چرا آمریکا از دادنِ تضمیـن خودداری می‌کند؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی بصیرت، سید مصطفی خوش چشم کارشناس و تحلیلگر مسائل برجام درخصوص آخرین اخبار نشست ها و مذاکرات برجامی گفت: جمهوری اسلامی ایران  در طول ده ماه گذشته هرگاه که مذاکرات به توقف کشیده می‌شد با ابتکار عمل های گوناگونی تلاش کرده تا مذاکرات را به پیش ببرد. متاسفانه رویکرد طرف غربی همواره مقاومت در برابر خواسته های به حق ما بود اما بعد از جنگ اراده ای که در طول چهار ماه اول سال یعنی  از عید امسال تا تیر و مرداد که توسط طرف آمریکایی و با مشارکت اسرائیلی‌ها انجام شد و جمهوری اسلامی ایران عقب ننشست و بر روی خطوط قرمز خود ثابت قدم ماند برای اولین بار شاهد ابتکار عمل طرف اروپایی بودیم تا با دادن برخی امتیازات، ایران را از درخواست امتیازات اصلی دور کند.

وی در این باره افزود: ایران در پاسخ به این ابتکار عمل و متن پیش‌نویس طرف اروپایی، درخواست انجام دو قول شفاهی که طرف غربی در حوزه تضامین داده بود را داشت که از جمله این موارد می توان به بسته شدن پرونده های سیاسی آژانس بر علیه  ایران قبل از انجام تعهدات و توافق  توسط آژانس اشاره کرد. ایران توافق را زمانی می پذیرد که فشارها رفع شود اعم از فشارهای اقتصادی و سیاسی تحریم که از طریق آژانس به ایران وارد می شود.

خوش چشم در این باره خاطر نشان کرد: عقل سلیم هیچگاه رضایت به توافق نصفه نیمه نمی دهد، توافقی که  اهرم فشار را در دست طرف مقابل با قدرت نگاه می دراد به ویژه فرانسه و آمریکا. در حالی که امتیاز می بایست در مقابل امتیاز داده شود ضمن اینکه قرار نیست امتیازات یک سویه به طرف غربی داده شود خصوصا وقتی آمریکا در برابر عمل به تعهدات خود نسبت به ایران نقض عهد کرد و اروپا نیز هیچ‌گاه مافاتی که به خاطر نقض تعهد آمریکا بود را جبران نکرد.

وی در خصوص راه های فرار پیش روی آمریکا گفت: آمریکا و طرف غربی تلاش کردند تا با سه، چهار عبارت و کلمات کلی و مبهمی که در متن گنجانده شده راه را برای فرار آمریکا از تعهدات در آینده باز بگذارند. تکرار تاکتیکی  که همواره آمریکایی‌ها در قراردادهای گوناگون با کشورهای دوست و دشمن انجام می‌دهند. اینکه ایران بعد از پاسخ آمریکا، مجددا نسبت به برخی از موارد باقی مانده اصرار دارد  که از جمله آنها می توان به بسته شدن قطعی پرونده های ایران در آژانس اشاره کرد و طرف غربی چنین درخواستی را اجابت نمی کند آن هم علی‌رغم قول ها و وعده های داده شده بیشتر باعث سوء ظن به طرف غربی می شود.

کارشناس سیاست خارجی و مسائل برجام افزود: اگر  طرف غربی حسن نیت داشته باشد مواردی را که قول داده را انجام می داد و به صورت مکتوب در متن ذکر می کرد و موارد مبهم را بعد از دقیق سازی در متن قرار می‌داد. مقاومت طرف غربی، برای عدم امتیاز دهی به شیوه ایی مرسوم با سابقه طولانی صورت می گیرد. این موارد از چانه زنی‌های  معمول مذاکراتی است. به هر حال با توجه به سرد شدن هوا و فرا رسیدن فصل سرما و افزایش قیمت‌های انرژی، مسائل به نفع جمهوری اسلامی ایران پیش می رود.

وی در این باره خاطر نشان کرد: طرف غربی به ویژه اروپا در هفته ها و ماه های آینده به شدت زیر فشار روزافزون قرار می گیرد. افزایش قیمت‌های انرژی متعاقبا اقتصادی، سیاسی، امنیتی در ماه های آتی به ویژه اروپا را بسیار از خود متاثر می کند.  در طول ماه‌های گذشته، پس از جنگ اراده های چند ماهه طرف آمریکایی با مشارکت اسرائیلی ها بر علیه جمهوری اسلامی ایران، در پایان مذاکرات دوحه به این نتیجه رسیدند که فشارهای ترکیبی به نفع آنها تمام نمی شد، بلکه تنها پس از گذشت چند هفته بود که آقای ماکارون  برای بازگشت نفت ایران به بازارهای اروپا مصرانه درخواست کرد و تماس تلفنی دو ساعته با ریاست جمهوری اسلامی ایران به این دلیل بود چرا که آنها در تامین انرژی خود به شدت مشکل دارند. به دلیل  کمبود انرژی و متعاقبات اقتصادی، سیاسی امنیتی آتی است که تنها پس از سه، چهار هفته پس از مذاکرات دوحه، طرف آمریکایی آن را دلسرد کننده خواند.

