نقش آفرینی دشمنان در به کارگیری انواع توطئهها علیه کشورها و حکومتهای مورد هدفشان امری است که قدمتی دیرینه دارد و حتی میتوان گفت سابقه آن شاید به آغاز خلقت بشریت هم برسد. در تمامی دورانها، حاکمان و غاصبان بسیاری بوده اند که به منظور تحقق اهداف سیاسی مختلف و بسط و گسترش حوزه تسلط خود بر سایر کشورها و اقناع حس قدرت طلبیشان کارشکنیهای متعددی را طراحی و اجرا کرده اند.
جمهوری اسلامی ایران که به موجب قانون اساسی، تأکیدات اسلامی را در بطن قوانین خود جاری و ساری ساخته است به اذعان بسیاری از کارشناسان داخلی و خارجی یکی از مهمترین اهداف دشمنانِ این کشور، برای تصاحب و به استعمار گرفته شدن محسوب میشود. فارغ از موقعیت جغرافیایی ایران که از دورانهای مختلف توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است، تغییر روش حکومت داری آن از پادشاهی به جمهوریت با قید اسلام خشم نهفته و آشکاری را در دشمنان این مرز و بوم ایجاد کرده است و طی چهل و اندی سالی که انقلاب اسلامی بروز و ظهور پیدا کرده، تا همین حالا که شما مشغول خواندن این گزارش هستید از هیچ دشمنی و راه و روشی برای سلطه بر این سرزمین دریغ نکردند و این درحالی است که تلاشهای مذبوحانه آنها بر کسی پوشیده نیست.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دشمن آشکارا و حتی از طریق جنگِ رو در رو مقابل جمهوری اسلامی ایران ایستاد و ظلمهای بسیاری را به مردم این کشور تحمیل کرد؛ جنگ تحمیلی عراق با ایران که ۸ سال طول کشید و با کمک و همراهی دشمنان قسم خورده آن یعنی آمریکا و اسرائیل طراحی و اجرا شد، نمونه بارز ظلم دشمنان ایران و در نگاه کلانتر، دشمنان اسلام علیه ایران و مردم آن به شمار میرود.
حیثیت به باد رفته آمریکا و اسرائیل به عنوان دشمنان آشکار جمهوری اسلامی ایران در مجامع بین المللی باعث شد روش مقابله با ایران را تغییر دهند و حالا سالها است که دشمن، زمین بازی خود را از پیکار تن به تن به جنگ نرم بدل کرده و با طراحی عملیاتهای روانی مختلف سعی دارد، مردم این کشور را از آرمانهای انقلاب و نظام جمهوری اسلامی دلسرد کرده و با نفوذ روی افکار و عقاید آنها و با ایجاد جنگها و اختلاف نظرهای داخلی در کشور، پروژه فروپاشی انقلاب اسلامی را رقم بزند که البته با حمایتهای بی بدیل مردم ایران از آرمانها و اعتقاداتشان و همچنین تعصبی که در حفظ کیان و ارزشهای خود دارند؛ این آرزوی محال هرگز رنگ واقعیت نخواهد گرفت.
فتنههای سالهای ۷۸ و ۸۸ نمونههای دیگری از تلاشهای دشمن برای ایجاد تفرقه داخلی بود که به موجب آن بسیاری از مسئولان و جوانان کشور نا آگاهانه وارد بازی دشمن شدند و این همراهی تا جایی پیش رفت که خط قرمزهای بسیاری از جمله اعتقادات مذهبی مردم مورد هدف قرار گرفت و در نهایت بسیاری از افراد نا آگاه مسیرشان را تغییر دادند و البته بودند تعداد معدودی از افراد که بر همان مسیر ماندند و علی رغم توصیههایی که به آنها شده بود تا مسیرشان را تغییر دهند، بی اعتنایی کردند؛ هنوز هم هستند کسانی که در بازی تمیز دشمنان فریب میخورند و شبهات و جنگ روانی دشمن را میپذیرند و در نهایت هزینههای فراوانی برای کشور به ارمغان میآورند.
