وقتی ایران مهم‌ترین دغدغه پادشاه اردن می‌شود!

در حالی پادشاه اردن نسبت به حضور احتمالی نیروهای ایرانی و البته محور مقاومت در نزدیکی مرزهای کشورش با سوریه ابراز نگرانی می‌کند که اولا جایگزینی نیروهای محور مقاومت به جای نیروهای روسی در سوریه فعلا در سطح تحلیل و نه خبر تایید شده رسمی است ثانیاً اساسا در روابط ایران و اردن هیچ‌گاه تنش فیزیکی یا برخورد گزارش نشده است و بالاخره سخن گفتن از احتمال بروز تنش در مناطق مرزی اردن با سوریه آنهم با نیروهای ایرانی بیش از هر چیز زاییده القائات خارجی و نه واقعیت‌های میدانی است.

- به نظر می‌رسد نشست ماه آینده بایدن با سران برخی کشورهای منطقه در اسرائیل، برخی از مسئولان کشورها را بر آن داشته است تا در قالب سناریویی مشترک آتش تهیه‌ای مناسب این نشست را تدارک ببینند تا به این شیوه موفق شوند موضوع ایران را که در دستور کار این نشست قرار دارد به مهم ترین و اصلی ترین دستور نشست تبدیل کنند.

- پادشاه اردن درحالی یک تحلیل را محملی برای ابراز نگرانی خود قرارداده است که طی ماه‌های اخیر به شکلی ویژه رسمیت حضور تاریخیش در اداره اوقاف اماکن مقدسه در قدس شریف از سوی اسرائیل به چالش کشیده شده است. بنظر می‌رسد انتظار مسلمانان منطقه از شاه اردن آن باشد که با پرهیز از تمرکز برحاشیه‌های موهوم، مساله دشمنی‌های مبرهن و آشکار رژیم را درصدر توجهات سیاست خارجی و البته مملکت‌داریش قرار دهد.

- تاریخ چند دهه اخیر نشان داده است که نه قرادادی چون "وادی عربه" و نه تجارت انرژی و آب با رژیم صهیونیستی نتوانسته است حاشیه ای امن برای حکمرانان اردنی ایجاد کند و به همین خاطر هم هست که در اخیرترین اقدامات رژیم می‌کوشد تا دست اردن را برای همیشه ازحق مسلم اردنیها دراداره اوقاف اماکن مقدسه کوتاه کند. شاید اگر شاه اردن اندکی بر رفتار صهیونیست‌ها تامل بیشتر می‌کرد، قدری شجاعانه‌تر در ریشه خارجی فتنه اخیراً دفع شده در کشورش تامل می‌کرد و چنانچه به ندای جمعیت چند میلیونی فلسطینی که اغلبیت جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند توجه می‌نمود و بالاخره از میزان تاثیرپذیری‌ها از آمریکا و سعودی می‌کاست می‌توانست در هدف گذاری کلامش موفق‌تر عمل کند.

-کلام پایانی آنکه در خصوص مرزهای سوریه و اردن بنظر کسی که بایستی بیش از دیگری نگران باشد و از بروز تنش نگران باشد سوریه است و نه اردن. نقش آفرینی اردن در بحران سوریه از استقبال او پناه دادن به معارضین و مخالفین دولت قانونی سوریه گرفته تا کمک به ورود تکفیری‌ها به این کشور از طریق مرز اردن و بالاخره پناه دادن به عناصر جاسوس موسوم به "کلاه سفید ها" بعد از فرار از سوریه در اردن می‌تواند ابعاد این مساله را نشان دهد.

العالم