خوش چشم در این باره گفت: طرف اروپایی، آمریکایی مجبور شد برخی از امتیازات مورد درخواست ایران در دوحه را به ایران بدهد.  کارشناسان آمریکایی و کارشناسان و مقامات اروپایی به شکل ویژه از وضعیت فشار روزافزون اقتصادی بر روی قاره سبز به خوبی آگاهی دارند اما طرف آمریکایی به خاطر خودبرتربینی حاصل از چندین دهه ابرقدرتی، همواره قوه استدلال و قوه عاقله اش، تحت تاثیر خودبرتربینی یا به بیانی استکبار یا خود اول بینی است. به این معنا که در حالی  متوجه این موضوع هستند که فرا رسیدن فصل سرما  اهرم فشار مضاعفی بر روی آنها خواهد گذاشت، لذا بهتر است از هم اکنون امتیازات طرف ایرانی را واگذار کنند به نظر می رسد می خواهند با چند هفته به مذاکره، چانه‌زنی و فشار ادامه بدهند در حالی که اهرم فشار بر علیه آنهاست.

سید مصطفی خوش چشم رویکرد زیاده طلبانه آمریکا را به ضرر اروپا خواند و در این باره تصریح کرد: به نظر می رسد مانند جنگ اوکراین، آمریکایی‌ها به دنبال این هستند با هزینه اروپا با رقبا و دشمنان خود  و یا با طرف های مذاکراتی خود به چانه زنی و چالش داشته باشند. بی تردید زیاده خواهی های طرف امریکایی، روی مسائل اقتصادی و سیاسی بر آمریکا از جمله انتخابات آتی آمریکا تاثیر می گذارد اما هزینه گزاف در فصل سرد بیشتر متوجه کشورهای اروپایی به ویژه اروپای شمالی می شود.  همین وضعیت را  در تنگه تایوان و طرح‌های روز افزون تنگه تایوان قابل مشاهده است که آمریکا به شکل نیابتی با چین در حال تقابل است و هزینه‌ها را قطعاً تایوان پرداخت می کند. اساسا آمریکا به دنبال تقابل های نیابتی است که فشار از  طرف آمریکایی وارد می شود اما هزینه‌های بی دلیل و نامناسب را  طرف های متحد آمریکا پرداخت می کنند.

خوش چشم در خصوص درخواست رئیس جمهور فرانسه از ایران برای بازگشت به بازار نفت و فروش نفت به کشورش گفت: اروپا به ویژه آقای مکرون چندین بار بر صادرات نفت ایران به بازارهای اروپایی اصرار کرده است. قطعا وضعیت وخیم انرژی در ماه‌های آینده در هر انتخاباتی اروپا را تحت تاثیر قرار می دهد و متعاقبا امنیتی و کف خیابانی خواهد شد. هفته گذشته رئیس پلیس سوئیس اعلام کرد در زمستان شاهد شورش های خیابانی در سوئیس به خاطر افزایش قیمت انرژی خواهیم بود. وضعیت بیکاری، تورم و نرخ گرانی اقلام و کالاهای اساسی، مواد غذایی، سوخت و فرآورده‌های نفتی در انگلستان، هلند، آلمان و فرانسه و بسیاری از کشورهای اروپایی بسیار تشدید می شود. اروپایی ها می بایست با آمریکا مجدداً صحبت کنند. ایران درخواست بسیار معقولی به طرف غربی ارائه داده است. هیچ بازیگری نمی پذیرد که توافقی را انجام دهد در حالی که اهرم اصلی فشار طرف مقابل را در دستان او باقی بگذارد. قطعا آینده مذاکرات در روند چانه زنی ادامه خواهد داشت. 

سید مصطفی خوش چشم در این پایان صحبت های خود مطرح کرد: با فرارسیدن فصل سرما، فشار بیشتری بر اروپایی ها و آمریکا وارد می شود. همانگونه که ما با چند هفته مقاومت پس از مذاکرات دوحه موفق به عقب راندن طرف غربی و سپس ارائه بخشی از امتیازات مورد درخواست خود در دور آخر مذاکرات وین شدیم، این بار نیز به همان دلایل و دقیقاً در  مسیر همان روند، طرف غربی اگر بخواهد متعاقبا با زمستان سرد کمتر دست و پنجه نرم کند می بایستی به ایران امتیاز اساسی را بدهد و خط قرمز اصلی ایران را رعایت کنید.