راه حل دومی وجود ندارد

وابستگی تمام عیار پهلوی به آمریکا در تمام سطوح حکمرانی رسوخ کرده بود؛ به گونه‎ای که همه تدابیر امنیتی و دفاعی کشور نیز متأثر از ایده‌های آنان بود. «حسین فردوست» یار غار محمدرضا پهلوی درباره یکی از سفر‌های خود که در کنار شاه پهلوی بوده است، نقل می‌کند:
«در حین میهمانی رئیس ستاد مشترک ارتش آمریکا که ژنرال چهار ستاره بود، به من گفت: «شاه خواسته‎ای دارد که از عهده ارتش آمریکا بر نمی‌آید. ایشان می‌خواهد که اگر شوروی به ایران حمله کرد آمریکا وارد عمل شود و به کمک ارتش ایران بیاید. چنین کاری از عهده ما ساخته نیست و در ایران ارتش آمریکا نمی‌تواند در مقابل ارتش شوروی قرار گیرد. شوروی می‌تواند در کوتاه‎ترین مدت هر چند لشکر که بخواهد و از هر نوع وارد خاک ایران نماید، در حالی که ارتش آمریکا پس از ۱۵‌ـ۲۰ روز حداکثر می‌تواند ۲ لشکر در بنادر جنوبی ایران پیاده کند. خواهش می‌کنم این مسئله را به نحوی به ایشان تفهیم کنید که از ما رنجیده نشوند، چون فردا در پنتاگون با ایشان کمیسیون مشترکی داریم و اگر امشب در جریان باشد فردا موضع ما را درک خواهد کرد. طرح پیشنهادی ما این است که شمال ایران. من گفتم منظورتان استان‌هاست واحد‌های ارتش ایران در استان‌های خراسان، مازندران، گیلان و آذربایجان است؟

او اسامی این استان‌ها را نمی‌دانست و گفت: منظورم نواحی هم مرز با شوروی است. از مقابل ارتش شوروی عقب‌نشینی کنند و با یک حرکت بادبزنی خود را به جبال زاگرس برسانند؛ لذا شما باید در نواحی مرزی با شوروی واحد‌های سبکی با ۳ هزار پرسنل بگذارید که بتوانند به سرعت عقب‌نشینی کنند و در جبال زاگرس هم نیرو‌های خود را از قبل مستقر کنید؛ بنابراین باید طوری طراحی شود که کل نیرو‌های ارتش ایران در جبال زاگرس متمرکز شود که ۳۰۰‌ـ۴۰۰ کیلومتر عرض دارد. بدین ترتیب شما در مقابل شوروی سد دفاعی مستحکمی ایجاد می‌کنید و با عملیات ایذائی ارتش شوروی را متوقف می‌سازید. در این فاصله ما می‌توانیم به کمک دوستان‌مان در منطقه به کمک شما بیاییم و ارتش شوروی را عقب برانیم. ممکن است شاه این طرح را نپذیرد و بگوید که ارتش ایران برای دفاع است و رفتن به زاگرس چه سودی دارد؟ پاسخ ما این است که راه حل دومی وجود ندارد. اگر ارتش ایران در مقابله اولیه با تهاجم شوروی نابود شود، دیگر دفاع معنی ندارد؛ در حالی که در جبال زاگرس واقعاً می‌تواند دفاع کند و پس از رفع خطر به مواضع اولیه خود مراجعت نماید.» \