«ایالات متحده آمریکا در جریان چهل و هشتمین نشست بررسی دوره‌ای جهانی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو، برای اولین بار از انتقاد از کارنامه حقوق بشری جمهوری اسلامی خودداری کرد.»
برخی این خبر را پیشگامی ترامپ برای مذاکره با ایران تفسیر کردند. خبر بعدی، به این تفسیر ضریب داد. «قطع بودجه ۶۰ میلیون دلاری شبکه‌های ماهواره‌ای توسط ترامپ» تب و تابی بین رسانه‌های اپوزیسیون خارج نشین انداخت. طبق بررسی‌های bbc در ادامه این روند تعدادی از نهادها و رسانه‌های فارسی زبان وادار شد‌ه‌اند نیروهای پاره وقت خود را تعدیل کنند. این نشان از آشفتگی اپوزیسیون از فرمان اجرایی ترامپ داشت. در میان این اخبار و تحولات خارجی برخی روزنامه های داخلی تیترهای کهنه شان را نو نوار می کردند و می گفتند: « با دشمنان مدارا»
اما واقعیت چیست؟ ترامپ چرا می‌خواهد به ایران چراغ سبز نشان دهد؟ برای اینکه به راز این چراغ سبز پی ببریم باید قدری کامل تر اخبار آمریکا را دنبال کنیم. به این خبر توجه کنید«دونالد ترامپ در یکی از فرمان‌های اجرایی که امضا کرد تمام کمک‌های خارجی آمریکا را به مدت ۹۰ روز تعلیق کرده است. او سه ماه برای بازبینی این کمک‌ها فرصت خواسته است.این کمک‌ها که سال ۲۰۲۳ حدود ۷۰ میلیارد دلار بوده است به بیش از دویست کشور جهان، پانزده هزار نهاد و سازمان ارائه می‌شود» این خبر نه تنها اپوزیسیون و رسانه های معاند جمهوری اسلامی را نگران کرد بلکه برخی نهاد ها و حتی کشورهای دیگر از جمله اکراین را هم نگران کرد. در واقع موضوع فراتر از شبکه‌های فارسی زبان بود. دلیل این تصمیم ترامپ را می توان در باور مرکانتیلیسمی ترامپ یافت. در واقع او بر اساس باور به اقتصاد ملی معتقد به نوعی نو انزواگرایی است.
با اندکی مطالعه منش و سیاست های ترامپ در دور اول ریاست‌جمهوری اش به خوبی خواهیم فهمید که اخباری که شاید برای برخی رسانه های داخلی، جدید ، به نظر می‌رسد و آن را چراغ سبز ترامپ تفسیر می‌کنند در واقع ادامه مسیر دولت سابق ترامپ اما با رویکردی به اصطلاح رادیکال‌تر است.
همانطور که شان اسپایسر دبیر سابق مطبوعاتی کاخ سفید در مورد سیاست خارجی دولت دونالد ترامپ در دور گذشته چنین عنوان کرده بود که ترامپ دکترین «اول آمریکا» را سر لوحه کار خود قرار داده است. به این صورت که منافع ملی آمریکا در ابعاد اقتصادی و امنیت ملی حفظ شود نه به این معنی باشد که آمریکا همچون ژاندارمی در منطقه پرسه بزند.
به عقیده ترامپ اول باید به دنبال این بود که چه چیزی بیشتر منافع ملی آمریکا و دولت آمریکا را تامین می‌کند. سپس باید هزینه ها را متمرکز کرد. با اندکی مطالعه منش و سیاست های ترامپ در دور اول ریاست‌جمهوری اش به خوبی خواهیم فهمید که اخباری که شاید برای برخی رسانه های داخلی، جدید ، به نظر می‌رسد و آن را چراغ سبز ترامپ تفسیر می‌کنند در واقع ادامه مسیر دولت سابق ترامپ اما با رویکردی به اصطلاح رادیکال‌تر است. ترامپ بر این باور است که نقش ژاندارمری و مداخله گرایی آمریکا، هزینه‌های گزافی را برای این کشور به بار آورده لذا به دنبال آن است که در تکالیف یا تعهدات پر هزینه آمریکا تجدید نظر کند.« روبیو» وزیر خارجه ترامپ می گوید« از هر دلاری که به فاندگیران ایرانی داده شده، تنها 12 سنت به مقصد اصلی رسیده و 88 سنت آن صرف هزینه‌های شخصی و اداری شده است.» بنابراین موضوع، ناکارآمدی شبکه‌های معاند در پیشبرد نقشه‌های شوم استکبار است نه چراغ سبز به ایران ؛ از این رو خط مذاکره صرفاً یک باور ساده است که به هیچ راه سازنده ای ختم نخواهد شد.