میتوان شهادت داد یکی از ابزارهای دشمن، نفوذ به بدنههای اثر گذار جمهوری اسلامی است و نفوذیها آن قدر نقششان را خوب بازی میکنند که شناسایی و معدوم کردن آنها به راحتی امکان پذیر نیست. آنان دقیقاً مصادیق عملی دشمن برای ضربه زدن به نظام هستند. ضربههای حاصل از این اقدامات دشمن و فریب خوردن عده ای در داخل کشور به قدری قابل توجه بوده است که مقام معظم رهبری را در مقام ارشاد قرار میدهد تا به مسئولان و عموم جامعه انذار و هشدار لازم را بدهند که مراقب پدیده نفوذ در کشور باشند.
عدم توجه عدهای به مساله حفظ مرز و حریم میان دوست و دشمن در داخل کشور کار را به جایی رساند که «مرزبندی با دشمنان» عنوان یکی از جلسات مقام معظم رهبری قرار گرفت. این عبارت از نمونه عباراتی است که یک بار در اسفند ۹۲ و پس از پایان پانزدهمین اجلاس رسمی دوره چهارم مجلس خبرگان رهبری از سوی حضرت آیت الله خامنه ای رهبر معظم انقلاب مطرح شد.
ایشان در بیانات خود با اشاره به آیه ۱ سوره ممتحنه در این رابطه فرمودند: «یک وظیفه دیگری که همیشه باید مورد نظرمان باشد بخصوص امروز، وظیفه مرزبندی صحیح و صریح با جبهه دشمن است؛ آیه شریفه میفرماید: قَد کانَت لَکُم اُسوَةٌ حَسَنَةٌ فی اِبراهیمَ وَ الَّذینَ مَعَهُ اِذ قالوا لِقَومِهِم اِنّا بُرَءآؤُا مِنکُم وَ مِمّا تَعبُدونَ مِن دونِ الله کَفَرنا بِکُم وَ بَدا بَینَنا وَ بَینَکُمُ العَداوَةُ وَالبَغضآءُ [ابداً] حَتّی تُؤمِنوا بِاللهِ وَحدَه. قرآن فقط تاریخ نگفته، تصریح میکند که این اسوه حسنهای است برای شما - قَد کانَت لَکُم اُسوَةٌ حَسَنَةٌ فی اِبراهیم - یعنی باید اینجوری باشید، مرزبندی باید بکنید.»
مرزبندی به معنای این نیست که ما رابطهمان را قطع بکنیم؛ توجه بکنید، مغالطه نکنند که شما میگوئید ما با همه دنیا دشمنیم
ایشان در ادامه بیانات خود تصریح کردند: «مرزبندی به معنای این نیست که ما رابطهمان را قطع بکنیم؛ توجه بکنید، مغالطه نکنند که شما میگوئید ما با همه دنیا دشمنیم؛ نه، مرزبندی کنید، مرزها مخلوط [نشود]. مثل مرز جغرافیایی؛ در مرز جغرافیایی شما بین کشور خودتان و کشورهای اطرافتان مرز معین میکنید؛ معنای این مرز این نیست که شما نمی روید آنجا، آنها نمیآیند اینجا؛ معنای این مرز این است که هر رفتوآمدی منضبط خواهد بود. معلوم باشد کِی میرویم، چه کسی میرود، چهجور میرود؛ چه کسی میآید، کِی میآید، چهجور میآید، چرا میآید؛ مرزبندی در مرزهای جغرافیایی اینجور است؛ در مرزهای عقیدتی هم همینجور است.»
