گروههای غربگرا سعی دارند برای رسیدن به اهداف خود فرهنگ سیاسی کشور را تغییر دهند. از همین منظر است که مباحث قابل تاملی در روزنامههای اصلاحطلب برای تغییر نگرش سیاسی افکارعمومی مطرح میشود.در همین راستا، «عباس عبدی» تئوریسین سیاسی اصلاح طلب در مطلبی با عنوان «شجاعت ترسیدن» عنوان میکند که باید با ترس از برخی تحولات در راستای منافع تصمیم گیری کرد. وی با داستانسرایی خاص خود در سرمقاله روزنامه اعتماد نوشت: « شیر که نماد شجاعت و قدرت در حیوانات است، کاملا ترس را میفهمد و با غریزه حفظ بقای خود آن را عجین کرده است. یک ویدیوی پربازدید نزدیک شدن سه شکارچی مرد از قبیله ماسایی به یک گله ۱۵تایی شیر را که در حال خوردن شکار بوفالوی خود هستند، نشان میدهد. این سه مرد فقط تیر و کمان و قمه دارند، شیرها با دیدن آنان به سرعت از لاشه دور میشوند و دور درختچهها پنهان میشوند و به تماشای این سه نفر مینشینند. این سه مرد هم میآیند هر کدام یک دست یا ران را میبرند و میروند و بقیه را برای شیرها میگذارند. اگر شیرها حمله میکردند در کسری از ثانیه آنها را میکشتند، ولی ترسیدند و فرار کردند، زیرا میدانستند که اینها قدری غذا میخواهند و قصد آسیبزدن بیشتر ندارند و اگر به آنان حمله کنند، هر تیری که از کمان بیندازند، یا ضربهای که با قمه بزنند، چنان زخمی میزند که شیر درنهایت کشته میشود. بنابراین با یک محاسبه ساده عقلانی ترسیدند و زندگی را ترجیح دادند و دوباره برگشتند و مابقی طعمه را خوردند. این ترس نافی شجاعت و قدرت شیر نیست، بلکه محصول حس غریزه بقاست.»
وی بلافاصله این موضوع را به مسائل سیاسی وصله پینه میکند و مینویسد: « در سطح عمومی و سیاسی راهحل گفتوگوی آزاد و به دور از احساسات است. باید ساختارهایی منعطف و به نسبت دموکراتیک برای جامعه شکل داد که تصمیمات جمعی و غیرفردی در آنجا گرفته شود. پاسخگویی در برابر جمع بیشتر شود. در مجموع اصل را بر رعایت موارد ترس گذاشت؟ مگر آنکه خلاف آن ثابت شود. آنچه نوشته شد در نقد وضعیت رفتاری کسانی است که اتفاقا نه شجاع هستند و نه حتی جسور، بلکه افراد ترسویی هستند که فقط حاضرند در کف فضای مجازی به جیب و هزینه دیگران نمایش شجاعت و جسارت دهند و خود را واجد اعتماد به نفس معرفی کنند.» وقتی این نوع مباحث را در قالب شکلدهی رفتار جمعی کنار مواردی چون بحثهای جراید دیگر اصلاحطلب درباره سازش با غرب قرار میدهیم هدف این القاسازیها به خوبی مشخص میشود.اصلاحات در یک روند کلی که تا به امروز طی کرده بارها سازش با غرب را در قالبها و شرایط زمانی مختلف بر کشور تحمیل کرده است اما حاصل این موارد برای ایران جز از دست رفتن منافع و امتیازدهی بیجا نبوده است. موضوعی که از اصول دیپلماتیک نیز بسیار به دور است و حتی در قاعده معاملهگری و بده بستان نیز نمیگنجد. اینکه اصلاحطلبان سعی دارند به هر وجهی اعتماد غرب را جلب کنند ولو اینکه خود را ترسو نشان دهند و این موضوع را به جامعه القا کنند نوع جدیدی از رفتار سیاسی جماعت غربگرا نیست اما حالا سعی دارند این رفتار را به جامعه تعمیم دهند.
اصلاحطلبان با اشتباهات محاسباتی مکرر بدون شناخت درست جایگاه کشورمان در فضای بینالملل نسخه سازش با غرب را میپیچند درحالی که ریشههای سیاسی ایران در معادلات بین المللی که باعث قوت و قدرت کشورمان شده است در قبال غرب طی مدتها با هم فاصله گرفته است. اخیرا روزنامه اصلاحطلب «هم میهن» که رسانه «غلامحسین کرباسچی» است نیز در یک گفت و گو با فردی که وی را استاد مسائل بین الملل میخوانند به شیوه دولت پزشکیان در برابر زیاده خواهی غرب تاخته است.
