وقتی به تاریخ ۲۰۰ ساله ایران نگاه می کنیم بیشتر کشورهای غربی در ایران بیشتر بدنبال منافع خود و مستعمره کردن ایران بودند.
قراردادها و پرورش افراد نزدیک به خود و سمت و سو دادن به مشروطه و سایر مسائل همه و همه این را خاطر نشان می کند که کشورهایی که به امریکا اقبال کردند چه سرنوشتی برای خود و کشورشان نصیب شده است.
رهبر انقلاب می فرماید : خطای بزرگ بعضی از کشورها این است که امنیت ملی خودشان را از امریکا می خواهند ، سرانجام کار هم تحقیر می شوند و توهین می شنوند.
قضایای مصر و تونس را مشاهده کنید که بیداری اسلامی را راه انداختند و رهبران و انقلابشان مصادره گشت چه اتفاقی افتاد دوباره برگشتند سر اول خانه یشان.
شاه ایران آنقدر خوش خدمتی کرد، به امریکا راه ندادند و گفتند برو پاناما.
دکتر مصدق خواست از دست انگلیس راحت شود بیشتر به امریکا متمایل شد و راهی زندان گشت و امریکا دولت قانونی را به شکست انجامید و بعدها اسناد کودتای ۲۸ مرداد افشا شد که چقدر امریکا نسبت به کشور ما دست به ظلم و خیانت زده است.
عزت ما این است که هم خود تولید کنیم و هم امنیت مان را خودمان مدیریت نماییم.
کشورهای عربی به وابستگی خود به امریکا فخر می کنند و رابطه یا رژیم صهیونیستی را عادی جلوه می نمایند در حالیکه صرفا مصرف گرا شده اند و کاملا آسیب پذیر گشته اند.
امروز امریکا به ایران احترام می گذارد بخاطر اقتدارش ، عزتش و هر کاری کردند ولی سر تسلیم فرود نمی آورد چرا که خود را توانمند کرده است.
ما باید نقاط قوت مان را توسعه دهیم و نقاط ضعف خود را به حداقل ممکن برسانیم تا آسیب مان کمتر و به یک الگوی تمام عیار تبدیل شویم و این دور از انتظار کشوری چون ایران نخواهد بود.