جامعه غربی در پی بیحجابی و تغییر پوشش از لباسهای پوشیده به پوششهای کم حجاب و کم حجابتر کم کم به سوی برهنگی رفت؛ حالا طبیعتگرایی یا برهنگی سبکی از زندگی منحط غربی به شمار میرود که افراد را به برهنگی اجتماعی یا بازگشت به طبیعت اولیه خود و خودداری از پوشیدن لباس دعوت میکند. سبکی که همواره مورد مخالفت و انتقاد بسیاری، به ویژه خانوادهها و فرهیختگان غربی قرار دارد.
جنبشی که جریمه میشود
با این حال، این جنبش در برخی کشورهای غربی به رسمیت شناخته شده و مکانهایی مانند سواحل، باشگاهها و پارکهایی به آن اختصاص داده شده و حالا سواحل آمریکا، آلمان، اسپانیا و... هرساله مقصد توریستهای برهنهگرا قرار میگیرد، آن هم در شرایطی که اعتراض بسیاری از خانوادهها و به ویژه حامیان حقوق کودکان را در پی داشته است.
ایستادگی و مقابله با بیحجابی اجتماعی و برهنگی در غرب سبب شده است تا دولتها مداخله کرده و قوانینی در جهت برخورد و جریمه این قانونشکنان عمومی وضع کنند.
در حالی که اگر در ایران قرار باشد با قانونشکنان و برهمزنندگان عفت عمومی در جامعه اسلامی برخورد شود، تمامی مدعیان آزادی و حقوق بشر به صف میشوند و در مذمت برخورد با این افراد و اینکه هر کسی باید آنچنان که دوست دارد حجاب نداشته باشد، سخنرانیهای طول و طویل ایراد میکنند و حتی پا را فراتر نهاده و برای شکست حجاب به نکوهش حجاب و افراد محجبه رو میآورند.
با این حال، برهنگی عمومی در استرالیا به شش ماه حبس منجر میشود و البته در کانادا به منزله یک جرم دو سال حبس درپی دارد. در آمریکا نیز جرایم برهنگی در ایالتهای گوناگون متفاوت است، اما از هزار دلار جریمه نقدی تا چند سال زندان را شامل میشود.
حامیان بیحجابی و حامیان برهنگی در غرب با این استدلال که «بدنمان متعلق به خودمان است»، پس حق داریم هرطور میخواهیم لباس بپوشیم، در حال عادیانگاری هرزگی و بیعفتی هستند؛ در حالی که متخصصان معتقدند این امر تنها برای آن فرد عواقب ندارد، بلکه روی دیگران هم تأثیر دارد و علم روانشناسی و جامعهشناسی هم این مهم را اثبات کرده که حضور فرد در انظار دیگران با هر نوع پوشش و رنگ و آرایشی، مشاهدهکنندگان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد؛ مانند دودی که فرد سیگاری روانه هوا میکند و تصورش این است که بدن خودش است که سیگار میکشد و تنها خود را نابود میکند؛ در حالی که این دود نه تنها برای فرد سیگاری، که برای همه فرد مرتبط با او و کسانی که از مسیری که او گذر کرده، عبور میکنند هم مضر و آسیبرسان بوده و روی همه تأثیر میگذارد.
انحطاطهای یکباره
محققان معتقدند، انحطاط یک جامعه به یک باره رخ نمیدهد؛ بلکه ذره ذره و با رواج زوایای زندگیهای از هم پاشیده رخ میدهد. مطالعات علمی هم نشان داده است قرارگرفتن در معرض محتواهای نامناسب میتواند به نارضایتی از خود، اختلالات روانی و عزت نفس پایین منجر شود و رابطه مستقیمی با اضطراب، افسردگی و سایر چالشهای سلامت روان دارد. لذا خانوادههای حساس در تربیت فرزندان، حتی در جوامع غربی با بیحجابی و برهنگی مبارزه میکنند.
مهم این است که فطرت انسانی در سراسر دنیا و اعصار یکسان بوده و چنانچه با غفلت و انحراف همراه نشود، بیشک میل به درستکاری دارد. پوشیدگی بدن و پرهیز از نمایش و برهنگی جسم امری فطری در بشر بوده و هست و شواهد اجتماعی، تاریخی و روانشناختی بر آن گواهی میدهند. هرچقدر جنبشهای مادیگرا و غیرالهی در اجتماع و رسانهها نفوذ بیشتری داشتهاند، نتایج آن بر روح و روان مردم مشهود بوده است.
آنچه پس از سقوط حجاب میخواهند
بیحجابی و برداشتن حجاب بانوان از طریق تبلیغات دشمن به همین جا ختم نمیشود؛ بلکه این آغاز ماجراست. آنچه غرب پس از سقوط حجاب دچار آن شد، عبارت است از متلاشی شدن خانوادهها، افزایش آمار آزار و اذیت و تجاوزات، وضع قانون درباره ازدواج با محارم، ازدواج با حیوانات و همجنسگرایی.
به گفته برخی کارشناسان، ذائقه و دیدگاه مردم درباره پوشش لباس و حجاب تغییر كرده است. در سال 1372 رهبر معظم انقلاب با تیزبینی و درایت خود موضوع تهاجم فرهنگی و چند سال بعد از آن شبیخون فرهنگی را در بین مردم و مسئولان مطرح كردند و خواستار پیشگیری و مقابله در برابر هجمههای فرهنگی غربیها از سوی مسئولان و فعالان فرهنگی و دینی شدند.
به راستی، رهنمودها و اخطارهای رهبری از سوی دولتمردان و مسئولان دولتهای مختلف جدی گرفته نشد و آنها هیچ گونه تلاش چشمگیر و مؤثری برای مبارزه با تهاجم و هجمههای فرهنگی غربیها نكردند. این در حالی بود که دشمنان انقلاب و نظام در پیگیری اهداف خود را با برنامه و منسجم دنبال میکنند در این راستا شبكههای ماهوارهای فارسیزبان و غیر فارسیزبان با برنامههای مخرب و القای فرهنگ غرب از گذشتههای دور تاكنون به صورت رایگان در اختیار جامعه اسلامی ایران قرار گرفته و در سالهای اخیر شبكههای اینترنتی نیز به آنها اضافه شده است.