نتیجه خوش‌بینی به غرب

پایگاه بصیرت / سیدجمال جمالی

رخدادها و حوادث پیش‌آمده در اوکراین محصول بازی کردن در میدان کنشگری غرب و اعتماد به کشورهای غربی است. با مختصر نگاه تحلیلی به وضعیت این روزهای اوکراین، ریشه‌یابی و کاوش در پیامدهای ضد امنیتی، از دست رفتن بخشی از خاک اوکراین با وجود حمایت‌های نظامی ـ تسلیحاتی، سیاسی و کمک‌های مالی غرب به‌ویژه آمریکا در وهله اول گویای تهی بودن حمایت‌های مؤثر غرب و ضعف آن در تغییر مناسبات و معادلات قدرت در جهان در عصر نوین است و در وهله دوم زیر سؤال رفتن رابطه مؤثر و مستقل حمایت قدرت‌های بزرگ با امنیت و مصون از تعرض ماندن یک کشور است. تجربه اوکراین نشان داد که اگر یک کشوری به لحاظ امنیتی، نظامی و دفاعی دچار وابستگی شد، آن کشور از بنیان‌های تضمین امنیتی بسیار ضعیفی برخوردار است و در تأمین امنیت پایدار برای مردمانش به مشکلات و چالش‌های غیرقابل ترمیمی با وجود حمایت‌های قدرت‌های بزرگ مثل آمریکا دچار خواهد شد. این حقیقت را رهبر معظم انقلاب با نگاه جامع و عمیقی که نسبت به مناسبات قدرت و ماهیت روابط بین‌الملل دارند، در دهم اسفند سال ۱۴۰۱ بیان فرمودند: «پشتیبانی قدرت‌های غربی از کشورها و دولت‌هایی که ‌دست‌نشانده‌ آنها هستند، یک سراب است، واقعیت ندارد؛ این را همه دولت‌ها بدانند.» ایشان دخالت آمریکا در امور داخلی اوکراین، حمایت از کودتاهای مخملی و اجتماعات رنگی را از عوامل اصلی این بحران دانستند.

خوش‌بینی و اعتماد به غرب و آمریکا روی دیگر تجربه اوکراین است که نتیجه آن تحقیر ملت و رئیس‌جمهور اوکراین به وسیله قدرت‌های بزرگ شد. به‌طور مصداقی می‌توان به نشست اخیر وزیران امور خارجه آمریکا و روسیه بدون حضور مقامات اوکراین در چهار اسفندماه در عربستان یا ملاقات تحقیرآمیز زلنسکی با ترامپ و نهایت اخراج وی و هیئت همراهش از کاخ سفید اشاره کرد. یکی از موضوعات اصلی این نشست خاتمه جنگ در اوکراین بود. این در حالی‌ است که بیش از همه منافع، مصالح و زیان این مناقشات متوجه دو سوی درگیری که یک‌طرف آن کشور اوکراین است، به‌کلی در این نشست نادیده گرفته شد. نکته قابل‌تأمل و عبرت‌آموز برای ملت‌های آزاده در جهان این است که وقتی کشوری سرنوشت خود را در ذیل قدرت‌های بزرگ تعریف کند و به لحاظ نظامی- دفاعی و سیاسی وابسته به استکبار جهانی باشد، به‌هیچ‌عنوان توانایی تأمین امنیت، دستیابی به استقلال، پیشرفت در عرصه سیاست و رشد علمی و فنی درون‌زا را نخواهد داشت و همیشه وجه‌المصالحه قدرت‌های بزرگ قرار خواهد گرفت. بنابراین قوی شدن در همه ابعاد قدرت نرم‎افزاری و سخت افزاری ملی لازمه تداوم و کنشگری عزتمندانه در جهان امروز و آینده است.

منبع: سایت بصیرت