مقام معظم رهبری ادامه میدهند: «در همین آیه شریفه، بعد از آنکه خدای متعال این اسوهی حسنه را و عمل ابراهیم را بیان میفرماید، بعد میفرماید: اِلّا قَولَ ابراهیمَ لِاَبیهِ لَاَستَغفِرَنَّ لَک؛ یعنی این مرزبندی، مانع این نیست که ابراهیم به پدرش بگوید که من به تو ترحم میکنم، برای تو استغفار میکنم؛ اینها همه هست. بنابراین معنای مرزبندی این است که مشخص باشد ما چه کسی هستیم، شما چه کسی هستید. من گمان میکنم سوره مبارکه "قل یا ایها الکافرون" همین مرزبندی را بیان میکند: لا اَعبُدُ ماتَعبُدون، و لا اَنتُم عابِدُونَ مااَعبُد؛ یعنی مرز مشخص باشد، مرز مخلوط نشود. کسانی که سعی میکنند این مرز را کمرنگ کنند یا محو کنند یا از بین ببرند، اینها خدمت نمیکنند به مردم، اینها خدمت نمیکنند به کشور؛ چه مرزهای دینی و عقیدتی، چه مرزهای سیاسی.
رهبر معظم انقلاب تاکید کردند: «استقلال، مرزی است برای کشور؛ این کسانی که سعی میکنند اهمیت استقلال یک ملت را - بهعنوان جهانی شدن و حل شدن و منطبق شدن با جامعه جهانی - از بین ببرند و کمرنگ کنند، مقاله مینویسند، حرف میزنند، اینها هیچ خدمتی نمیکنند به این کشور. شما میگوئید ارتباط داشته باشیم با دنیا، خیلی خُب، ارتباط داشته باشید، منتها معلوم باشد با چه کسی ارتباط دارید، چرا ارتباط دارید، چه جور ارتباطی دارید، اینها مشخص باشد؛ مرزبندی یعنی این. در جبههبندیهای داخلی هم همینجور است. این هم به نظر ما یکی از چیزهایی است که بایستی به آن توجه کنیم؛ جزو وظایف ما است که مرزبندیها را [مشخص کنیم].»
اهمیت لزوم توجه به رعایت مرز بندی در کشور تا جایی بروز و ظهور پیدا میکند که بار دیگر مورد تاکید و توجه مقام معظم رهبری قرار گرفت و ایشان مجدد در اسفند ۱۳۹۷ و در دیدار نمایندگان منتخب ملت در مجلس خبرگان رهبری، بر توجه به این مهم تاکید داشتند.
حضرت آیت الله خامنه ای در این جلسه نیز «مرزبندی پررنگ با دشمن را برای مصونیت در مقابل تهاجم نرم»، بسیار لازم خواندند و خاطرنشان کردند: مرزهای فرهنگی نیز همچون مرزهای جغرافیایی نیاز به برجسته سازی و مراقبت دارند تا دشمن با فریب و خدعه و نفوذ از این مرزها عبور نکند و بر فضای مجازی و فرهنگ کشور مسلط نشود.
رهبر معظم انقلاب با وجود تأکید فراوان بر مرزبندی با دشمن، یک نکته حاشیهای اما ظریف را هم توصیه کردند و آن اینکه «نباید بخاطر تعصب بجا علیه دشمن، مخالفان نظر خود را به همراهی با دشمنان منتسب کرد. وقتی فلان کنوانسیون یا معاهده در کشور مورد بحث است و موافقان و مخالفان استدلالها و دیدگاههای خود را مطرح میکنند دو طرف نباید یکدیگر را به همراهی با دشمن متهم کنند و به جان هم بیفتند.»
