پس از این واقعه، طایفه و اقوام زنان ربوده شده، سلاح در دست به خیابانها آمده و خواستار آزادی فوری و بیقید و شرط زنان زندانی شدند. اما باید گفت که وقوع چنین شرایطی در سوریه پیامدهای خوشایندی برای دولتمردان جدید این کشور بهدنبال نداشته؛ با اینحال، احتمال تداوم چنین حرکتهایی در این کشور همچنان وجود دارد.
با توجه به شرایط فرهنگی سوریه، وقتی سخن از مسائل زنان آن هم در چنین شرایطی به میان میآید طبیعی است که با مخالفت مردم روبهرو خواهد شد. اساسا ارتش هر کشوری در این شرایط باید از حیثیت و ناموس خود دفاع کند، اما چنین حمایتی در سوریه صورت نگرفت و منجر به این شد که مردم به وحشت بیفتند.
در این شرایط زنان جامعه بهدنبال جایگاه حقه و پناهگاهی برای نجات خود هستند تا در این شرایط مورد تعرض و آزار قرار نگیرند و پس از این اعتراضها، نیروهای تحریرالشام شماری از زنان را که خواستار آزادی همسران و اعضای خانواده خود از زندانهای الجولانی بودند، ربوده و دستگیر کردند.
یادمان باشد که افرادی که اینک در زمره گروههای تحریرالشام هستند، تقریبا اصلاحشده داعش و گروههای تکفیری هستند و هر چقدر اصلاح فکری شده باشند، تفکرات ذهنی آنها وابسته به داعش است و انجام این جنایتها برای آنان ساده است. آغاز این حرکتهای اعتراضی نیز برای برخورد با این اعمال تکفیریها بود و خانواده زنان ربودهشده در استان حلب نیز با به دست گرفتن سلاح وارد خیابانها شده و خواستار آزادی آنها شدند. آنها به الجولانی چند ساعت فرصت دادند تا زنان ربوده شده توسط نیروهای تحریرالشام را آزاد کند. خانوادههای زنان ربودهشده همچنین خواستار حضور نمایندهای از سوی الجولانی برای مذاکره و شنیدن اعتراضهای خود شدند.
مسأله بعدی جولانی است؛ کسی که خودش تروریست بوده و آمریکاییها هم برای سر او جایزه تعیین کردند. با این اوصاف زمانی که به نفعشان بود، گفتند که او اصلاح شده است. اکنون نهتنها آمریکا بلکه عربستان و ترکیه نیز نسبت به این شرایط سکوت کردهاند چرا که خواهان حمایت از جولانی هستند. مجموعه این عوامل، در کنار ربودن شماری از شهروندان سوریه در استان حلب، سبب شده است که نخستین جرقههای اعتراض علیه محمد الجولانی، فرمانده گروه معارض مسلح هیأت تحریرالشام رقم زده شود.
هر چند مقامات ترکیهای یکی پس از دیگری برای دیدار با جولانی به دمشق سفر میکنند و جولانی نیز شکل ظاهری خود را مطابق نظر آمریکا و اسرائیل عوض کرده، اما تمام اعضای گروههای تروریستی و تکفیری مانند او فکر نمیکنند و در این باره اختلاف نظر دارند. بهعنوان مثال شاهد هستیم که این اختلافات در شمال شرقی سوریه در حال اوجگیری است و میتوان در آینده اختلاف شدید بین کردها و تکفیریها و نیروهای ترکیه را شاهد بود. از اینرو خوشخیالی است تصور کنیم نیروهای تروریستی در سوریه که با زور و اسلحه وارد خاک این کشور شدند و رویکرد خود را به این شکل امروزی نشان دادند، همچنان به این رویه ادامه دهند.