در اغلب آنها شاهد کاهش مشارکت 10 تا 20 درصدي بودهايم! لذا با احتساب حداقل 10 درصدی کاهش مشارکت به دلیل شرایط کرونایی کشور، میتوان ميزان مشارکت واقعي را 60 درصد دانست. 2- ناکارآمدي دولت مستقر نيز بزرگترین عاملي بود که حاصل آن القاء ياس و نااميدي نسبت به امکان تغيير بود. اين نارضايتي که رنگ و بوي عصبانيت به خود گرفته بود تا آنجايي بود که وعدهها و کارنامههاي نامزدهاي انتخاباتي نيز نتوانست تغييري در تصميم بخشي از جامعه ايجاد کند و حاصل آن کاهش مشارکت در انتخابات بود! 3- گستردگي اردوگاهي که اين بار تلاش داشتند تا جامعه را دعوت به عدم حضور در انتخابات کنند نيز ممتاز از ادوار انتخابات گذشته بود. در اين اردوگاه علاوه بر ضدانقلاب و رسانههاي بيگانه که #رأی_بي_رأی را تبليغ میکردند، جريان احمدینژاد و بخشي از اصلاحطلبان نيز ميداندار تحريم انتخابات شده بودند!
بااینحال حماسهای دیگر از سوی ملت ایران خلق شد. مقايسه رأی هشتمين رئیسجمهور با رئیسجمهور هفتم و ششم اين حقيقت را آشکار میسازد که او با نسبت آراء بيشتري از آنها توانسته است، بر کرسي قدرت تکيه زند. رئیسجمهور ششم کمتر از 20 درصد آراء را در دور اول انتخابات کسب کرد و کار پیروزیاش به دور دوم کشيده شد و رئیسجمهور هفتم نيز 50.7 درصد آرا را در اولين حضورش کسب کرد؛ اما 62 درصد از مشارکتکنندگان در انتخابات اخیر به رئیسجمهور هشتم رأی دادند.