ارتباط اهل بیت(ع) با قرآن ارتباط عقلانی، علمی، عاطفی و کارآمد بود. ایشان کاشفان نور قرآن بودند؛ اما کشف‌شان از نوع عمل به دستورات آن بود. اگر اهل بیت(ع) نبودند، ما نمی‌توانستیم مفاهیم و معانی قرآن را بفهمیم تا به آن عمل کنیم. در واقع، عمل ائمه اطهار(ع) بود که به ما فهماند می‌توان قرآن را نصب‌العین قرار داد، اصولش را شناخت و به آن عمل کرد. ایشان بودند که ساختاری برای ظهور و بروز قرآن در زندگی بشریت ایجاد کردند[...]
ارتباط اهل بیت(ع) با قرآن ارتباط عقلانی، علمی، عاطفی و کارآمد بود. ایشان کاشفان نور قرآن بودند؛ اما کشف‌شان از نوع عمل به دستورات آن بود. اگر اهل بیت(ع) نبودند، ما نمی‌توانستیم مفاهیم و معانی قرآن را بفهمیم تا به آن عمل کنیم. در واقع، عمل ائمه اطهار(ع) بود که به ما فهماند می‌توان قرآن را نصب‌العین قرار داد، اصولش را شناخت و به آن عمل کرد. ایشان بودند که ساختاری برای ظهور و بروز قرآن در زندگی بشریت ایجاد کردند و این سازماندهی را جزء اصول مسلمانی قرار دادند. مطمئناً با این ذهنیت بهتر می‌توان منظور این آیه را فهمید که می‌فرماید: «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبَادِهِ العُلَمَاءُ»(فاطر/۲۸) حضرت صدیقه طاهره(س) در خطبه شریف‌شان این آیه را شاهد مثال آورده و از مردم مدینه می‌خواهند با توجه به این دستور خداوند به علمایی مراجعه کنند که قرآن را می‌‌‌فهمند و می‌توانند آیه به آیه آن را در عمل نشان دهند. تلاش حضرت زهرا(س) این بود که مردم از اصل دین جدا نشوند و تفسیر و تبیین افراد غیر معتبر درباره قرآن را به‌عنوان تفسیر حقیقی قبول نکنند. تاریخ نشان داد که بی‌توجهی مردم به توصیه و هشدار حضرت فاطمه(س) مساوی بود با انواع گرفتاری‌ها، سختی‌ها و ذلت‌ها که هنوز هم ادامه دارد. آنچه ایشان در خطبه‌شان در مسجد مدینه فرمودند، بسیار دقیق و اصولی بود؛ از جمله آنکه دلیل وجود دین و کارایی آن در زندگی بشر را نیز تبیین فرمودند. قسمتی از سخنان ایشان این است که: «خداوند، ایمان را برای پاکی شما از شرک و نماز را برای پاکیزه نمودن شما از كبر و زکات را برای پاکیزگی نفس شما از آلودگی و رشدِ روزی شما و روزه را برای تثبیت اخلاص و حج را برای تقویت و تحکیم دین و عدالت را برای هماهنگی بین دل‌ها و اطاعت از ما اهل بیت را برای نظم شریعت و امامت ما را برای ایمنی از تفرقه و جهاد را برای عزت اسلام و ذلت کافران و منافقان و صبر را وسیله‌ای برای جلب اجر و پاداش و امربه‌معروف را برای مصلحت مردم و نیکی به پدر و مادر را برای مصون ماندن شما از غضب خود و رسیدگی به خویشاوندان را موجب طولانی شدن عمر و رشد جمعیت و قصاص را برای جلوگیری از ریختن خون‌ها و وفای به نذر را به‌خاطر قرار گرفتن در معرض آمرزش خداوند و کامل دادن پیمانه و وزن را برای جلوگیری از کم‌فروشی و نهی از خوردن شراب را برای دوری از بدی‌ها و پلیدی‌ها و اجتناب از نسبت ناروا به دیگران را برای مورد لعنت واقع نشدن و ترک دزدی را برای دست یافتن به عفت و پاک‌دامنی مقرر فرمود و شرک ورزیدن را برای نیل بندگان به اخلاص در ربوبیت حرام نمود؛ پس حقیقتاً تقوای خدا را پیشه کنید و مبادا با دین غیر اسلام از دنیا بروید و در آنچه خداوند شما را به آن امر فرموده یا نهی نموده از او اطاعت کنید، زیرا تنها بندگان دانای خدا از عظمت او می‌هراسند.» (آل عمران/۱۰۲) فلسفه دستورات دینی به‌صورت مختصر از سوی حضرت زهرا(س) بیان شد تا هنگامی که در ادامه دعا می‌فرمایند به ولیّ خدا روی بیاورید، مردم دلیل آن را بفهمند و بدانند که کسی جز علی(ع) نمی‌تواند راه درست را پیش پای مسلمانان بگذارد و زندگی دینی و اخلاقی را برای آنها ترتیب دهد. گفتنی است، اینکه خطبه الهی، دینی، اخلاقی و انسان‌ساز حضرت فاطمه زهرا(س) به خطبه فدکیه معروف شده است، نباید ما را در نگاه به خطبه دچار اشتباه کند و فکر کنیم ایشان برای باز پس‌گیری باغ فدک این سخنان گهربار را فرمودند یا در خلال بیانات‌شان قصد داشتند بهره‌برداری کنند و فدک را هم برگردانند. حضرت(س) بسیار دقیق مسئله را طرح فرمودند و به‌اصطلاح نقطه‌زنی کردند. مقدمه‌ای که ایشان داشت، این بود که اگر شما دین را نفهمید، زندگی را نمی‌فهمید و دچار خطا در نیات و اعمال خود می‌شوید. وقتی ایشان می‌خواهند اثر القائات شیطان در رفتار مردم را مثال بزنند، باید یک شاهد هم بیاورند و آن اینکه، شما در همین موقعیت در حال گناه هستید و دستور خداوند و پیامبر(ص) را زیر پا گذاشتید! پس اگر با این نگاه و شیوه بخواهید به رفتار خود ادامه دهید، شیطان چیزی از دین برای شما باقی نمی‌گذارد جز یک پوستین ظاهر و بی‌فایده... حضرت می‌فرمایند: «اى مسلمانان! آیا سزاوار است که ارث پدرم را از من بگیرند... آیا در کتاب خداست که تو از پدرت ارث ببرى و از ارث پدرم محروم باشم؟... آیا آگاهانه کتاب خدا را ترک کرده و پشت سر می اندازید؟ آیا قرآن نمی‌گوید «سلیمان از داود ارث برد»؟... و شما گمان مىبرید که مرا بهرهاى نبوده و سهمى از ارث پدرم ندارم، آیا خداوند آیهاى به شما نازل کرده که پدرم را از آن خارج ساخته؟ این بیانات حضرت، یعنی هر عمل‌تان باید منطبق با قرآن باشد و بدون علی(ع) نمی‌توانید کاری انجام دهید، زیرا چیزی از قرآن نمی‌دانید.
