نکته اول اینکه افول آمریکا از حیث هژمونی سیاسی، اقتصادی، نظامی و ... یک امر مسلم است حتی برخی نویسندگان آمریکایی مانند جان ایکنبری، گیدون راشمن، میشل کاکس، نوآم چامسکی و فرید زکریا بر افول آمریکا تاکید نموده اند.
نکته دوم اینکه بین در حال افول بودن و فروپاشی باید فرق گذاشت. بر این اساس با وجود اینکه افول امری قطعی است ولی بر اساس آمارهای رسمی، تولید ناخالص داخلی اسمی آمریکا در سال ۲۰۲۴ به ۲۹.۱ تریلیون دلار رسید و این کشور همچنان بزرگترین اقتصاد جهان است.
نکته سوم اینکه هنوز آمریکا بر بسیاری از ساختارها و مناسبات اقتصادی دنیا تسلط دارد که نمونه آن را می توان در هژمونی دلار به عنوان ارز رایج جهانی، ساختارهای چرخش مالی خصوصا دلار و ... مثال زد.
حال به بخش دوم سئوال می رسیم که آیا مذاکره با چنین کشوری، میتواند اقتصاد ما را نجات دهد؟ پاسخ در سئوالات پیشین داده شد ولی بر این نکته تاکید می گردد که نکته اصلی و مورد تاکید همیشگی ما این بوده است که بهبود شرایط اقتصادی مولفههای بسیاری دارد که یکی از دهها مولفه آن، بهبود شرایط تحریمی میباشد. لذا هیچ گاه افراد دغدغه مند بر رفع تحریمها به عنوان تنها راهکار برون رفت از مشکلات تاکید نداشته و ندارند.
منبع: پرسمان هفته شماره 3