هنجارهای حقوق زنان

کنوانسیون‌های مربوط به زنان نمونه دیگری از نفوذ ساختاری به شمار می‌آید. کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان یکی از مهم‌ترین آنهاست که بسیاری از کشورها به عضویت آن درآمده‏اند. غرب می‌کوشد از طریق این کنوانسیون، فرهنگ و نگاه خود به زن را به دیگر کشورها تحمیل کند. این کنوانسیون در قالب بسیار جذاب، شاخصه‌ها و استانداردهای مشخص غربی را در جامعه زنان اسلامی نفوذ می‌دهد. نکته حائز اهمیت این است که مطابق بند 2 ماده 28 كنوانسیون، اساساً هرگونه حق شرط نسبت به كنوانسیون كه با هدف و روح حاكم بر كنوانسیون مخالف باشد، مورد پذیرش نخواهد بود، حال آنكه مخالفت این سند با ارزش‌ها و احكام اسلامی در موارد قابل توجهی، در سطح اهداف و مقاصد اساسی و راهبردهای كلان آن آشکار است.
آنچه نفوذ این سند را مؤثر می‌کند، مواجهه کارگزاران نظام اسلامی با آن است. چنانکه مرکز امور مشارکت زنان در سال 1379، پروژه‌ ملی آموزش حقوقی زنان و دختران جوان را در دست اجرا قرار داد و اولین کارگاه آموزشی برای آماده‌سازی آموزش‌دهندگان را نیز در هفته چهارم فروردین ماه سال 1379 برگزار کرد. جزوه‌ آموزشی این دوره به نام «اقدام محلی، تغییر جهانی» همراه با پیوست، 287 صفحه است. جالب است که در مقدمه این جزوه از مراکز و افرادی که در تهیه آن نقش داشته‌اند، از جمله صندوق زنان ملل متحد، مرکز رهبری جهانی زنان، مؤسسه زنان برای توسعه رهبری، سازمان بین‌المللی موبیلیتی آمریکا، شبکه زنان سالخورده لندن و... و نیز از طرح‌ها و پیش‌نویس‏های متعدد برای آموزش حقوق انسانی زنان در ایالات متحده نام برده شده است. در پایان نیز یادآوری می‌شود: «تهیه این راهنمای آموزشی بدون مساعدت بنیاد «فورد» به خصوص «لری کاکس» و «هلن نیوبورن» امکان‌پذیر نمی‌شد. این دو تن برای تکمیل راهنمای آموزشی با دست و دلبازی کمک‌های مالی کرده‌اند.»(احمدیان، 1384: 277)
کنوانسیون‌های بین‌الملل مربوط به زنان دقیقاً کارکرد استانداردسازی هنجار و سبک زندگی لیبرالی زنان برای جهان را دارند. پروژه توانمندسازی زنان یکی از روش‌های استانداردسازی هنجارهای کنوانسیون‌های مربوط به زنان است. اسف‌بارتر از این، آژانس‌هایی مانند آژانس توسعه ملی آمریکا، آژانس توسعه انگلیس و وزارت خارجه آلمان و چند کشور دیگر در کنار نهادهای زیرمجموعه سازمان ملل، همچون یونسکو و یونیسف به صورت رسمی مدیریت اجرای طرح غربی توانمندسازی زنان در کشورهای گوناگون را بر عهده دارند. برای نمونه، آژانس توسعه ملی آمریکا در افغانستان با اجرای طرح مزبور ۷۵ هزار زن ۱۸ تا ۳۰ ساله را بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۵ در بخش‌های سیاسی، اقتصادی، و حقوقی آموزش می‌دهد. این موضوع آنچنان برای آمریکایی‌ها مهم بود که باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا پیام اختصاصی برای مراسم افتتاحیه این برنامه ارسال کرد.