400 ثانیه

آذرماه 1384؛ سال‌های سال قبل از شهادت سردار طهرانی‌مقدم، پدر صنعت موشکی انقلاب اسلامی، حاج حسن در نامه‌ای به فرمانده معظم کل قوا از دستیابی به «موشک فوق سریع واکنش سریع» خبر می‌دهد.
با نگاهی به فرآیند و پله‌های طی شده برای تقویت توان بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران از سوی آن شهید گرانقدر و سایر متخصصان گمنام در سپاه و وزارت دفاع، می‌توان با قاطعیت گفت، منظور این نامه، هدفی فراتر از دستاوردهای روزمره و محصولات روتین است؛ چراکه پیش از آن، سپاه با تولید سری موشک‌های شهاب به ویژه شهاب 3، عملاً و از نظر فنی به مفهوم سرعت چند برابر صوت دست یافته بود و به نظر می‌رسد نامه سراپا شوق و ارادت شهید طهرانی‌مقدم، صحبت از یک فناوری بسیار پیشرفته و جهش‌گونه می‌کند.
بیش از یک دهه پس از شهادت آن مرد پرآوازه و یارانش، یکی از همرزمان و نزدیکان او، خبری را اعلام می‌کند که همچون همیشه، مایه خوشحالی و غرور ملت و شگفتی و ترس دشمنان است.
سردار حاجی‌زاده، فرمانده موفق نیروی هوافضای سپاه در حالی از دستیابی کشورمان به موشک‌های هایپرسونیک خبر می‌دهد که این سامانه‌ها، فقط معدود سالی است از مرحله مفهومی و آزمایش، وارد یگان‌های عملیاتی شده‌اند و با این جهش بزرگ نسلی در میان موشک‌های ایرانی، هم اکنون سپاه نیز به چنین محصول راهبردی و تأثیرگذار در میدان نبرد و بازدارندگی دست‌یافته است.
به طور کلی، باید گفت رسیدن به این محصول موشکی، از مصادیق مهم ورق‌های Game Changer یا تغییردهنده رخدادهای مهم در دنیای امروز است؛ چراکه نه فقط امروز، بلکه حداقل تا یک دهه آینده، نمی‌توان از سامانه‌های پدافندی مشهور در دنیا انتظار و توقع داشت که بتوانند چنین موشکی را رهگیری و نابود کنند و این برتری مطلق برای موشک ایرانی، علاوه بر آنکه انهدام هر هدفی را در بردهای مرسوم تضمین می‌کند؛ بلکه با نابودی سامانه‌های مهم پدافندی دشمن، راه را برای شلیک انبوه پهپادها و سایر موشک‌های بالستیک و کروز کشورمان نیز باز خواهد کرد.
دیگر ویژگی مهم این موشک را می‌توان در مانور آن در خارج از جو توصیف کرد. البته در خلال رزمایش سال گذشته سپاه پاسداران با نام پیامبر اعظم(ص) 17، نشانه‌هایی از دستیابی کشورمان به نسل جدید موشک‌های مانورپذیر دیده و از آزمایش موفق مانوردهی این سامانه‌ها سخن گفته شد؛ اما اشاره فرمانده نیروی هوافضای سپاه به قابلیت مانور موشک هایپرسونیک ایرانی در خارج از جو، ارتقا و جهش مهمی بود که نشان داد این نسل جدید، از فناوری مشابه با موشک‌های دارای «کلاهک هایپرسونیک گلایدکننده» خارج از جو، بهره می‌برد که برای برخی کشورهای مهم صنعتی دنیا یک آرزوست.
طبیعتاً دستیابی به چنین محصولی که در لبه تکنولوژی نظامی و فنی دنیا قرار دارد، به یک زنجیره علمی و صنعتی نیاز دارد؛ چراکه افزون بر طراحی مناسب، اجزای مهم آن، همچون بدنه و موتور باید حائز ویژگی‌هایی باشند که بتوانند چنین سرعتی را ایجاد و تحمل کنند، کلاهک آن قابلیت کنترل و مانوردهی در سرعت بالاتر از 6 هزار کیلومتر در ساعت را داشته و سوخت آن، قدرت فراهم کردن این سرعت بیش از پنج برابر سرعت صوت را دارا باشد.
تجمیعی از زیرساخت‌های فوق، هنگامی که با اراده و همت انقلابی متخصصان سپاه تجمیع شد، دستاورد موشکی را رقم زد که حتی کشورهایی به تعداد انگشتان یک دست هم، به پیچیدگی‌های فناورانه آن غلبه نکرده‌اند.
به همین دلیل بی‌اغراق می‌توان گفت، بیش از هر زمان دیگر و پس از اعلام دستیابی کشورمان به موشک هایپرسونیک و ان‌شاء‌الله رونمایی قریب‌الوقوع آن، معادلات مبتنی بر بازدارندگی دفاعی جمهوری اسلامی مملو از پارامترهایی شده که تماماً به نفع و در جهت تأمین منافع و امنیت ملت ایران بوده و سایه تهدید شدن از سوی دشمن در دهه‌های گذشته، به چتری از آرامش برای مردم کشورمان و حتی منطقه تبدیل شده است.
یادمان نرود اگر تا مدتی پیش از موشک‌ها و پهپادهای مدرن کشورمان به منزله سلاح‌هایی یاد می‌شد که «قواعد بازی» و نبردهای مرسوم را تغییر می‌دهند، با این موشک جدید می‌توان ایران را عنصری توصیف کرد که بدون حضورش، امکان چینش هیچ بازی و راهبرد نظامی در منطقه و حتی جهان وجود نخواهد داشت.
به نامه 17 سال قبل شهید طهرانی‌مقدم باز گردیم، همان جایی که از موشک حامل ماهواره سخن می‌گوید و در همین روزهای گذشته نمونه‌ای از آن تلاش‌ها با نام «قائم» که آن هم یادگار حاج حسن است، با موفقیت به آسمان رفت. در همان نامه معروف، سخن از موشک «فوق سریع» می‌شود و این یعنی، فناوری نیمه‌های دهه 1380 سپاه پاسداران، سامانه‌های مشهور و نبردهای امروزی دشمنان این مرز و بوم را حریف است.