نباید بخاطر تعصب بجا علیه دشمن، مخالفان نظر خود را به همراهی با دشمنان منتسب کرد
این سخنان روشنگرانه مقام معظم رهبری مانند تمامی بیانات ایشان در بزنگاههای مختلف چراغ هدایتی برای مسئولان و مردم بود که واکنش بسیاری از صاحبنظران و سیاستمداران را به همراه داشت. برای مثال حمیدرضا ترقی قائم مقائم دبیرکل حزب موتلفه به منظور تشریح اقدامات مغرضانه آمریکا و اسرائیل در منطقه از بیانات رهبری در خصوص «مرزبندی با دشمنان» وام گرفت و تصریح کرد: «آمریکا بهدنبال تنفر زدایی در منطقه است. یکی از استراتژیهایی که آمریکا طی یک سال گذشته خصوصاً بعد از بیداری اسلامی در منطقه دنبال میکند، تنفر زدایی نسبت به آمریکا از طریق عوامل و ستون پنجم است. برای این کار یکی از روشها ارائه یک چهره مطلوب و مناسب از آمریکا در افکار عمومی و بزک کردن این چهره برای نسل جوان این کشورها بود که در کشور ما نیز دنبال شد.»
وی میگوید: «آمریکاییها و غربیها برای پیاده کردن این سیاست از رسانهها و عواملی که عمدتاً در کشورهای غربی تحصیلکردهاند نهایت استفاده را بردند و اینکه مسئولان رسمی کشور سعی کنند در سخنرانیها و گفتارهای دیپلماتیک خود به هیچوجه پاسخ حرفهای بیادبانه، خشن و توهینآمیز سران غرب و آمریکا را ندهند و به شکلی برخورد کنند که ما هیچ دعوایی با غرب نداریم، اینها نشانههایی از تلاش برای از بین بردن مرزهای پر رنگ بین ما و دشمن است و میخواهند از این طریق مرزهایی که باید پر رنگ باشد و بین ما و دشمن را از هم تفکیک کند و مشخص کند آمریکا، اسرائیل و انگلیس با ما دشمن هستند را در ادبیات سیاسی و تعاملات سیاسی کمرنگ کنند.»
این فعال سیاسی تاکید کرد: «مفهوم نرمش قهرمانانه این نیست که دشمن را به دوست تلقی کرده یا نسبت به جنایات آنان سرپوشی کرده و حاضر نباشیم جنایات آنان را مشخصاً اعلام کنیم. به نظر میرسد اگر این سیاست را برخی مسئولان کشور و نخبگان سیاسی در کشور دنبال کرده و دنبال بزک کردن دشمنان باشند، دنبال ترحم تلقی کردن دشمنیها علیه جمهوری اسلامی ایران باشند یا بهدنبال تنفر زدایی در افکار عمومی باشند، در خط آمریکا و عمال شأن است.»
جمهوری اسلامی به مرزبندی خود با رقیبان و دشمنانش به شدت حساس است
اهمیت توجه به مرز بندی با دشمنان برای سومین بار در بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی نیز از سوی مقام معظم رهبری مورد اشاره و تاکید قرار گرفت. در بند ششم این بیانیه این موضوع با تیتری تحت عنوان «جمهوری اسلامی و فاصله میان بایدها و واقعیت ها» تبیین شده و در توضیح آن آمده است: «جمهوری اسلامی، متحجّر و در برابر پدیدهها و موقعیّت های نو به نو، فاقد احساس و ادراک نیست، امّا به اصول خود بشدّت پایبند و به مرزبندیهای خود با رقیبان و دشمنان بشدت حساس است. با خطوط اصلی خود هرگز بی مبالاتی نمیکند و برایش مهم است که چرا بماند و چگونه بماند. بی شک فاصله میان بایدها و واقعیتها، همواره وجدانهای آرمان خواه را عذاب داده و میدهد، امّا این، فاصلهای طی شدنی است و در چهل سال گذشته در مواردی بارها طی شده است و بی شک در آینده، با حضور نسل جوان مؤمن و دانا و پُرانگیزه، با قدرت بیشتر طی خواهد شد.»
