به گزارش بصیرت، در چند سال اخیر از دو دولت گذشته تاکنون کارشناسان و تحلیلگران اقتصادی هشدارهای مختلفی در خصوص افزایش نقدینگی و رشد نقدینگی که در بستر تولید قرار نگرفته است به دولتها داده اند. به نظر می رسد با گذشتن نقدینگی از مرز 4500 هزار میلیارد تومان هشدارهای داده شده هنوز مسوولین امر را متوجه وخامت اوضاعی که سیل ویرانگر نقدینگی برای اقتصاد کشور می تواند بیافریند نشده اند.
استاد اقتصاد و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران دراین موضوع توضیحاتی به بصیرت داده است. آلبرت بغزیان اقتصاددان و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در گفت و گو با بصیرت در خصوص خطرات رشد نقدینگی و چرایی رسیدن نقدینگی به عددهای بسیار بالا گفت: به هر حال قابل پیش بینی بود که نقدینگی از مرز 4500 هزار میلیارد تومان عبور می کند. این خطر را سال هاست کارشناسان اقتصادی و بانکی به دولتهای مختلف متذکر می شوند، اما متاسفانه نظام بانکی و دولتهای مختلف تا کنون برای جلوگیری از رشد بی حساب و کتاب و خطرناک نقدینگی راهکاری نداشته و راهکارهای اقتصادی و علمی در دستور کار خود قرار نداده اند.
وی در ادامه خاطر نشان کرد: باید به این موضوع آگاه باشیم که رشد نقدینگی به تنهایی خطرناک و به خودی خود خطرناک نیست. نقدینگی درهر اقتصادی رشد می یابد. خطرناک بودن رشد نقدینگی زمانی آغاز می شود که نقدینگی به سمت تولید و فعالیت های مولد نرود ودر بازارهای دلالی و سوداگری سرگردان باشد و مدام از این بازار به سمت بازار دیگری در حرکت باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه بانک مرکزی می تواند رشد نقدینگی را کنترل کند، افزایش نقدینگی و بی عملی در برابر اتخاذ راهکارهای مناسب برای حل این موضوع و سد گذاشتن در برابر سیل رشد نقدینگی را باید به بانک مرکزی ربط داد.
وی در این باره توضیح داد: به بیان بهتر، نقدینگی متغیری است که بانک مرکزی هر روز می تواند آن را کنترل کند. یعنی رئیس بانک مرکزی هر روز روی تابلوی اعلانات جلوی دست خود می تواند افزایش نقدینگی را ببیند، یعنی این موضوع مثل تولید، سرمایه گذاری یا حسابرسی هزینه های دولت چندان نیازی به حساب و کتاب ندارد. افزایش روزانه نقدینگی و عددهای آن بسیار مشخص است، پس نیازی به محاسبه ندارد که حساب کتاب پیچیده ای داشته باشد، بلکه از نظر حسابداری تعریف مشخصی دارد که مانع غافلگیری بانک مرکزی از رشد نقدینگی می شود.
آلبرت بغزیان با انتقاد از عملکرد مدیران بانک مرکزی در بی توجهی به رشد نقدینگی و عدم اتخاذ ساز و کارهای لازم برای جلوگیری از رشد سیل گونه نقدینگی خاطر نشان کرد: در این موضوع تردیدی وجود ندارد که بانک مرکزی مقصراصلی رشد نقدینگی است. در حالی که روسای بانک مرکزی ومسوولین این نهاد پولی می دانند رشد نقدینگی که با تولید کشور همخوانی نداشته باشد، سیل مخربی در اقتصاد است که کمترین اثر ویرانگری آن افزایش نرخ تورم است، متاسفانه در برابررشد نقدینگی دست روی دست گذاشته و تماشاچی هستند تا سیاست گذار و برنامه ریز.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران در این باره خاطر نشان کرد: بانک مرکزی باید سیاست قابل قبولی برای جلوگیری از رشد بالای نقدینگی و دولت نیز برنامه ای برای هدایت نقدینگی به سمت تولید داشته باشد. قطعا بانک مرکزی می تواند با سیاستهای پولی خود مانع رشد نقدینگی شود چرا که این موضوع قابلیت مدیریت شدن را دارد، اما موضوع مهم اراده کافی است که متاسفانه روسای بانک مرکزی در این موضوع تا کنون چندان موفق نبوده و عزم جدی از خود به خرج نداده اند.
آلبرت بغزیان استاد اقتصاد دانشگاه تهران در ادامه خاطر نشان شد: کشورهای توسعه یافته نقدینگی را در راستای افزایش وتوسعه تولید به کار می برند. نقدینگی به خودی خود امری مذموم نیست چرا که هر اقتصادی باید منابع مالی برای توسعه خود داشته باشد.
وی در این باره افزود: اگر دولت و بانک مرکزی برنامه ای برای هدایت نقدینگی به سمت تولید داشته باشند، نقدینگی کنونی که شبیه سیلی خانمان برانداز عمل می کند منجر به رونق اقتصادی می شود. اگر نقدینگی ایجاد شده از سوی نظام بانکی کشور به سمت مولد سازی و توسعه تولید برود نه خرید دارایی و سفته بازی، قطعا نقدینگی موجود نه تنها نگران کننده نخواهد بود بلکه نقدینگی مدیریت شده ای است که با فعال سازی و رونق بخشی به بازارها و صنایع مختلف، جان دوباره ای به اقتصاد ایران و به افزایش اشتغال و صادرات می بخشد.