در همین گفت و گو که با تیتر « برای حل مسائل با اروپا باید آماده سازش باشیم» آمده است: « به خطا آقایان فکر کردند اگر علی لاریجانی سخن از گفتوگو، توافق و سفر به لبنان و... کند، به مثابه سیاست هویج و تهدیدهای مکرر سیدعباس عراقچی که اگر قطعنامه دهید ما اقدام بزرگ پیشبینینشده خواهیم کرد به مثابه چماق میتوانند مانع صدور قطعنامه شوند. اتخاذ این سیاست نشان داد همچنان سیاست خارجی در تله آماتورها گیر افتاده و فهم مسائل بینالمللی عمیق و دقیق نیست و قطعنامه صادر شد. اگر سیاست خارجی کشور جراحی نشود احتمال ورود به مکانیزم اسنپبک و بازگشت ۶ قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد، بهرغم امیدهای مذاکرات ژنو وجود خواهد داشت.»روزنامه کرباسچی در ادامه این مصاحبه با ایجاد دوقطبیگرایی آشکار مطرح میکند: « سازش که جای خود، طبیعتاً با توجه به همین رفتارهاست که کشورهای اروپایی و آمریکا همانگونه با تهران رفتار میکنند چون میبینند که آنچه از زبان پزشکیان یا عراقچی مطرح میشود فعلاً یک بلوف دیپلماتیک است و خبری از مذاکره و سازش نیست یا بهتر بگویم سازگاری نیست. نکته دیگری که شاید به مذاق دولت چهاردهم خوش نیاید اما من به صراحت آن را اعلام میکنم این است که آقای مسعود پزشکیان هیچ وقت در حد و قواره فردی مانند سیدمحمد خاتمی نبوده و نخواهد بود.»
این فرد در گفتوگو با روزنامه مذکور میافزاید: « اشتباه نکنید، موضوع من توهین به شخص پزشکیان نیست، منظور من از قد و قواره ناظر به بحث عقبه مردمی از دولت است. در انتخابات تیرماه سال جاری آقای پزشکیان با ۱۶ میلیون رای و با کمترین میزان مشارکت در طول انتخابات ریاستجمهوری اسلامی ایران به پاستور راه پیدا کرد؛ تازه بخشی از این ۱۶ میلیون هم به خاطر خود آقای پزشکیان رای ندادند بلکه به خاطر این بود که رقیبش به قدرت نرسد.مشخصاً من فردی بودم که در دور اول رای ندادم و در دور دوم هم به دلیل احساس خطری که از رقیب مسعود پزشکیان داشتم، به او رای دادم. خُب با این عقبه مردمی و این میزان از مشارکت قطعاً دست آقای پزشکیان بستهتر از آقای خاتمی است؛ به همین دلیل است که میگویم آقای پزشکیان هیچ وقت در قد و قواره آقای خاتمی نیست وگرنه بحث من توهین نبود.»درحالی روزنامه اصلاح طلب یک فرد با مواضع تند جناحی را کارشناس بینالمللی معرفی میکند که ناظران در این حوزه مطرح میکنند که اتفاقات اوکراین و شائبه کمک ایران به روسیه باعث شده موضع قاره سبزیها با رهبری آلمان در قبال کشورمان خصمانه باشد. موضوعی که ایران همواره آنرا رد کرده و خواستار ترک مخاصمه از سوی طرفین شده است.
این در شرایطی است که اخیرا گفت وگوهای ایران و تروئیکای اروپایی بازهم شکل گرفته و «لارنس نورمن» خبرنگار روزنامه آمریکایی وال استریت ژورنال امروز شنبه در پیامی در رسانه اجتماعی ایکس (توئیتر سابق) خود در خصوص رایزنی های اروپا و ایران در خصوص مسائل هسته ای نوشت: « ایران به (نمایندگان) اروپا گفت که آماده هیچ گونه اقدام آشتیجویانه یک جانبه ای قبل از روی کار آمدن رئیسجمهور جدید آمریکا نیست. در این زمینه قابل توجه است که مذاکرات تروریکای اروپائی (آلمان، فرانسه و انگلیس) پس از قطعنامه های (شورای حکام) آژانس بین المللی انرژی اتمی ادامه یافت و انجام شد.»همین نگرش سازشکارانه و از سر واهمه و ترس بیشتر از آنکه منافع کشورمان را در قبال طرف غربی تامین کند بیشتر خلع سلاح ایران است و قطعا که همانطور که تاریخ روابط ایران و غرب نشان داده با هر تزلزل نه تنها کشورهای غربی امتیازی به ایران ندادهاند بلکه با رفتار گستاخانه بیشتری به اعمال فشار نسبت به کشورمان اقدام کردهاند؛ آدرس غلط دیپلماتیکی که امتیازات ایران را گرفته و دست غرب را برای ضربه زدن بیشتر به کشورمان باز میکند.