یکی از پرسشهای رایج زوجین که در اتاق مشاوره مطرح میشود، چگونگی بیان شکایات است. اینکه چرا بیان شکایات بیشتر مواقع موجب ایجاد بحث و دعوا در محیط خانواده میشود، دغدغه بسیاری از زوجین است. از آنجایی که ازدواج، پیوندی دائمی است، پس بیان اختلافنظرها و شکایتها برای حفظ این پیوند مقدس الزامی است. نکته مهم در بیان نظرها و شکایات، نحوه بیان آنهاست.
در بیشتر موارد، زمانی که اتفاق و رخدادی موجب رنجش زوجین و بروز اختلاف میشود، به جای آنکه آن اتفاق یا رخداد را خطاب قرار دهند، مخاطب خود را مورد اتهام قرار میدهند.
برای فهم بهتر مطلب توجه شما را به یک مثال جلب میکنم.
خانمی میخواهد از دیر آمدن همسرش به منزل شکایت کند و این گونه بیان میکند (بیانی که متأسفانه رایج است):
«چرا دیر آمدی؟ تو چرا به من اهمیت نمیدهی؟»
در این نوع بیان فرد همسر خود را خطاب قرار داده است، در حالی که باید از دیر آمدن او که علت اصلی نارضایتی است، گلایه کند.
یعنی بگوید: «دیر آمدن تو من را پریشان و مضطرب میکند. چه چیزی موجب دیر آمدن شما به منزل شد؟»
زمانی که فرد خواسته یا ناخواسته شخصیت مخاطب را هدف قرار میدهد، افزون بر اینکه میخواهد بار ناراحتی خود را بر دوش مخاطبش بیندازد، با این کار سبب میشود مخاطب در حالت تدافعی قرار گیرد، با او همدلی نکرده و علت ناراحتی او را درک نکند. پس در لحظه اول به مشکل پیش آمده توجه کنید، نه اینکه خود شخص را مقصر و مخاطب قرار دهید. پس راه درست شکایت و حل اختلاف را باید آموخت.