علت درگیری نیروهای جولانی با دروزی‌ها  چیست؟ چرا صهیونیست‌ها  از دروزی‌ها  حمایت می‌کنند؟

1.  دروزی‌ها در سوریه جمعیت حدود 600 هزار نفری را تشکیل می دهند. درگیری‌ها با انتشار یک فایل صوتی شروع شد که جولانی‌ها آن را به دروزی‌ها  منتسب ‌کرده و به شهر جرمانا حمله کردند. بعدها نسبت دادن این فایل به دروزی‌ها محل سئوال قرار گرفت.

2. بیشترین حملات به شهر صحنایا بود  و بیشترین کشتار در این شهر صورت گرفت.

3.  حکمت الهجری و  دیگر شیوخ دروزی به این کشتارها واکنش نشان دادند.

4.   در پاسخ به اینکه آیا در شرایط حاضر دروزی‌ها موافق حملات اسرائیل هستند و از استقلال یا خودمختاری حمایت می‌کنند باید گفت دروزی‌ها در سوریه در شرایط حاضر به سه دسته تقسیم می‌شوند:

4.1.   دروزی‌های موافق قرار گرفتن ذیل حاکمیت فعلی سوریه به صورت خودمختار که افرادی مانند الحناوی، یوسف جربوع و ... در این دسته هستند.

4.2.دروزی‌های مخالف تجزیه سوریه و مخالف وضعیت فعلی که حاضر به پذیرش جولانی نشده و معتقد به مبارزه با دولت مرکزی هستند مانند حکمت الهجری.

4.3.  نیروهای مواق دخالت‌های خارجی خصوصا صهیونیست‌ها که محوریت آنها با تشکیلاتی مانند مرکز سویدا العسکری است.

5.  در شرایط فعلی نیروهای طیف دوم، یعنی طرفداران الهجری بیشتر می‌باشند.

6.    عملیات اخیر صهیونیست‌ها بزرگترین عملیات آنها در 3 ماه اخیر بوده که ویژگی‌های خاصی همانند موارد زیر داشت:

6.1. نزدیک ترین حمله به کاخ ریاست جمهوری بود که محل استقرار جولانی را در 150 متری مورد حمله قرار داد.

6.2.  هر چند بمب افکن‌های ترکیه در مواجهه با صهیونیست‌ها  به پرواز درآمدند اما هیچ واکنش خاصی نشان ندادند. این موضوع حاکی از این است که؛ اولا، ترک‌ها حتی حاضر به حمایت از رژیم تکفیری مورد حمایت خود هم نیستند و ثانیا، سوریه به محل منازعه‌ی طرف‌های مختلف تبدیل شده است.

7.   صهیونیست‌ها در سوریه اهداف خاصی مانند؛ شکل دهی به یک منطقه حائل، تهیه مقدمات کریدور داوود، ناامن‌سازی کشور سوریه، عدم تشکیل یک دولت مقتدر و ... را دنبال می‌کنند.

8.   پیرامون نگاه ایران به تحولات، چند نکته را باید مد نظر قرار داد:

8.1.  جمهوری اسلامی همواره از خواست ملت سوریه حمایت کرده و می‌کند اما شرایط جاری نشان می‌دهد دولت فعلی از حمایت مردمی برخوردار نیست.

8.2. ایران با وجود مخالفت با حاکمیت سوریه، هیچ‌گاه از تجزیه سوریه حمایت نمی‌کند.

در شرایط فعلی باید از همه ظرفیت‌های متضاد و گاه متناقض بازیگران تحولات سوریه به منظور جلوگیری از تجزیه این کشور و تقویت گفتمان مقاومت استفاده شود.

منبع: پرسمان سیاسی هفته شماره 5