جورج فریدمن: آمریکا بدنبال مهار ایران است

جورج فریدمن، استراتژیست آمریکایی:
ایالات متحده و بریتانیا از پایگاه‌های دریایی مجهز به سیستم‌های ضد موشکی برای رهگیری موشک‌های ایران بر فراز سوریه، عراق و اردن استفاده کردند. در حال حاضر، هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه ایران پایگاه‌های ایالات متحده یا انگلیس را هدف قرار داده است، وجود ندارد.

محتمل‌ترین توضیح این است که این سیگنالی به ایران بود که حمله به اسرائیل می‌تواند باعث مداخله ایالات متحده و بریتانیا شود، البته بدون حضور نیرو در زمین. ایالات متحده سابقه طولانی و نه چندان خوشایندی با ایران دارد و می‌خواست به تهران یادآوری کند که در صورت مقابله با اسرائیل با بیش از یک دشمن رو به رو خواهد شد.

 این موضوع مربوط به جانبداری آمریکا از اسرائیل نیست. موضوع، تهدید ایران است. پروژه هسته‌ای و تلاش‌های ایران برای تغییر شکل منطقه به دلخواه خود مدتی است که ایالات متحده را نگران کرده است. ایالات متحده قدرت ایران را تهدیدی برای منافع آمریکا می‌داند. اسرائیل ممکن است متحد آمریکا باشد، اما دفاع از اسرائیل انگیزه اصلی واشنگتن نبود. انگیزه اصلی آن جلوگیری از رفتار توسعه طلبانه ایران بود.

بنابراین، اقدامات واشنگتن در آخر هفته مطابق با تمایل او برای اعزام نکردن نیرو به جنگ با دشمنی با انگیزه بالا است که در زمین خود می‌جنگد. هنگامی که یک مدافع هم با انگیزه و هم به خوبی مسلح باشد - مثلاً در ویتنام - ایالات متحده به دلایل استراتژیک و سیاسی قادر به حفظ درگیری و تلفات نامحدود نیست.
 با این حال، استراتژیست‌های ایالات متحده ضروری می‌دانند که نشان دهند درگیری برای ایالات متحده مهم است و این کشور آماده است تا در سمت و سو دهی به این جنگ نقش آفرین باشد، اما نه با اعزام نیروی زمینی.

به عبارت دیگر، استراتژی واشنگتن در درگیری در خاورمیانه شبیه به راهبردی است که در اوکراین دنبال کرده است؛ تقویت متحدانش با سلاح‌های قدرتمند و در عین حال اجتناب از تلفات خود. ما اکنون شاهد ظهور چیزی مشابه در خاورمیانه هستیم. همانطور که منافع ایالات متحده در اوکراین کمتر به اوکراین مربوط می‌شود و بیشتر متمرکز بر مهار روسیه است. مداخله ایالات متحده در خاورمیانه نیز به صرف حمایت از اسرائیل نیست بلکه بیشتر برای مهار ایران است. رهگیری برخی موشک‌های ایرانی کمک زیادی به افزایش توان دفاعی اسرائیل نمی‌کند، اما نشان‌دهنده اهداف آمریکا در آینده است.