شهدایی: بورس کالا عامل شفافیت قیمت است نه گرانی سیمان و فولاد

به گزارش بصیرت، موضوع خروج سیمان و فولاد از بورس کالا به بهانه تاثیرات قیمتی این دو عامل در گرانی مسکن موضوع مورد گفتگوی ما با کارشناس بورس و بازار سرمایه است که در ادامه بحث آمده است.

بهروز شهدایی کارشناس و تحلیلگر بورس و بازار سرمایه در گفتگو با بصیرت در خصوص موضوع خروج سیمان و فولاد از بورس کالا و اثرگذاری این روند روی بازار مسکن گفت: در این موضوع شکی وجود ندارد که تاثیرنرخ فولاد و سیمان روی بهای تمام شده مسکن بسیار ناچیز است در مقایسه با سایر شاخص‌ها و متغیر‌هایی که روی مساله مسکن و قیمت گذاری مسکن تاثیراتی جدی به جا می‌گذارند.

وی در این باره افزود: به عنوان مثال در کنار هزینه مصالح که مقدار کمی از قیمت ساخت و ساز مسکن را تشکیل می‌دهد باید به قیمت زمین؛ دستمزد نیروی کار و سایر هزینه‌هایی که از سوی شهرداری و سایر ارگان‌ها تعیین می‌شود باید اشاره کرد پس اینجا بدین نتیجه می‌رسیم که نمی‌توان به این بهانه که سیمان و فولاد عامل گران شدن نرخ مسکن هستند لذا باید سیمان و فولاد از بورس کالا و از شفافیت قیمتی خارج و تبدیل به حواله برای عده معدودی شوند که قطعا بازار را به هم می‌ریزند.

بهروز شهدایی کارشناس و تحلیلگر بورس و بازار سرمایه یادآور شد: آنچه در حال حاضر به عنوان یک موضوع جدی مطرح است و مسوولین باید بیش از سایر مسائل بدان توجه داشته باشند فراهم کردن زیر ساخت‌های لازم برای تولید مسکن است چرا که تولید مسکن موضوعی نیست که تازگی داشته باشد بلکه سایر کشور‌ها برای تولید مسکن از حالت سنتی عبور کرده و فناوری‌های روز زمینه ساز ساخت سریع و ایمن مسکن شده اند.

کارشناس و تحلیلگر بورس خاطر نشان شد: یکی از معضلات بزرگ ما در ایران که موجب ناکامی‌های دائمی در مسائل اقتصادی شده این است که به جای درست کردن زیر ساخت‌ها و رفع مشکلات برای انجام کار‌های روی زمین مانده همواره دنبال مقصری می‌گردند تا بار مشکلات و مسوولیت را از دوش خود بیاندازند اینک هم فولاد و سیمان را بهانه‌ای کرده اند برای گرانی مسکن.

بهروز شهدایی کارشناس و تحلیلگر بورس و بازار سرمایه یادآور شد: مسوولین باید بدین موضوع توجه جدی کنندکه متاسفانه ایران از نظر تکنولوژی ساخت مسکن جزء بدترین کشور‌ها در دنیا به شمار می‌رود. مقایسه سرعت ساخت و ساز در ایران با مثلاً کشور دوست و برادر چین مشخص می‌کند که در این مساله تا چه اندازه عقب هستیم.

وی در این خصوص خاطر نشان کرد: در ایام کرونا شاهد بودیم که بیمارستان‌های بزرگ چند صد تختخوابی را در کمتر از پانزده روز می‌ساختند و همینگونه برج‌های مسکونی را در حالی که در ایران برای ساخت یک مجتمع ۸ واحدی سازنده در وهله اول باید بعد از تامین زمین و عبور از این مشکل از هفت خوان محدودیت‌هایی که شهرداری ایجاد می‌کند بگذرد.

وی در این باره خاطر نشان کرد: از سوی دیگر تاکید سیاست گذار روی مناطقی که نمی‌توان آن را به بافت شهری اضافه کرد نیز موجب شده در نتیجه مردم مجبور شوند هزینه را در ارتفاع پرداخت کند آن هم به شهرداری در حالی که انتظار می‌رود شهرداری توسعه را در سطح بدهد نه در ارتفاع با توجه به خطراتی مثل زلزله که تهران را تهدید می‌کند و کارشناسان دائما از احتیاط‌های مرتبط با این مساله درامر شهرسازی سخن می‌گویند، پس اینجا شهرداری فقط به دنبال درآمد زایی است یعنی ساخت مسکن یک صورت از کار است و صورت اصلی داستان چیز دیگری است.

بهروز شهدایی کارشناس و تحلیلگر بورس و بازار سرمایه خاطر نشان کرد: بخش زیادی از مصرف بالایی انرژی به خاطرعدم نظارت درست روی ساخت و ساز در بخش مسکن است که منجر به هدر رفت انرژی فراوانی در کشور شده است. مسوولین باید نسبت به این موضوع پاسخگو باشند که به همین دلیل چقدر برق و گاز در منازل اتلاف می‌شود؟

وی در این باره افزود: به دلیل کمبود برق و گاز در تابستان و زمستان بنگاه‌های تولیدی تعطیل می‌شود و از این سمت فشار قیمتی به دلیل کاهش و محدودیت تولید روی جامعه وارد می‌شود چرا که تامین انرژی منازل مسکونی اولویت است در حالی که اگر راهکار‌هایی برای صرفه جویی انرژی در ساخت و ساز مثل آنچه در دنیا انجام می‌گیرد در ایران نیز صورت داده می‌شد همزمان منازل و بنگاه‌های تولیدی انرژی لازم را برای زندگی و کار و فعالیت داشتند.

بهروز شهدایی در پایان گفتگو خاطر نشان کرد: باز هم تاکید می‌کنم پاک کردن صورت مسئله عایدی خاصی به دنبال ندارد بنابراین نباید بورس کالا را مقصر اعلام کنند چرا که بعد از مدتی که رانتی تقسیم شد و دلالان سود‌های کلانی به جیب زدند و باز فولاد و سیمان دربازار آزاد بسیار گران شد آن زمان دیگر نمی‌توانند بگویند ایراد کار از شفافیت بورس کالا بوده، حتی اگر باز هم سیمان و فولاد به بورس کالا بازگردانده شود به دلیل انتظارات تورمی قیمت مسکن را نمی‌توانند کاهش دهند واین موضوع به زیان مصرف کننده نهایی یعنی عموم مردم جامعه تمام می‌شود.