دیروز «الکاظمی» در فاصله یکساله نخستوزیریاش، برای بار دوم به تهران آمد. این امر نشان میدهد که ایران در سیاست خارجی عراق جایگاه ویژهای دارد. در این سفر هیئتهای سیاسی و اقتصادی وی را همراهی میکردند و دستورالعملهای این سفر متمرکز بر ابعاد سیاسی و اقتصادی بود.
گزارههای تحلیلی: 1- آنچه در این سفر بیش از همه موردتوجه است، تأکید بر گزارههایی همچون مسائل انرژی، میانجیگری بین ایران و عربستان و یک سری روندهای فیمابین همچون حضور برخی گروههای تروریست در شمال عراق است. در بحث انرژی، عراق همچنان به واردات گاز از ایران احتیاج دارد و تأکید دولت عراق نیز بر همین مسئله استوار است. حجم گاز دریافتی عراق از ایران چیزی در حدود 45 تا 50 میلیون مترمکعب در روز است؛ اما مشکل اصلی در این زمینه بحث تحریمهای آمریکاست که علناً بحث انتقال پول را با مشکل مواجه میکند. در بحث برق نیز نزدیک به یکسوم برق عراق توسط ایران تأمین میشود. این مسائل نشان میدهد که عراق همچنان در بحث انرژی خواهان واردات از ایران است. 2- عراق بر اساس رویکرد انفتاح عربی مصطفی الکاظمی، تعامل با همسایگان را در دستور کار قرار داده است. این نقش تعاملی برگرفته از کاهش تنش در داخل عراق و همچنین کاهش تنشهای منطقهای است؛ زیرا اختلاف بین بازیگران منطقهای منجر به افزایش تنشها در داخل عراق خواهد شد. اکنون عراق با نقش میانجیگرانه خود بین ایران و عربستان به دنبال اتخاذ چنین راهکاری است. برگزاری سه نشست بین ایران و عربستان و همچنین برگزاری برخی کنفرانسها همچون کنفرانس بغداد، نشان از چنین رویکردی دارد.
نکته پایانی: با توجه به نزدیک شدن به انتخابات پارلمانی عراق در 18 مهرماه، الکاظمی به دنبال حفظ جایگاه خود در دولت آینده عراق است. در کنار این مسئله، الکاظمی برای فائق شدن بر بسیاری از مشکلات اقتصادی عراق به همراهی ایران نیاز دارد و در این زمینه نیز ایران همواره حسن نیت خود را نشان داده است.