زمانی در اوایل دهه ۶۰، حدود ۴۰ سال پیش خیابان های تهران در قرق بزرگترین گروه تروریستی تاریخ معاصر ایران بود، خشونتی عجیب که نمونه آن را نمی توان در دنیا پیدا کرد شکل گرفته بود و هزاران نفر تنها به جرم دلدادگی به انقلاب ترور می شدند.خون هزاران زن و مرد و پیر و جوان به روی زمین ریخته می شد تا انقلاب نوپای اسلامی در آغاز راه سرنگون شود، اما این اتفاق نیفتاد و این انقلاب بالید و رشد کرد و ثمرات آن در تمام منطقه شکفت.
از همان موقع این سازمان تروریستی که از سوی ملت نام منافقین به خود گرفته بود به تبعیدی همیشگی رفت. ابتدا به دامان رژیم بعث پناه برد و بعدها به دامن آمریکا و حالاهمچون غده ای در حال تعفن مشغول پوسیدن در آلبانی است. حالا همه می دانند که منافقین منفورترین گروه در بین مردم ایران هستند. حتی جایگاهی میان سلطنت طلب های خارج از ایران ندارد. توانی جز همکاری با جنایتکاران علیه ملت ایران هم ندارند.
در این میان باز هم چند روز پیش با حربه هک رایانه ای تصویری از مردگان سیاسی این سازمان و شعاری علیه رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران در شبکه های تلویزیونی منتشر کردند تا به گمان خود خاک بر چهره خورشید بپاشند، اما نتیجه همان شد که باید می شد. نفرتی عظیم سرباز کرد و موجی علیه این گروه تروریستی در شبکه های مجازی به راه افتاد. موجی که نشان داد منافقین همچنان منفور هستند. منفور ملت ایران و همین وضعیت، عزت رهبر معظم انقلاب اسلامی را پدیدار کرد. این بار اول نیست که چنین اتفاقی روی می دهد. بارها و بارها در طول تاریخ معاصر انقلاب اسلامی این اتفاق روی داده است. در ۲۳تیر ۷۸، در قیام ملی نهم دی ماه۸۸ و در تشیع پیکر شهید قاسم سلیمانی در دی ماه ۹۸.
این ها همه نشان از عزتی خدادادی است. عزتی که هیچ گاه از دل و قلب امت اسلامی بین نمی رود و در تمام دوران های تاریخی روان است.