دستاندرکاران برنامه «معلی» باید با هوشمندی، نقدهای سازنده و دلسوزانه را از نقدهای مخرب و معاند تفکیک کنند. از یک سو، باید به تأثیرات مثبت برنامه بر جذب مخاطبان و تقویت هویت دینی افتخار کنند و از سوی دیگر، با گوشسپردن به نقدهای سازنده و دلسوزانه، در جهت ارتقای کیفی برنامه گام بردارند. تعامل با منتقدان دلسوز و بهکارگیری نظرات آنها میتواند «معلی» را به برنامهای کاملتر و بهتر تبدیل کند.
برنامه تلویزیونی «حسینیه معلی» به عنوان یکی از برنامههای موفق و پبیننده با محوریت مذهبی و فرهنگی، در این چند سال مورد توجه و نقد طیفهای مختلف جامعه قرار گرفته است. این نقدها را میتوان در سه دسته کلی تقسیمبندی کرد که هر یک نیازمند تحلیل و مواجههای متفاوت است.
۱. جریان تخریب
برخی از انتقادات به «معلی» از سوی جریانهایی مطرح میشود که اساساً با هرگونه فعالیت مذهبی، فرهنگی و ملی در چارچوب سیاستهای جمهوری اسلامی مخالفند. این جریانها، که نمونههای آن را میتوان در شبکههایی مانند بیبیسی و دیگر رسانههای معاند مشاهده کرد، به دلیل مخالفت ذاتی با مردم ایران، اسلام و انقلاب، هرگونه برنامهای را که موجب انسجام ملی و تقویت هویت دینی و ایرانی شود، زیر سؤال میبرند. این دسته از منتقدان حتی اگر برنامهای مانند «معلی» بتواند برای لحظاتی مخاطبان را با مضامین مذهبی و عاشورایی همراه کند، باز هم آن را هدف قرار میدهند. بنابراین، دستاندرکاران برنامه «معلی» باید به جای نگرانی از این نقدها، به تأثیر مثبت برنامه بر جذب مخاطبان و تقویت ارزشهای دینی افتخار کنند.
۲. جریان تعطیل
دسته دیگری از انتقادات از سوی جریانهای متحجری مطرح میشود که با هرگونه نوآوری و فعالیت رسانهای مدرن مخالفند. این جریانها، که درکی از فقه پویا و نیازهای جامعه امروز ندارند، با هرگونه موسیقی، شادی و برنامههای جدید مخالفت میکنند و آنها را بدعت میدانند. این نگاه ظاهرگرا و محدود، باعث میشود که حتی برنامههای مذهبی مانند «معلی» نیز مورد هجمه قرار گیرند. این دسته از منتقدان، که با هرگونه تغییر و تحول در عرصه رسانه و فرهنگ مخالفند، نمیتوانند نماینده واقعی جامعه و جوانان امروز باشند. بنابراین، نقدهای آنها نباید به عنوان معیاری برای ارزیابی برنامه در نظر گرفته شود.
۳. جریان ترفیع
در کنار این دو دسته، گروهی از منتقدان نیز وجود دارند که با نگاهی دلسوزانه و سازنده به برنامه «معلی» مینگرند. این افراد، که معمولا از حامیان نظام و ارزشهای انقلابی هستند، نه تنها با موسیقی و نوآوریهای رسانهای مخالفتی ندارند، بلکه به دنبال ارتقای کیفی برنامه و همسو کردن آن با فرمایشات مقام معظم رهبری و علمای اصیل و عرف متشرعین هستند.
نقدهای این گروه نه با هدف تعطیلی برنامه، بلکه با نیت بهبود و تکامل و ترفیع آن مطرح میشود. به عنوان مثال، تأکید بر حفظ شأن حسینیه در برنامه، رعایت حریم محرم و نامحرم، و پرهیز از افراط و تفریط در استفاده از موسیقی و سرود، از جمله مواردی است که میتواند به ارتقای معنوی و محتوایی برنامه کمک کند.
در مجموع دستاندرکاران برنامه «معلی» باید با هوشمندی، نقدهای سازنده و دلسوزانه را از نقدهای مخرب و معاند تفکیک کنند. از یک سو، باید به تأثیرات مثبت برنامه بر جذب مخاطبان و تقویت هویت دینی افتخار کنند و از سوی دیگر، با گوشسپردن به نقدهای سازنده و دلسوزانه، در جهت ارتقای کیفی برنامه گام بردارند. تعامل با منتقدان دلسوز و بهکارگیری نظرات آنها میتواند «معلی» را به برنامهای کاملتر و بهتر تبدیل کند.
باید به خاطر داشت که برنامهای مانند «معلی» نه تنها یک سرگرمی رسانهای، بلکه یک فرصت بزرگ برای ترویج فرهنگ اهل بیت و انسجام ملی است. حفظ این جایگاه و ارتقای آن، نیازمند تعامل هوشمندانه با نقدها و استفاده از ظرفیتهای موجود در جامعه انقلابی است.