مرزبندی با دشمن ریشه در معارف دینی و قرآنی دارد و یک بحث عقلانی است
مورد اشاره قرار گرفتن لزوم توجه به مرز بندی با دشمنان در بیانیه گام دوم انقلاب، مهدی فضایلی کارشناس سیاسی را در مقام اظهار نظر قرار داد. وی در گفتگویی با اشاره به فراز «مرزبندی با دشمن» در بیانیه گام دوم انقلاب گفت: «بیانیه گام دوم، تنها مختص به یک موضوع خاص نیست؛ این بیانیه که به مناسبت چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب و آغاز «فرایند بزرگ و جهانی چهل سال دوم» صادر شده، به جهات متعددی، بسیار مهم و راهبردی است. مرزبندی با دشمن نه تنها یک نگاه مبنایی و معیاری بسیار مهم در رفتار مردم و سیاستمداران است، بلکه یک نکته مبنایی در تحلیل رویدادها و نحوه مواجهه با دشمن نیز هست و بحث مرزبندی با دشمن ریشه در معارف دینی و قرآنی دارد و یک بحث عقلانی است. حتی دشمنان ما هم که با معارف دینی کاری ندارند، نسبت به ما همین طور رفتار میکنند. زیرا آنها نیز ما را دشمن خود میدانند.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: «دشمن شناسی و نحوه مواجهه با آن در منظومه فکری امام (ره) و رهبر معظم انقلاب اسلامی، بحث بسیار مهمی است، زیرا به صورت طبیعی وقتی در کشوری مانند ایران، انقلابی شکل گرفته و نظامی را شکل میدهد، حتماً دشمنان خیلی جدی دارد. کما اینکه ما از همان روز نخست پیروزی انقلاب تا هم اکنون با این دشمنیها مواجه بودهایم؛ بنابراین اگر دشمن را نشناسیم و نحوه رویارویی با آن را بلد نباشیم، حتماً شکست میخوریم. یکی از نکات مهمی که در این رویارویی و مواجهه قرار دارد، بحث عدم اعتماد به دشمن است. همواره وقتی با دشمن مواجه میشویم باید با نگاهی پر از شک و تردید با آنها برخورد کنیم تا بتوانیم احتیاطهای لازم را داشته باشیم و درست تصمیم بگیریم.
فضایلی میگوید: «دشمن ترفندهای مختلفی دارد؛ گاهی با زور، خشونت و تهدید، گاهی با وعده و وعید، گاهی هم با لبخند و برخی اوقات نیز دندان نشان میدهد. طبیعتاً اگر مراقب نباشیم، این خنده، خشونت و چهره عبوسی که از آنها میبینیم هیچ فرقی نمیکند و تکنیکی برای اعمال دشمنی است. ممکن است فریب خورده و نتوانیم از منافعمان دفاع کنیم. مرزبندی با دشمن یک نکته مهم و مبنایی است که مقام معظم رهبری بارها و بارها درباره آن تذکر دادهاند. رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم، مجدداً این موضوع را برای دولتمردان و نسل آینده کشور مطرح کردهاند تا چنین هزینهای نداشته باشیم.»
برخی ناظران سیاسی معتقدند تذکر مقام معظم رهبری درباره ضرورت شفافسازی مرزبندی مسئولان با دشمنان ممانعت از تقویت جریانی است که چندی است در کشور تلاش دارند با طرح سخنان فریبنده از چهره کشورهایی که دشمنی دیرینه شأن علیه مردم ایران ثابت شده، غبارزدایی کرده و این چنین وانمود کنند که این کشورها دیگر با ما دشمن نیستند و ما باید در مقابل «جهانی شدن» سر تعظیم و تسلیم فرو. آوریم!
همان طور که گفته شد، برخی از روی جهالت و برخی از روی عمد به این جریان دامن میزنند که نمونه آن در مطبوعات و چهرههای یک جریان خاص دیده میشود و تبعیت از فرمایشات مقام معظم رهبری، تنها چراغ راهی است که سالهاست به صورت ویژه مورد تاکید قرار میگیرد تا هر که در نظام، جایگاه و مسئولیتی دارد از مسیر صحیح گمراه نشود و راه درست را گم نکند.