خواهش میکنم قبل از تحلیل حمله به پایگاههای آمریکایی در محافل خانگی یا فضای مجازی، این چند نکته را مرور کنیم:
۱- پس از جنگ جهانی دوم، صرفاً پاناماییها جرأت حمله به پایگاههای آمریکاییها در عملیات "علت حق" (Just Cause) را داشتهاند.
۲ـ بلافاصله عدهای میپرسند که در پایگاه کسی وجود نداشته و ما فقط ساختمانها را مورد اصابت قرار دادهایم بگذارید جدلی پاسخ بگویم؛
اولاً آیا هدف ما گرفتن تلفات است؟ یا ضربه زدن به یک هژمونی؟
ثانیاً در پایگاه حتما نیروی نظامی وجود دارد پس آن کسی که پشت سامانه رهگیری نشسته نظامی نیست؟
ثالثاً ما معتقد به توازن در مواجهه هستیم «أَنَّ النَّفْسَ بِالنَّفْسِ وَالْعَیْنَ بِالْعَیْنِ». اگر العدید بدون نفرات است فوردو هم همینگونه بود. یک جستوجو کنیم که آیا آمریکاییها در تهاجم به مرکز فوردو، یقه ترامپ را گرفتند که این مرکز فاقد نیروی انسانی بود؟
اما از حاشیهها که بگذریم این تهاجم یکی از اضلاع پاسخ به آمریکا خواهد بود، قرار نیست ما در یک عملیات طومار آمریکاییها را بپیچیم و اصلا امکان پیچیدن طومار یک ابرقدرت طی یک عملیات در طول تاریخ نه امکان داشته و نه کسی سراغ دارد.
لذا دوستانی که الان دست به قلم میشوند و کار بزرگ نیروهای مسلح ایران را تخفیف میدهند دو نکته را باید بدانند:
۱ - اولاً پاسخ ما در مواجهه با آمریکاییها یک پاسخ ترکیبی است؛ از فشار بر تنگه هرمز برای تاثیر بر قیمت انرژی در جامعه آمریکا تا حرکتهای حقوقی مانند خروج از NPT و..
۲ - نکته دوم اینکه اگر آمریکاییها برای تنفس به سگ هارشان، وارد ماجرای فوردو شدهاند ضربه اصلی ما باید هدف قرار دادن آن «سگ هار» باشد. برای ضربه اصلی باید غده سرطانی صهیونیسم را زیر ضربه برد.