قاب جادویی

پس از چند روز بدون تلویزیون، بچه‌ها یاد گرفتند با هم سازگار شوند و دیگر از دعوا‌های همیشگی خبری نبود. آنها بازی‌های جدیدی پیدا کردند و عشق خواهر و برادری‌شان پررنگ‌تر شد. حالا بیشتر نقاشی می‌کشند و ساعات بیشتری را به بازی‌های خلاقانه می‌گذرانند. یادم آمد که قبل از عادت کردن به تلویزیون، مقاله‎های بسیاری درباره تأثیرات مخرب آن بر کودکان خوانده بودم. تلویزیون موجب کاهش فعالیت فیزیکی و مشکلاتی، مانند چاقی و افت سلامتی خواهد شد. همچنین، محتوای نامناسب یا خشونت‌آمیز پرخاشگری و نگرانی‌های روانی در کودکان ایجاد می‎کند. تماشای تلویزیون به مدت طولانی ممکن است موجب مشکلات تمرکز و کاهش عملکرد تحصیلی شود و تبلیغات تلویزیونی ممکن است کودکان را به سمت مصرف‌گرایی و توقعات غیرواقعی سوق دهد. این قاب جادویی تأثیر تربیت والدین را کم‌رنگ کرده و تربیت رسانه‌ای را جایگزین می‎کند. حالا که رابطه گرم و دوستانه بچه‌هایم را می‌بینم، خوشحالم که تلویزیون دیگر نقشی در خانه ما ندارد و قصد تعمیر آن را هم ندارم. این صفحه جادویی نباید جای بازی‌های واقعی و تجربه‌های خلاقانه کودکان را بگیرد. اگر کودکی دارید، او را از تلویزیون و گوشی همراه دور کنید و با بازی‌ها و دنیای واقعی آشنا کنید. چند روز بدون تلویزیون به معنای چند روز بدون صدای دائمی و تصاویر متحرک بود که به زندگی ما نفوذ کرده بود. صدای آرامش در خانه جایگزین صدای تلویزیون شده بود و بچه‌ها که پیش از این ساعت‌ها جلوی تلویزیون می‌نشستند، حالا با هم درگیر بازی‌های جدید و خلاقانه بودند. با تعجب دیدم که چگونه در نبود تلویزیون، بچه‌ها یاد گرفتند با هم بهتر سازگار شوند. دیگر دعوا‌های همیشگی و صدای سرسام‌آور دعواهای‌شان نبود و در عوض، صدای خنده و شادی پر شده بود. آنها بازی‌های جدیدی را کشف کردند که شامل تخیل و خلاقیت بود و عشق خواهر و برادری‌شان از همیشه پررنگ‌تر شد.