تلاش منافقین برای التهاب‌آفرینی در ماجرای کوی دانشگاه

«امیرمحمد خالقی درمیان» دانشجوی 19ساله‌ اهل استان خراسان جنوبی رشته کسب‌وکار دانشکدگان مدیریت دانشگاه تهران، ساعت 21 روز چهارشنبه 24 بهمن‌ماه در مسیر برگشت به خوابگاه در حادثه زورگیری و درگیری در محیط اطراف کوی پسران دانشگاه تهران به‌شدت مجروح شد و به‌علت شدت جراحاتش صبح روز پنج‌شنبه 25 بهمن‌ماه درگذشت.

رسانه‌های ضدانقلاب و معاندین که مترصد هر فرصتی برای پردازش رسانه‌ای و هم‌چنین ایجاد التهاب و برهم‌زدن امنیت در کشور هستند، فعال شدند تا به درخواستِ دانشجویان برای تأمین امنیت اطراف خوابگاه و محل حادثه، رنگ‌وبوی تنش و اغتشاش دهند.

بر اساس این گزارش، دانشجویان کوی دانشگاه تهران پنج‌شنبه‌‌شب در تجمعی که با حضور برخی مسئولین دانشگاه برگزار شد، بعد از اعلام مکاتبه با فراجا برای تأمین فضای بیرونی کوی، خواستار شفاف‌سازی مکاتبات دانشگاه با فراجا برای تأمین امنیت کوی شده بودند، هم‌چنین جمعی از دانشجویان عصر دیروز، جمعه، در محوطه کوی دانشگاه تجمع کردند و خواستار تأمین امنیت فضای اطراف خوابگاه‌های دانشگاه تهران شدند.

معاون وزیر علوم، سرپرست دانشگاه تهران و برخی معاونین این دانشگاه در تجمع روز گذشته دانشجویان حضور یافتند و ضمن ابراز همدردی با آنان، علت حضورشان را پاسخگویی به مطالبات دانشجویان عنوان کردند و از دانشجویان خواستند ضمن حفظ آرامش، اجازه دهند ابعاد این حادثه روشن شود.

هم‌چنین وزیر علوم سفر خود به عربستان را متوقف کرد و شب گذشته به تهران بازگشت و امروز صبح جلسه‌ای با نمایندگان وزارت کشور، سپاه پاسداران، فراجا و سرپرست دانشگاه تهران داشت تا زوایای این اتفاق را بررسی کند.

به گزارش تسنیم، همان‌طور که گفته شد در اثنای این ماجرا، رسانه‌های وابسته به منافقین نیز به‌شدت فعال شدند؛ ازجمله اکانت خبرنامه امیرکبیر که توسط رضا یونسی از مرتبطین این گروهک تروریستی مدیریت می‌شود.

یونسی که سال 1385 به سوئد مهاجرت کرد، بر اساس اطلاعات موجود پدر، مادر و دیگر اعضای خانواده‌اش سابقه عضویت در گروهک منافقین را دارند.

تحریک مخاطبان، انتشار شایعات مختلف و در نهایت تلاش برای آشوب و التهاب‌آفرینی از جمله اقدامات رسانه‌های منافقین در این وقایع است که البته دانشجویان ضمن حفظ آرامش و هوشیاری، مطالبات خود را پیگیری کردند.

تلاش منافقین و سایر گروه‌های ضدانقلاب و معاند درباره این ماجرا هم‌چنان ادامه دارد و آن‌ها می‌کوشند این اعتراض و درخواست تأمین امنیتِ بیشتر برای محدوده مکانی کوی را به یک اعتراض علیه ناامنی، عدم پاسخگویی به مطالبات و هم‌چنین ایجاد فضای امنیتی بدل کنند.