آیات متعددی در قرآن کریم آمده که مرتبط با حضرت بقیة‌الله الاعظم(عج)، زمان ظهور و عدالت‌گستری ایشان است. خداوند در آیات بسیاری بارها به انسان‌ها تذکر داده که قدرت از آن خداست: «إِنَّما أَمْرُهُ إِذا أَرادَ شَيْئاً أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ»؛ چون بخواهد چيزى را بيافريند، فرمانش اين است كه مى‌گويد: موجود شو، پس موجود مى‌شود.(یس/82) و اوست که اراده خود را در هر کاری اعمال می‌کند و کسی نمی‌تواند برای خدا مکر کند. شیطان و یاران جنی و انسی او فکر کردند می‌توانند زمین را به فساد بکشانند و انسان را به تباهی، فساد و جهنم رهسپار کنند؛ اما اراده خداوند مافوق هر اراده‌ای است و در هیچ دوره‌ای نمی‌گذارد چنین اتفاقی بیفتد. «وَمَكَروا وَمَكَرَ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيرُ الماكِرينَ»(آل عمران/54) مکر خداوند نه با وجهه منفی و مذموم، بلکه با زیباترین شکل اتفاق می‌افتاد. این کار با ارسال رسل، بعثت پیامبر اسلام(ص) و نشر دین و تبیین اصول دین از سوی امامان معصوم(ع) صورت گرفته و می‌گیرد؛ زیرا خداوند اراده کرده است که بندگان خود را از هر خطر، آسیب و گزندی محفوظ بدارد. پروردگار عالم در آیه ۵ سوره قصص می‌فرماید: «وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ»؛ ما اراده كرده‌ايم تا بر مستضعفان زمين نعمت بخشيم و آنان را پيشوايان و وارثان روى زمين قرار دهيم. این آیه بر زمان ظهور امام زمان(عج) دلالت دارد و تفاسیر آن را به موضوع ظهور مربوط می‌دانند. «شیخ طوسى» می‌گوید: «عده‌اى از اصحاب ما چنین روایت کرده‌اند که این آیه در شأن مهدى موعود امام زمان(ع) نازل گردیده است که خداوند بر او منت نهاده پس از استضعاف، ایشان را امام روى زمین گرداند و وارث چیزهایى بنماید که در دست ستم‌کاران بوده است.» اما می‌توان مصداق این آیه را در هر عصر و دوره‌ای و در هر ساعت و دقیقه‌ای در عالم دید که امام معصوم است که هدایت انسان‌ها را به عهده گرفته و سرانجامی نیکو برای‌شان شکل می‌دهد. بی‌شک، وارث همه علوم الهی و همه زیبایی‌های عالم و وارث پیامبر اسلام(ص) امام زمان(عج) است؛ اما این‌طور نیست که امام زمان(عج) هدایت انسان‌ها را به تعویق انداخته باشند تا روز موعود و ظهور فرابرسد. بی‌شک، این اصل حاکم است که وارث زمین در هر ساعت و روز و سال حضرت ولی عصر(عج) هستند و کسانی‌که اهل عمل صالح باشند، هدایت می‌شوند؛ امام معصوم هیچ‌گاه هدایت بندگان را رها نمی‌کند. دلیل این استدلال هم این است که خداوند می‌فرماید: «هر كس ديدار پروردگار خويش را اميد مى‌بندد، بايد كردارى شايسته داشته باشد و در پرستش پروردگارش هيچ‌كس را شريك نسازد.»(کهف/110) بنابراین، در هر دوره‌ای چه در دوران ظهور، چه در دوران غیبت، هر کسی می‌تواند با عمل صالح به بالاترین مقام انسانی نائل آید؛ ولی با هدایت مستقیم و غیرمستقیم امام معصوم(ع)؛ اگرچه ما در دوران غیبت به سر می‌بریم، اما هدایت غیرمستقیم امام زمان(عج) وجود دارد و اگر خودمان بخواهیم می‌توانیم به لقای پروردگار خود برسیم.
