رهبر معظم انقلاب میفرمایند: «مسئله، مسئله مقابله با ظلم بینالمللی است. برای ملت ایران با الهام از تعالیم اسلام، مقابله با ظلم یک فریضه است. مقابله با استکبار، یک فریضه است. استکبار یعنی سلطه اقتصادی و نظامی و فرهنگی همه جانبه و تحقیر ملتها؛ ملت ایران را تحقیر کردند؛ سالها تحقیر کردند؛ لذا مبارزه ملت ایران با استکبار بوده است و بعد از این هم حتماً خواهد بود.»
جهان امروز در حال گذار از نظم قدیمی به نظمی جدید است. در این میان، ملت ایران با تکیه بر اصول انقلاب اسلامی و رهنمودهای رهبری، مسیر عزتمندانهای را در مقابله با نظام سلطه طی کرده است. این مسیر پر از دستاوردهای ارزشمند بوده و چشماندازی روشن را نوید میدهد.
نظام سلطه با ابزارهای متنوع خود، از تحریمهای اقتصادی گرفته تا جنگ رسانهای و فشارهای سیاسی، تلاش میکند تا اراده خود را بر ملتهای مستقل تحمیل کند. اما مقاومت هوشمندانه ملت ایران نشان داده که میتوان با تکیه بر توانمندیهای داخلی و همکاری با کشورهای همسو، این فشارها را خنثی کرد.
پیشرفتهای علمی و فناوری کشور در سالهای اخیر، نمونه درخشانی از ثمرات این مقاومت هوشمند است. امروز دانشمندان جوان ما در حوزههای مختلف از هستهای تا نانو و بیوتکنولوژی، دستاوردهای چشمگیری داشتهاند که نه تنها غرور ملی را تقویت کرده، بلکه راه را برای پیشرفتهای بیشتر هموار نموده است.
در عرصه اقتصادی، با وجود تحریمهای ظالمانه، کشور توانسته با تکیه بر اقتصاد مقاومتی و توسعه روابط با همسایگان و شرکای راهبردی، مسیر رشد و توسعه را ادامه دهد. خودکفایی در بسیاری از صنایع راهبردی و محصولات اساسی، نشان از موفقیت این راهبرد دارد.
در حوزه سیاست خارجی، ایران با تقویت محور مقاومت و گسترش روابط با قدرتهای نوظهور، توانسته موازنه قدرت در منطقه را به نفع جبهه مقاومت تغییر دهد. عضویت در پیمانهای مهم منطقهای و گسترش همکاریهای راهبردی با کشورهایی، چون چین و روسیه، نشانههای روشنی از موفقیت این رویکرد است.
نکته مهم این است که افول تدریجی هژمونی آمریکا و ظهور قدرتهای جدید، فرصتهای بینظیری را برای کشورهای مستقل فراهم کرده است. ایران با درک هوشمندانه این تحولات و تقویت توانمندیهای داخلی، میتواند نقش مهمی در شکلدهی به نظم عادلانه جهانی ایفا کند. برای تحقق این چشمانداز امیدبخش، باید بر تقویت اقتصاد مقاومتی، توسعه فناوریهای پیشرفته، و گسترش روابط راهبردی با کشورهای همسو تمرکز کرد. همچنین، حفظ انسجام داخلی و تقویت روحیه امید و خودباوری در جامعه، از ضرورتهای مهم این مسیر است.
در پایان باید گفت که مقاومت در برابر استکبار، نه تنها یک وظیفه دینی و انقلابی، بلکه مسیری عقلانی برای دستیابی به پیشرفت و استقلال واقعی است. تجربه چهار دهه گذشته نشان داده که این مسیر، علیرغم دشواریها، به دستاوردهای ارزشمندی منجر شده و آیندهای روشنتر را نوید میدهد.