شاه پهلوی از هر فرصتی برای پر کردن جیب خود بهره میبرد و در بسیاری از قراردادهای تسلیحاتی و... مدعی گرفتن «حق کمیسیون» بود. به هنگام عقد قراردادهای تسلیحاتی مبلغ قابل توجهی وارد حسابهای شخصی شاه میشد. حسین فردوست، دوست و مشاور شاه و رئیس دفتر ویژه اطلاعات شاهنشاهی با اشاره به دریافت رشوه از سوی شاه در معاملات تسلیحاتی میگوید: «در سفارشات تسلیحاتی از آمریکا، محمدرضا حق و حساب کلانی به طور جداگانه دریافت میکرد.»
تیمسار زاهدی هنگام توقف در ایران گفته است، در بین مطبوعات اروپا و حتی در کلیه محافل سیاسی آنجا شهرت دارد که شرکت ایتالیایی نفت مبلغ 6 میلیون دلار به حساب والاحضرت ثریا تحویل بانکهای ایتالیا داده بوده است تا به تدریج به حساب مخصوص مقام شامخ سلطنت ریخته شود؛ ولی ثریا بعد از انجام عمل متارکه حاضر نشده است پولهایی که متعلق به مقام شامخ سلطنت بوده و در حسابش در بانک به امانت بوده، برگرداند و موقعی که اشرف پهلوی از ایشان درخواست میکنند 6 میلیون دلار را به حساب شاهنشاه برگرداند، با دربار تماس گرفته و میگویند هالیوود از او درخواست کرده است خاطرات زندگی زناشویی خود را در مقابل 15 میلیون دلار در اختیار آنها قرار دهد. اگر قرار شود 6 میلیون دلار مسترد شود، شاهنشاه اجازه فرمایند ایشان هم به درخواست هالیوود جواب مثبت بدهند و در نتیجه از مطالبه 6 میلیون دلار خودداری میشود.
احمدعلی مسعودانصاری، از کارگزاران رژیم پهلوی که به دلیل ارتباط فامیلی با فرح، قبل و بعد از سقوط شاه، مرتب با محمدرضا دیدار و مراوده داشت، در کتاب خاطراتش مینویسد: «شاه عقیده داشت که گرفتن کمیسیون برای او قانونی بوده و مجاز است. بارها من و آقای اردشیر زاهدی در تبعید با شاه بحث کرده بودیم که این نوع برداشت ایشان درست نیست؛ ولی ایشان قبول نمیکرد. دو ماه قبل از فوت شاه در قاهره با او و خانم دکتر لوسا پیرنیا بر سر میز ناهار نشسته بودیم. شاه گفت: احمد! خدا را شکر که کسی به من فحش نمیدهد. در جوابش گفتم: اختیار دارید؛ پس دارند به من فحش میدهند؟ او از من خواست که به او بگویم دربارهاش چه گفته میشود... به شاه گفتم که میگویند شما دزد بودید. او جواب داد که گرفتن کمیسیون برای او طبق قوانین سوئیس مجاز است!»